Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων Ο ήχος της πόλης από το 1989 
Η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (2287/2015) έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές τους λόγω του δημόσιου και υποχρεωτικού κατά το Σύνταγμα (άρθρο 22 παρ.5) χαρακτήρα τους. Πρέπει να σταματήσει αμέσως η τρομοκράτηση ασφαλισμένων και συνταξιούχων και ο καθένας από μας να αντιδράσει και να σηκώσει ανάστημα κόντρα στις αποφάσεις της Κυβέρνησης και του κ. Κατρούγκαλου που επιθυμούν να ισχύσει ο νόμος του κοινωνικού αυτοματισμού ανάμεσα σε εκείνους που παίρνουν σύνταξη 700 ευρώ και σε εκείνους με 1.200 ευρώ» τόνισε μεταξύ άλλων ο Αλέξης Μητρόπουλος, Πρόεδρος της Ένωσης για την υπεράσπιση της εργασίας και του κοινωνικού κράτους, μιλώντας στο Δ/Ρ και τη Βίκυ Μιχέλη (Στα σημεία των καιρών).
Ο πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής υποστήριξε ακόμη πως : «Η επικουρική σύνταξη ήταν -και είναι ακόμη- ο πρόσθετος πυλώνας ασφάλισης που γενικεύτηκε μετά τον Γαλλικό Μάη του 1968, όταν το παλλαϊκό αίτημα των εργαζομένων για συμμετοχή στις αποφάσεις που τους αφορούν και την αυτοδιαχείριση της παραγωγικής διαδικασίας γενικεύτηκε σε όλη την Ευρώπη (και όχι μόνον). Το επικουρικό κεφάλαιο, που σχηματίζεται αποκλειστικά από πόρους εργοδοτών και εργαζομένων, έδινε μια παραπάνω εγγύηση για τη διατήρηση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου ζωής στους απόμαχους της εργασίας, τότε που οι οικογενειακές ανάγκες φροντίδας, σπουδών και αποκατάστασης των παιδιών βρίσκονταν (ηλικιακά) σε έξαρση. Ήταν μια περαιτέρω κατάκτηση του Εργατικού Κινήματος που άμβλυνε τις ταξικές αντιθέσεις και συνέβαλλε στην παραγωγικότητα της εργασίας εξανθρωπίζοντας το σκληρό καπιταλιστικό σύστημα και προσθέτοντας έναν ακόμη πυλώνα στο Κοινωνικό Κράτος.Οσάκις το κράτος κλήθηκε να στηρίξει την επικούρηση, αυτό έγινε επειδή συνήθως η διαχείριση των αποθεματικών των κεφαλαίων ανήκε σ ’αυτό και τα διέθετε σε διάφορους -αλλότριους του προορισμού τους- σκοπούς.Η συρρίκνωση και η προωθούμενη από την κυβέρνηση και τους δανειστές κατάργηση του σπουδαίου αυτού θεσμού της συνάρτησης Εργασιακού-Ασφαλιστικού, με τη ρητή μνημονιακή πρόβλεψη, φτωχαίνει τους ασφαλιστικούς θεσμούς, απομειώνει τη συμμετοχή των εργαζομένων στο θεσμικό γίγνεσθαι και κατεβάζει δραματικά το επίπεδο ζωής των συνταξιούχων, στην εποχή της αιχμής των μεγάλων προσωπικών και οικογενειακών τους αναγκών .Και είναι ειρωνεία της ιστορίας ότι την κατεδάφιση του σημαντικού αυτού θεσμού, που συμβάλλει πολύ στην παραγωγικότητα της εργασίας, ανέλαβε να την ολοκληρώσει μια κυβέρνηση που υποσχέθηκε το εντελώς αντίθετο, δηλαδή την ενίσχυσή του ..Η σκληρή όμως και νεοφιλελεύθερη αυτή προσέγγιση μέλλει, αργά ή γρήγορα, να συναντήσει καθολική αντίδραση όλων των εργαζομένων, όταν και πάλι το Κίνημα συνειδητοποιήσει τί πραγματικά έχει συμβεί στην πατρίδα και την κοινωνία.».
Ακούστε τη συνέντευξη…
