Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων Ο ήχος της πόλης από το 1989 
Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])–Ο Γιαννιώτης ακροατής του δημοτικού ραδιοφώνου Ιωαννίνων Αλέκος Ράπτης ,ιδρυτικό μέλος της Eπιτροπής Αλληλεγγύης για το Κουρδιστάν, που λειτούργησε στα Γιάννενα από το 1996, με αφορμή αναφορά στην εβδομαδιαία εκπομπή “Εκτός των τειχών”, στον Κύπριο αγωνιστή Θεόφιλο Γεωργιάδη που δολοφονήθηκε στις 20 Μαρτίου 1994,έστειλε για δημοσίευση στην ιστοσελίδα του Δημοτικού Ραδιοφώνου Ιωαννίνων , το ακόλουθο κείμενο:
Αγαπητέ φίλε Γιώργο Γκόντζο,
Άκουσα στην ραδιοφωνική σου εκπομπή, στο Δημοτικό Ραδιόφωνο της πόλης των Ιωαννίνων, το αφιέρωμα που έκανες στην μνήμη του αγωνιστή της ελευθερίας Θεόφιλου Γεωργιάδη, που δολοφονήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1994, από πράκτορες των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών της ΜΙΤ.
Σαν ιδρυτικό μέλος της Eπιτροπής Αλληλεγγύης για το Κουρδιστάν, που λειτούργησε στα Γιάννενα από το 1996 και μετά, θα επιθυμούσα να καταθέσω κάποια σημαντικά στοιχεία, τιμώντας την μνήμη του Θεόφιλου Γεωργιάδη, αυτού του σεμνού μαχητή, που αγωνίσθηκε για την ελευθερία – ανεξαρτησία της Κύπρου και του Κουρδιστάν.
Δυστυχώς όμως, θα ήθελα να επισημάνω εξαρχής και να συμφωνήσω μαζί σας, ότι η εξέχουσα αυτή φυσιογνωμία που φέρει τα χαρακτηριστικά του μαχητή και του Διεθνιστή, παραμελήθηκε αν όχι «ξεχάστηκε επιμελώς» στο πέρασμα του χρόνου, συνολικά από τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου, μα πιο πολύ περισσότερο και από τα κόμματα της ελληνικής αριστεράς.
Ωστόσο οι ιδέες και οι σκέψεις του Θεόφιλου Γεωργιάδη, αποτέλεσαν το φυτώριο της σποράς, που συνέβαλλε και αυτό με τον τρόπο του, στις προσδοκίες για την επίτευξη του εγχειρήματος, στην πραγμάτωση της δημιουργίας του κράτους του Κουρδιστάν.
Εδώ και 3 δεκαετίες, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν ΡΚΚ, με τον έγκλειστο ηγέτη σήμερα, Αμπτουλάχ Οτσαλάν, στις τουρκικές φυλακές, διεξήγαγε και συνεχίζει τον ένοπλο αγώνα εναντίων του τουρκικού κράτους, παλεύοντας μαχητικά, για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν.
Αυτός λοιπόν ήταν ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, ένα φωτεινό μυαλό που αφιέρωσε την ζωή του στην απελευθέρωση της αγαπημένης του πατρίδας της Κύπρου, αλλά και στους αγώνες του για την ανάδειξη και την διεθνοποίηση του κουρδικού αγώνα.
Καταγόταν από την κατεχόμενη από τους Τούρκους Βόρεια Κύπρο και γεννήθηκε το 1957 στην Ευρύχου της Κύπρου.
Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο, και στην συνέχεια κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά, υπηρετώντας στην 32η μοίρα καταδρομών με τον βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού.
Σπούδασε Πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έκανε το διδακτορικό του στο Παρίσι στον τομέα της Τουρκολογίας.
Το καλοκαίρι του 1984 ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, άρχισε να παρακολουθεί επιμελώς τις ένοπλες επιθέσεις των μαχητών του ΡΚΚ, εναντίων του τουρκικού στρατού, στην νοτιοανατολική Τουρκία, ενώ το 1989, ήρθε σε άμεση επαφή με το ΡΚΚ.
Στην συνέχεια επισκέφθηκε αρκετές φορές την στρατιωτική Ακαδημία του Μαχσού Κορκμαζ, των ανταρτών του ΡΚΚ, που βρίσκεται στην κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου, ενώ παράλληλα πραγματοποίησε αρκετές συναντήσεις, με την ηγεσία του ΡΚΚ.
Πίστευε και εκτιμούσε ότι «η νίκη του Απελευθερωτικού Αγώνα του Κουρδιστάν, θα έφερνε στην Κύπρο την ελευθερία και στην Ελλάδα θα τερμάτιζε τις απειλές του τουρκικού επεκτατισμού».
Η καρδιά του χτυπούσε για το Κουρδιστάν και την Κύπρο, καθώς γνώριζε ότι «η απελευθέρωση του λαού και της χώρας του περνάει από τα βουνά του Κουρδιστάν».
Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης ανέλαβε πρωτοβουλίες και δραστηριότητες στην Κύπρο και την Ελλάδα για να αναδείξει τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του Κουρδιστάν.
Ανέπτυξε διπλωματικές πρωτοβουλίες για συναντήσεις ξένων σημαντικών πολιτικών προσώπων με το ΡΚΚ, ενώ σαν πρόεδρος της κυπριακής αλληλεγγύης για το Κουρδιστάν, συμμετείχε ενεργά στις δραστηριότητες της επιτροπής του Κουρδιστάν, στην Αθήνα.
Στις 12 Μαρτίου 1994, λίγες μέρες πριν την δολοφονία του διοργάνωσε στις Βρυξέλλες το Διεθνές Συνέδριο για το Βορειοδυτικό Κουρδιστάν, ενημερώνοντας τα διεθνή φορα, για τον αγώνα των Κούρδων μαχητών που αγωνίζονταν εντός και εκτός της Τουρκίας για ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο Κουρδιστάν.
Η άνανδρη δολοφονία του, από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες της ΜΙΤ, σταθεροποίησε περισσότερο την γέφυρα φιλίας και αλληλεγγύης Κούρδων, Κυπρίων και Ελλήνων, ένα όραμα συνεργασίας που όσο ζούσε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, το είχε αναπτύξει και το είχε κάνει πράξη.
Ο ίδιος ο Οτσαλάν, ο ηγέτης του ΡΚΚ, δήλωσε τότε ότι «ο Θεόφιλος Γεωργιάδης κατέχει στην ιστορία του Κουρδιστάν, μια πολύ σημαντική θέση. Όπως κάθε νεκρός του Κουρδιστάν έτσι και η μνήμη του Θεόφιλου Γεωργιάδη είναι μια δάδα, που φωτίζει τον δρόμο μας και είναι (ο Θεόφιλος Γεωργιάδης), ο πραγματικός ηγέτης του αγώνα μας.
Ωστόσο 23 χρόνια μετά την δολοφονία του, οι Κούρδοι μαχητές στην Τουρκία και την Συρία συνεχίζουν τον διμέτωπο αγώνα τους για την εθνική τους υπόσταση και την δημιουργία του κράτους του Κουρδιστάν.
Από το 2013 και μετά, στη Συρία το Κόμμα της Δημοκρατικής Ένωσης PYD, που ιδεολογικά εντάσσεται στον ευρύτερο κύκλο επιρροής του ΡΚΚ, πολεμά τους τρομοκράτες του ISIS αλλά και τους Τούρκους εισβολείς έχοντας σαν στρατιωτικό βραχίoνα τις Μονάδες Λαϊκής Προστασίας του YPG.
Στους μαχητές του YPG είναι ενταγμένοι Κούρδοι, Άραβες, Τουρκμένοι, αλλά και δεκάδες Ευρωπαίοι και Αμερικανοί εθελοντές, οι οποίοι μάχονται τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Χαλιφάτου ISIS/ Daesh.
Στην διοίκηση του YPG, υπάγονται και οι Γυναικείες Ομάδες Προστασίας YPJ, σε διάταξη ταξιαρχίας που ιδρύθηκε το 2014 και διαθέτει 7.000 τουλάχιστον μέλη.
Ευρωπαίοι εθελοντές, ακολουθώντας τον Διεθνισμό στα αχνάρια του οράματος του Θεόφιλου Γεωργιάδη, είναι ενταγμένοι στο YPG πολεμώντας στο δυτικό Κουρδιστάν, στη βόρεια Συρία.
Η Ταξιαρχία της Διεθνούς Ελευθερίας, δημιουργήθηκε έχοντας σαν πρότυπο τις Διεθνείς Ταξιαρχίες, που πολέμησαν τον Φασισμό και τον Ναζισμό στον Ισπανικό εμφύλιο πόλεμο το 1936.
Αρκετοί Ευρωπαίοι αλλά και τους Αμερικανοί μαχητές αυτής της Διεθνούς Ταξιαρχίας, έχουν φονευθεί στην διάρκεια σκληρών μαχών τα τελευταία χρόνια, πολεμώντας, στις τάξεις του YPG από χωριό σε χωριό, από πόλη σε πόλη, τους τρομοκράτες ισλαμιστές του ISIS/ Daesh, για την απελευθέρωση και ανεξαρτησία του Κουρδιστάν.
Σίγουρα τα οράματα του σεμνού αυτού μαχητή δεν χάθηκαν στο χάος της παγκοσμιοποίησης και της λήθης του παρελθόντος, αλλά συνεχίζουν να ζουν μέρα νύχτα, μέσα στην σκόνη της συριακής ερήμου, στις καρδιές των Κούρδων μαχητών.
Αλέκος Ράπτης.
