Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων Ο ήχος της πόλης από το 1989 
Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])— Ο Πέτρος Δημητρίου γιος του Δημήτρη Ν.Δημητρίου ( Ο Δημήτρης Δημητρίου ή Καπετάν Νικηφόρος (1921-2000) ήταν Έλληνας στρατιωτικός που πολέμησε ενάντια στην Γερμανική εισβολή στην Ελλάδας και διακεκριμένος καπετάνιος στις τάξεις του ΕΛΑΣ) μετά από επικοινωνία μαζί του, απέστειλε προς δημοσίευση στην ιστοσελίδα του Δημοτικού Ραδιοφώνου Ιωαννίνων , την ανέκδοτη επιστολή του πατέρα του προς την εφημερίδα “ΛΕ ΜΟΝΤ”, στις 27-Μαΐου 1992.
Το κείμενο είναι το ακόλουθο :
Δημ. Ν. Δημητρίου – Νικηφόρος
Συνταγματάρχης ε.α.
Τσακύρογλου 8 – Ν. Σμύρνη
Αθήνα – 171.22
τηλ. ………….. 27 Μαΐου 1992
Προς την εφημερίδα “Λε Μοντ” – Παρίσι
(Μέσω των εφημερίδων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης).
Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά,
Το να σε αδικούν οι περιφρονητές των αξιών της ανθρωπότητας, προκαλεί ευνόητη οργή. Το να σε αδικεί όμως κάποιος, που του ανήκει τιμητικό παρελθόν ως προς τις αξίες αυτές, είναι τελείως άλλο πράγμα. Γι’ αυτό, εμείς οι Έλληνες, μείναμε κατάπληκτοι από το τελευταίο άρθρο της εφημερίδας σας κατά της χώρας μας.
Κατηγορείτε την πατρίδα μας ότι δημιουργεί προβλήματα στον κόσμο. Επειδή κάνουμε τι; Επειδή αρνούμαστε στους σκοπιανούς το δικαίωμα, όχι μόνο να σφετεριστούν ένα αποκλειστικά ελληνικό όνομα της Ιστορίας για το Κράτος τους, που δεν υπήρχε έως χθες, αλλά και να διακηρύσσουν μέσα από το συνταγματικό τους χάρτη, ότι αποσκοπούν στο διαμελισμό της Ελλάδας; Πόσο θα μας εκτιμούσατε, αν μέναμε αδιάφοροι απέναντι σε μια τέτοια πρόκληση; Ζείτε, οι Γάλλοι, μέσα σε συνθήκες μέγιστης εθνικής ασφάλειας. Οι Έλληνες, όμως, ζούμε σε περιοχή υψίστου κινδύνου να υποστούμε τις συνέπειες μιας νέας γενοκτονίας εναντίον μας. Όλες οι περιοχές γύρω μας υπήρξαν στο παρελθόν τόποι τέτοιων τραγωδιών κατά του ελληνισμού. Ποιος λοιπόν αποτελεί στην περίπτωση αυτή πρόβλημα για τον κόσμο; Εμείς, οι Έλληνες, που απειλούμαστε με το μέγιστο κακό της ζωής ή όσοι απεργάζονται το κακό αυτό, καθώς και όσοι αδιαφορούν γι’ αυτό; Η Γαλλία θεωρήθηκε από πολλούς πρόβλημα για τον κόσμο όταν πολεμούσε κατά των Βιετναμέζων ή κατά των Αλγερινών. Είναι όμοιο σήμερα το πρόβλημα της Ελλάδας απέναντι των σκοπιανών; Πού είναι ο κόσμος του Β΄ Π. Π., αν δεν τον βρίσκουμε πρώτα στις σελίδες του Μοντ; Πόσο ιερότερες, από την δική μας αγωνία και το δικό μας δίκηο, είναι οι απαιτήσεις των σκοπιανών εναντίον μας; Η Γαλλία, μαζί με το λαμπρό της παρελθόν, έχει και ένα βαρύ ιστορικό ευθυνών για όσα υπέστη ο Ελληνισμός σε διάφορες ιστορικές εποχές. Γιατί να θέλει ο Μοντ να σπρώξει τη χώρα του σε συμπεριφορά νέας τέτοιας ενοχής εναντίον μας ; Δεν έχει σήμερα η Γαλλία Ουγκώ να μας υπερασπιστούν;
Θέλουν να μας υποχρεώσουν οι ισχυροί της γης να υποκύψουμε στον κ. Γκληγκόρωφ; Τότε όμως, εμείς μεν θα έχουμε αδικότατα ταπεινωθεί. Οι ισχυροί όμως της γης θα έχουν δικαιότατα ατιμασθεί. Και τι κόσμο θα οικοδομήσουν, ενεργώντας προς μια τέτοια κατεύθυνση, στην εποχή της παγκόσμιας νομιμότητας, που διαμορφώνεται ήδη; Δε χρειάζεται να επικαλεστούμε κανέναν από τους τίτλους μας απέναντι των σκοπιανών μιλώντας στον “Μοντ” της Γαλλίας. Στο όνομα της ηθικής και του δικαίου και του φυσικού νόμου, επιχειρούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Και αν υποχρεωθούμε, θα δώσουμε ένα νέο υπόδειγμα αυτοθυσίας στον κόσμο. Και εθνικής και ανθρώπινης τιμής. Λυπούμαι, που υποχρεώθηκα να γράψω σε τέτοιον τόνο προς τον “Μοντ”.
Με την κατάπληξή μου αμείωτη
Δ. Δημητρίου – Συν/ρχης ε.α.
