Πέμπτη , 28 Μαρτίου 2024
Αρχική / Ενδιαφέρουσες Ιστορίες / Συνέντευξη με τον Ian Anderson ( Jethro Tull) στην εκπομπή Progressive Room με τον Πάνο Νούσια

Συνέντευξη με τον Ian Anderson ( Jethro Tull) στην εκπομπή Progressive Room με τον Πάνο Νούσια

14391027_1056806154374862_836689812581992957_n

Σήμερα στην εκπομπή Progressive Room φιλοξενούμε έναν μουσικό ο οποίος απ΄ ότι φαίνεται “is not too old to rock n roll and he is too young to die”, έναν μουσικό ο οποίος καθιέρωσε το φλάουτο στη Ροκ μουσική και άφησε εποχή με τις ζωντανές του εμφανίσεις.

Κυρίες και κύριοι έχουμε την τιμή και τη χαρά να σας παρουσιάσουμε τον κ. Ian Anderson.

– Καλωσήρθες Ian στην εκπομπή μας. Ευχαριστούμε που ανταποκρίθηκες στο κάλεσμα μας.

– Σε ευχαριστώ πολύ. Καλως σας βρήκα. Χαρά μου να είμαι μαζί σας.

Ian σε λίγες μέρες (η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε 16 Σεπτεμβρίου) θα παίξεις στην Αθήνα (1 Οκτωβρίου) και αμέσως μετά ξεκινάς την περιοδεία σου στην Αμερική. Πες μας κάτι για την κεντρική ιδέα της περιοδείας σου και τι θα πρέπει να περιμένουμε ;

– Νομίζω , έπειτα από τόσα χρόνια πορείας αυτό που θα πρέπει να περιμένετε είναι οι καλύτερες στιγμές των Jethro Tull συμπεριλαμβανομένων ορισμένων όχι και τόσο γνωστών κομματιών από τα πρώτα άλμπουμ μας και ίσως 1-2 καινούρια κομμάτια. Πρόκειται για μια αρκετά ακριβή παραγωγή με οθόνες και βίντεο αλλα και guest μουσικους, η οποία κατά τη διάρκεια της περιοδείας μας παρουσιάζεται σε κλειστούς χώρους ( θέατρα ). Στην Αθήνα λοιπόν από όσο γνωρίζετε θα παίξουμε σε εξωτερικό χώρο (Τεχνόπολις) και για αυτόν τον λόγο θα παρουσιαστεί ένα μικρό μέρος αυτού του Show, δίχως οθόνες προτζέκτορες και βίντεος. Ένας επιπρόσθετος λόγος αυτού είναι πως το κόστος παραγωγής είναι υψηλό. Θα πρέπει να σας πως επίσης πως η αμοιβή μας θα είναι και αυτή αρκετά χαμηλή σε σύγκριση με την κανονική, μειώνοντας σημαντικά τις αμοιβές των μουσικών μου, καθώς γνωρίζουμε τη κακή οικονομική κατάσταση της χώρας σας. Δε θα κερδίσω χρήματα από αυτή τη συναυλία παρά μονάχα θα καλυψω τα βασικά έξοδα των μουσικών μου και των υπαλλήλων, όπως είναι η ασφάλεια τους. Παρόλα αυτά είμαι αρκετά χαρούμενος που θα παίξω στην Αθήνα

 – Το Ελληνικό κοινό σε αγαπά ιδιαίτερα. Τι εμπειρίες έχεις από τις συναυλίες σου στην Ελλάδα ;

Έχω παίξει αρκετές φορές στην Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια, εε μπορώ να πω πως οι Έλληνες είναι σαν τους υπόλοιπους θεατές στον κόσμο. Εμπειρικά θα μπορούσα να αναφέρω πως ναι διαφέρει το κοινό ορισμένων χωρών όπως για παράδειγμα της Ιαπωνίας ή της Ινδίας , αλλά αν είναι να συγκρίνω το κοινό της Ελλάδας με της Ιταλίας και της Ισπανίας δε θα βρω ιδιαίτερες διαφορές. Είναι άνθρωποι που αγαπούν και απολαμβάνουν πολύ τη μουσική εκφράζοντας το έντονα με την κουλτούρα και γλώσσα τους. Επίσης μοιράζεστε το ίδιο νόμισμα , το euro , σε αντιθεση με εμάς στην Αγγλία που δεν έχουμε euro. Μπορώ να πω πως η Ελλάδα είναι μια Ευρωπαική χώρα και το κοινό της μοιάζει με το Ευρωπαικο κοινό, και ευτυχώς σε αντίθεση με την κουζίνα άλλων χωρών , όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα απολαμβάνω το γεύμα μου.

Ian ,ορισμένοι κακοπροαίρετοι υποστηρίζουν πως η παλιά γενιά της Ροκ πρέπει να αποσυρθεί γιατί η μουσική τους δε ταιριάζει πλέον στον κόσμο. Τι θα τους απαντούσες ;

Χαίρομαι που ανήκω στην ίδια κατηγορία με μουσικούς όπως είναι ο Neil Armstrong και ο Charlie Parker. Ξέρεις όταν σκεφτόμαι την ιστορία της μουσικής με όλα της τα είδη χαίρομαι να αποτελώ και εγώ κάποιο ιστορικό της πρόσωπο και ναι είμαι ακόμα ζωντανός και χοροπηδώ στη σκηνή. Θεωρώ πως η μουσική είναι σχετική και εξαρτώμενη από τη χρονική περιόδο που γράφεται και παρουσιάζεται, δε μπορείς όμως να διαγράψεις την σπουδαία μουσική όπως για παράδειγμα αυτή του Jimi Hendrix ή των μελών των Cream, είναι ακόμα ζωντανή και είναι καλό και υγιές να παίζεται στις μέρες μας.

 

– Είναι ζωντανό το Rock n Roll στις μέρες μας ;

Σαφώς και είναι ζωντανό. Νομίζω δεν περιμέναμε τότε πως η Ροκ μουσική θα αλλάζε διαρκώς κατά τον τρόπο που πραγματοποιήθηκε από τα τέλη του 60 , μετά κατά τη δεκαετία 70, του 80 και του 90. Η Ροκ εξακολουθούσε να εξελίσσεται και να αλλάζει αλλά τα τελευταία 20 χρόνια δε περίμενα πως θα κρατήσει τον χαρακτήρα της αλλιώς θα την ονομάζαμε κάπως διαφορετικά και όχι Ροκ. Ακούγοντας τη Ροκ σήμερα, και ειδικά τις Hard Rock ή Progressive μπαντες, δεν είναι και τόσο διαφορετική από αυτή της δεκαετίας του 70, βλέπουμε νέα φρέσκα πρόσωπα, διαφορετικά κουρέματα αλλά στον τομέα της μουσικής δε βλέπουμε δραματικές αλλαγές. Αν ακούσει κανείς μια σημερινή μέταλ μπάντα και τους Black Sabbath ή τους Deep Purple, δε νομίζω πως διαφέρουν και τόσο. Ο χώρος της Metal σκηνής δεν έχει αλλάξει πολύ από τότε, οι διαφορές δεν έχουν να κάνουν με το στυλ αλλά με την τεχνολογία η οπόια και φυσικά έχει αλλάξει. Από την εποχή του αναλογικού ήχου και των Fender, των Gibson και των Hammonds , στα Synthesizer στα τέλη του 70, και από εκείνη την εποχή φτάσαμε στον σημερινό ψηφιακό ήχο ο οποίος είναι πολύ εξελιγμένος συγκριτικά με 35 χρόνια πριν. Ηχογραφώ ψηφιακά από το 1997, συγνώμη από το 1996, θεωρώ πως είναι μεγάλο διάστημα.

 

– Οπότε Ian θα λέγαμε πως είσαι ικανοποιημένος από την εξέλιξη της μουσικής απο την εποχή του 70 μέχρι και σημέρα.

-Η πιο συναρπαστική περίοδος για την εξέλιξη της Ροκ και της Ποπ από ότι φαίνεται ήταν η δεκαετία του 70 καθώς στις αρχές αυτής της δεκαετίας, από τη Blues μεταφερθήκαμε στη Rock και μετά στη Progressive με μπαντες όπως οι ELP και οι Genesis και αμέσως μετά κατά τα μέσα με τέλη της δεκαετίας εμφανίστηκε η Punk η οποία μετουσιώθηκε σε Post Punk με μπάντες όπως οι Stranglers. Ηταν μια σημαντική δεκαετία που συνέβησαν πολλές και μεγάλες αλλαγές οι οποίες πραγματοποιήθηκαν πολύ γρήγορα, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η Ροκ εξελίχθηκε σε πιο eclectic , παρατηρώντας πολλά διαφορετικά είδη όπως η Folk , η Jazz ή ακόμα και η εκκλησιαστική μουσική να τη συναντούν. Όλο αυτό βέβαια αποτέλεσε ένα πολύ γόνιμο έδαφος για ανθρώπους, όπως είμαι εγώ, για να ξεκινήσουν τη μουσική τους καριέρα.

 

-Συμμετείχες στις παραγωγές των Jethro Tull ;

Οι Jethro Tull σχηματιστήκαν στο 1968 με τη πρώτη ηχογράφηση να πραγματοποιείται σε ένα μικρό στούντιο στο Τσέλσι στο Λονδίνο. Από τη μεριά μου εκείνη τη περίοδο προσπαθούσα να μάθω όσο πιο σύντομα μπορούσα να χειρίζομαι τον τότε εξοπλισμό με σκοπό να συμμετάσχω σε κάποια μελλοντική παραγωγή ενός δίσκου από την αρχή μέχρι το τέλος. Στο 2ο μας άλμπουμ το Stand Up το οποίο ηχογραφήθηκε το 1969 ήμουν σε θέση να γνωρίζω πολλά περισσότερα και να έχω ενεργό ρόλο στην παραγωγή. Αμέσως μετά το Aqualang συνάντησα τον διάσημο παραγωγό των Beatles George Martin ζητώντας του κάποιες συμβουλές πάνω σε αυτό το θέμα. Τον ρώτησα τι κινήσεις θα έπρεπε να κάνω έτσι ώστε να βελτιώσω τις παραγωγές,

μήπως να έβρισκα κάποιον παραγωγό να μας εμπόυτίσει με τις ιδέες του ? ” του είπα.

συνέχισε να κάνεις αυτό που κάνεις, να είσαι εσύ ο παραγωγός των δίσκων σας” μου απάντησε

Θα θυμάμαι για πάντα αυτη την συνάντηση με τον George Martin ο οποίος με ενθάρρυνε να είμαι εγώ ο παραγωγός των δίσκων των Jethro Tull.

 

Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου, όταν σε πρωτοείδα στη τηλεοράση σε ηλικία 15 χρονών, σκέφτηκα, “ Ποιος είναι αυτός ο ψυχοπαθής ; Είναι όμως φοβερός”

Τι έχεις στο μυαλό σου όταν βρίσκεσαι πάνω στη σκηνή ;

Όταν είμαι στη σκηνή είμαι ο εαυτός μου, δεν παίρνω τον ρόλο του perfomer, χρησιμοποιώ τον χαρακτήρα και τη προσωπικότητα μου ενισχύοντας τα λίγο παραπάνω. Αν με συναντήσεις πίσω από τη σκηνή θα διαπιστώσεις πως είμαι ένας ήσυχος και απλός άνθρωπος, απλώς στη σκηνή μπορώ να πω πως αυξάνω το volume και γίνομαι πιο λάμπω από τους προβολείς. Αυτό βέβαια συμβαίνει μόνο στη σκηνή, δε μπορεί και δε χρειάζεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην πραγματική μου ζωή. Δηλαδή 2 ώρες την ημέρα λάμπω από τα φώτα και τις υπόλοιπες ωρες είμαι ένας απλός και ήσυχος άνθρωπος που του αρέσει να ασχολείται με την εταιρία του, να τρώει και να πίνει μόνος και πολυ συχνά να κοιμάται και μόνος

 

Δηλαδή αισθάνεσαι ως ένας καθημερινός άνθρωπος

Κατά έναν τρόπο ναι, δεν έχω μηχανή ή αυτοκίνητο, δεν οδηγώ, χρησιμοποιώ τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, λεωφορείο και μετρό του Λονδίνου. Είμαι κλασσικός τύπος των ΜΜΜ, δεν αντέχω την πολυπλοκότητα και τα προβλήματα του να έχω αυτοκίνητο καταναλώντας και πολλά καύσιμα πηγαίνοντας εδώ και εκεί. Στο σπίτι μου έχω ίντερνετ το οποίο το χρησιμοποιώ κυρίως για τη δουλειά μου.Εν τέλει ναι είμαι ένας συνηθισμένος καθημερινός άνθρωπος που θα δεις να στέκεται στη στάση του λεωφορείου κοιταζοντας το ρολόι του

 

-Τέλεια Ian!! Έχεις κυκλοφορήσει έναν δίσκο με τον τίτλο, “Songs From The Wood” ( = Τραγούδια απο το δάσος). Συνηθίζεις να γράφεις μόνος σε κάποιο δάσος ως κάποια δική σου μυστική τελετουργία ;

Χμμμμ… δε θα το έλεγα. Ζω στη πόλη, και όταν δουλεύω και γράφω βρίσκομαι στο σπίτι μου κοιτάζοντας από το παράθυρο τα δέντρα και τα πουλιά προσφέροντας μου ηρεμία και συγκέντρωση στη μουσική αλλά ξέρεις μπορεί να κοιτάζω από το παράθυρο μου ένα γαλήνιο και ομορφό τοπίο και να μου βγει μια δυνατή και σκληρή progressive σύνθεση. Δηλαδή η θέα δεν είναι συνηφασμένη με τη μουσική που θα γράψω εκείνη τη στιγμή, είναι μια πιο πρακτική στάση και θεώρηση του να μένω μακριά από τον θόρυβο της πόλης (αυτοκίνητα, εργάτες κτλ). Πολλές φορές είναι δύσκολο να γράψεις μουσική εδώ στο Λονδίνο, για παράδειγμα αυτή τη περίοδο έχω χάσει την ηρεμία μου στο στουντιο γιατί κάνουν εργασίες ακριβώς δίπλα. Πριν σε καλέσω δούλευα πάνω σε κάποια σημεία του νέου μου άλμπουμ προσπαθώντας να συγκεντρωθώ αλλά δε τα κατάφερα εξαιτιας των οικοδόμων και τους ήχους απο τα σφυριά και τα τρυπάνια. Θα φύγω σε λιγάκι να επιστρέψω στο σπίτι και να συνεχίσω εκεί τη δουλειά παίρνωντας το φλάουτο μου δίχως τον φόβο ενοχλητικών ήχων.

 

– Κατά τη διάρκεια της προσπάθειας καθιέρωσης των Jethro Tull, πάιξατε ως support στον Jimi Hendrix, τους Led Zeppelin , τους Vanilla Fudge αλλά και  σε πολλούς άλλους ακόμη. Θυμάσαι κάτι ιδιαίτερο από εκείνη την εποχή ;

Αυτό που θυμάμαι είναι πως πάντοτε μάθαινα από όλους αυτούς τους μουσικούς που ερχόμουν σε επαφή. Ήμασταν σε περιοδεία με τους Led Zeppelin το 1969 και το 1970, δε γινόταν να μη μάθεις κάτι παρακολουθώντας τους στη σκηνή, έμαθα πολύ σημαντικά πράγματα. Έμαθα τη δυναμική που πρέπει να έχεις στη σκηνή, εμαθα από τις αλλαγές του Jimi Paige, τόσο στην ταχύτητα (αργά – γρήγορα) όσο και στη δυναμικότητα του παιξίματος (ήρεμα – δυνατά). Έμαθα πολλά εξίσου και από τον τον Robert Plant με το πιο βασικότερο να αποτελεί πως ποτέ δε θα γίνω τόσο καλός τραγουδιστής όσο αυτός (γέλια). Πολλές φορές ξέρεις διδάσκεσαι από την αρνητική όψη ενός πράγματος. Ο Robert ήταν τόσο χαρισματικός τραγουδιστής, τεράστιο ταλέντο με πολλές ικανότητες και ιδιαίτερο στυλ πράγμα που εγώ δε μπορούσα να κάνω, έτσι λοιπόν επικεντρώθηκα στη μουσική μου και στην κατεύθυνση που θα  την εξελίξω παίζοντας φλάουτο και γράφοντας τραγούδια τα οποία ήξερα πως μπορώ να τα τραγουδήσω.

 

Έχεις μετανιώσει ποτέ για την άρνηση σου να παίξεις στο Φεστιβάλ του Woodstock ;

Όχι δε το έχω μετανιώσει. Αν θυμάμαι καλά μας το είχαν προτείνει 2 ημέρες πριν γίνει, όταν βρισκόμασταν στη Νέα Υόρκη, κατά τη διάρκεια της 2ης περιοδεία μας στην Αμερική. Το αρνήθηκα στον μάνατζερ μας, του είπα όχι δεν νομίζω πως θα συμμετάσχουμε καθώς θα είναι ένα φεστιβάλ των Hippies με γυμνούς ανθρώπους που παίρνουν πολλά ναρκωτικά, πράγμα που θα είχε αποτέλεσμα να μας ταυτίσουν με αυτό το στερεότυπο κάτι που δε θέλαμε να συμβεί και δεν έγινε. Πιστεύω πως ήταν σωστή επιλογή για τη καριέρα μας, άλλωστε οι Jethro Tull δεν ήταν προετοιμασμένοι για κάτι τόσο μεγάλο όπως το Woodstock, δε γνωρίζαμε τι θα επακολουθούσε όπως για παράδειγμα η επιτυχία που θα γνώριζε ή το γύρισμα της ταινίας. Βασιστήκαμε στο ένστικτο μας. Όπως σου είπα ήταν πολύ νωρίς για εμάς να παίξουμε σε τόσο πολύ κόσμο, εκείνη τη περιόδο μαθαίναμε και ψάχναμε να βρούμε τα πατήματα μας. Εν τέλει ναι πιστεύω πως πήραμε τη σωστή απόφαση, σε διαφορετική περίπτωση ίσως να ακολουθούσαμε και εμείς παρόμοια καριέρα με αυτή των Ten Years After οι οποίοι μαι μεν γνώρισαν πολύ μεγάλη επιτυχία μετά τη συμμετοχή τους στο Woodstock αλλά στη μετέπειτα πορεία τους ήταν αναγκασμένοι να παίζουν διαρκώς τα κομμάτια από τότε μη έχοντας σημαντική εξέλιξη. Δε κατάφεραν ποτέ να αλλάξουν ταυτότητα για όλη τη διάρκεια της ζωής τους

 

Σωστά! Ian Τι σου δίνει ισορροπία στη ζωή ;

Ισορροπία στη ζωή μου σημαίνει να κοιμάμαι ορισμένες ώρες την ημέρα, να βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον στο οποίο θα μπορώ να δουλέυω, να παίζω μουσική, να πηγαίνω περιπάτους με τις γάτες μου, να τρώω ένα ωραίο γεύμα, να πίνω μια ωραία μπύρα ή ένα ουίσκυ. Όλα αυτά σου δίνουν μια ωραία ισορροπία στη ζωή αλλά είναι διαφορετική από αυτή που θα πρέπει να έχω όταν είμαι στη σκηνή καθώς εκεί θα πρέπει να εξισορροπήσεις τη φυσική σου κατάσταση και τη παρουσία σου με το παίξιμο των μουσικών οργάνων τραγουδώντας παράλληλα κάτι το οποίο είναι δύσκολο και έχεις την υποχρέωση να πετύχεις. Πρέπει δηλαδη να πετύχεις την ισορρόπια και τη φυσικότητα στο αποτέλεσμα. Δεν παίζω κλασσική μουσική σε κάποια συμφωνική ορχήστρα όντας καθιστός, βρισκόμαι σε μια Ροκ μπάντα παίζοντας σε μεγάλες σκηνές μπροστά σε πολύ κόσμο και εκφραζόμαστε έντονα. Οπότε πρέπει να βρεις αυτού του είδους την ισορροπία στις εμφανίσεις κατά την οποία η εμφάνιση σου δεν θα πρέπει να υπερκαλύπτει τη μουσική αλλά και το αντίστροφο. Ακόμα και σήμερα σε αυτή την ηλικία το κοινό περιμένει να πηγαίνω πάνω κάτω στη σκηνή και να στέκομαι στο ένα πόδι οπότε πρέπει να βρω την φυσική κατάσταση να το κάνω.

 

O Έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας είχε πει, “Η Μουσική είναι ένα ηθικό δίκαιο. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στο νου, πτήση στη φαντασία, και γοητεία και ευθυμία στη ζωή και τα πάντα”. Νιώθεις όπως ο Πλάτωνας ;

Για μένα η μουσική είναι μία αρχέγονη μορφή έκφρασης του ανθρώπου από την ανθρώπινη νοημοσύνη και τη λογική σε κάτι που τον κάνει να αισθάνεται όμορφα. Στους άνθρωπους τους αρέσει να συμμετέχουν σε κάτι, να βλέπουν, να ακούνε, ακόμα και να συμμετέχουν μαζί σου κατά την εμφάνιση , και τότε ακριβώς μετατρέπεται σε μια κοινωνική γιορτή. Απολαμβάνω τη μουσική όταν είμαι με κόσμο αλλα όταν είμαι στη σκήνη έχω στο μυαλό μου πως γιορτάζω κάτι μαζί τους, πάντα στα πλαίσια της κουλτούρας τους. Η μουσική είναι γιορτή, αυτό είναι, θέλω να είμαι με κόσμο γιορτάζοντας όλοι μαζί αυτή την έκφραση της μουσικής. Θα έλεγα πως είναι ένας συνδυασμός, το“Εγω” συναντά τη διαπολιτισμικότητα. Αλλά ως εκεί, 2 ώρες την ημέρα θέλω να είμαι με κόσμο αλλά τις υπόλοιπες ώρες θέλω να είμαι μόνος ( γέλια ), δε θα άντεχα να βρίσκομαι με πολύ κόσμο όλη μέρα

 

– Ο Charles Bukowski είχε πει “ αυτό που έχει σημασία είναι πόσο καλά περπατάς διαμέσου της φωτιάς” Πόσες φορές έχεις περπατήσει στη φωτιά Ian ;

εεε δε με θυμάμαι να έχω περπατήσει διαμέσου της φωτιάς πολλές φορές στη ζωή μου, θα έλεγα ίσως 2 φορές. Ήταν περίοδοι της ζωής μου που είχα την αίσθηση και σκεφτόμουν για ώρες , ακόμη και για ολόκληρες μέρες τη πιθανότητα του θανάτου μου, αυτό έχει συμβεί 2 φορές στα 69 χρόνια ζωής μου. Δε θα περνώ διαμέσω φωτιάς πια γιατί νομίζω είμαι αρκέτα υπεύθυνο άτομο και προσέχω την υγεία μου κάνοντας ένα μικρό τσεκαπ κάθε 3 μήνες για να βεβαιωθώ πως όλα είναι καλά , και κάθε χρόνο κάνω ένα μεγάλο για να ξαναβεβαιωθώ πως δε τρέχει τίποτα και να ηρεμήσω για τους επόμενους μήνες. Το να περπατάς διαμέσου της φωτιάς σε σωματικό επίπεδο δεν είναι και τόσο σοβαρό ζήτημα αλλά σε συναισθηματικο επίπεδο ναι είναι δύσκολο και ευτυχώς δεν έχω κλιση προς αυτή τη κατεύθυνση. Νομίζω είμαι το στυλ του αγαπήμενου θείου που θα καλέσεις για μπάρμπεκιου και θα έχεις τη σιγουριά πως  δε θα σε ρεζιλέψει και θα υποσχεθεί πως δε θα φορέσει κάποιο γελοίο μπλουζάκι (γέλια)

 

Ian γεννήθηκες στη Σκωτία, μια χώρα με μεγάλη ιστορία αλλά και μυθολογία. Αν ζούσε σήμερα ο William Wallace τι θα του έλεγες ;

(γέλια) Ο William Wallace ήταν ένας χαρακτήρας της Σκωτσέζικης ιστορίας ο οποίος πάλεψε για την ανεξαρτησία της Σκωτίας και ελπίζω να είναι κάπου αυτή τη στιγμή και να μας βλέπει. Είμαι υποστηρικτής της ένωσης της Σκωτίας και της Αγγλίας η οποία μετρά 300 χρόνια ζωής. Το 2014 παρόλο που οι Σκωτσεζοι χάσανε στο δημοψηφίσμα για την ανεξαρτησία επανήλθαν 2 χρόνια μετά και λένε “οοο θέλουμε επανάληψη του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Σκωτίας” πράγμα πολύ λυπηρό κατ’εμέ. Ο πατέρας μου ήταν Σκωτσέζος και η μητέρα μου Αγγλίδα και εγώ είμαι το αποτέλεσμα αυτής της ένωσης, 2 ξεχωριστές χώρες με διαφορετική ταυτότητα και διαφορετική κουλτούρα αλλά ξέρεις, κατά βάση είμαστε μαζί και συνεργαζόμαστε αρκετά καλά.. Ακόμα και σε μια κατάσταση κατά την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο είναι εκτός Ευρωπαικής Ένωσης θα εξακολουθούμε να συνεργαζόμαστε καλά τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτιστικό επίπεδο αλλά και σε πιο πρακτικά ζητήματα όντας όμως μέρος της Ευρώπης. Θέλουμε όμως εμείς να θεσπίζουμε τους νόμους μας , εμείς να έχουμε τον έλεγχο των συνόρων μας και να είμαστε ένα αληθινά ανεξάρτητο έθνος. Δεν εμπιστευόμαστε ό,τι συμβαίνει στις Βρυξέλλες, όπως νομίζω και πολλοί Έλληνες αντίστοιχα, χτίζοντας μια ισχυρή οικονομία και περνώντας ένα μεγάλο διάστημα κατά το οποίο είμαστε ταυτόχρονα εντός και εκτός Ευρώπης. Έκφράστηκε μέσω της ψηφοφορίας των Δημοκρατικών η επιθυμία μας να βγούμε εκτος της Ευρώπαικης Ένωσης, χωρίς να σημαίνει πως θέλουμε να εγκαταλείψουμε την Ευρώπη. Θέλουμε να είμαστε εμείς οι αφέντες της χώρας μας και όχι οι άνθρωποι των Βρυξελλών οι οποίοι θεσπίζουν νόμους για να δημιουργήσουν μια Ευρώπη δίχως ταυτότητα. Δε πιστεύουμε σε αυτή την ιδέα, πιστεύουμε στην εθνική ταυτότητα των κρατών ορίζοντας τους νόμους και τους κανονισμούς τους ανεξάρτητα. Αυτό ακριβώς ψήφισε ο Βρετανικός λαός, προσωπικά θα προτιμούσα να μείνουμε στην Ευρώπη πιέζοντας τους να μη παίρνουν αυτές τις αποφάσεις αλλά έπειτα από τόσα χρόνια προσπαθειών διαπιστώσαμε πως δεν έγινε κάτι και έτσι αποφασισάμε να βγούμε εκτός. Αυτό ακριβώς είναι η δημοκρατία, η πλειοψηφία αποφασίζει και θα πρέπει να σεβόμαστε την απόφαση αυτή όπως και δημοκρατικά συνέβη στη Σκωτία αλλά είπαν να το επαναλάβουν (γέλια). Ξέρεις πολλοί άνθρωποι δηλώνουν δημοκρατικοί αλλά πρακτικά δεν ανέχονται τις αποφάσεις της πλειοψηφίας

Συγνώμη αλλά θα πρέπει να κλείσουμε γιατί έχω ραντεβού στο νοσοκομείο για το καθιερωμένο τσεκαπ

 

-Εντάξει Ian. Σε ευχαριστούμε πολύ που ήσουν μαζί μας σήμερα. Σου ευχόμαστε καλή επιτυχία στην συναυλία που θα δώσεις στην Αθήνα

-Σε ευχαριστώ πολύ, θα σε περιμένω στην Αθήνα. Αμέσως μετά τη συναυλία θα μπω στο στούντιο για να κάνω το mastering του νέου άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο, μετά θα φύγω για περιόδεια στην Αμερική και μετά θα κάνω μερικές εμφανίσεις ξανά τον Νοέμβριο στην Ευρώπη. Μπορώ να πω πως μέχρι τα Χριστούγεννα θα είμαι αρκετά απασχολημένος. Η τελευταία στάση της καλοκαιρινης περιοδείας μου θα είναι η Αθήνα σε ένα πολύ όμορφο μέρος, λέγοντας “Goodbye to the summer”

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση που είχαμε

 

-Και γω σε ευχαριστώ Ian. Κυρίες και Κύριοι ο κ.Ian Anderson των Jethro Tull

Γεια σου Ian!!

Ευχαριστώ ! Γεια σας !

 

Δείτε Επίσης

Σ.Σούρλας-Η απόπειρα να αξιολογηθεί  η ψήφος  μεγάλης  ομάδας πολιτών  με ψυχιατρικούς όρους ,είναι μια,εγκληματικού τύπου, πρακτική

  Από: Γιώργος Γκόντζος([email protected])—   Ποια είναι τα  αίτια, ποιες οι ερμηνείες  για  το φαινόμενο που ...

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments