Παρασκευή , 22 Μαρτίου 2024
Αρχική / Ενδιαφέρουσες Ιστορίες / ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! Progressive Room – Συνέντευξη με την φωνή των Babe Ruth Janita Jenny Haan & Συνέντευξη με τον Steph Honde – United Artists Against Terrorism

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ! Progressive Room – Συνέντευξη με την φωνή των Babe Ruth Janita Jenny Haan & Συνέντευξη με τον Steph Honde – United Artists Against Terrorism

Progressive Room

Συνέντευξη με την φωνή των

 Babe Ruth

Janita Jenny Haan

 

11

&

Συνέντευξη με τον

Steph Honde United Artists Against Terrorism

Η ιστορία των Babe Ruth είναι άμεσα συνηφασμένη με τον Alan Shacklock η πορεία του οποίου ξεκινά από το 1963 με τους Juniors. Μετέπειτα το 1971 βρίσκετε να αποφοιτά από το London’s Royal Academy of Music και δημιουργεί το συγκρότημα Shacklock με τον Dave Hewitt (μπάσο), τον Dick Powell (τύμπανα) και τον Dave Punshon (πιάνο) στο Hatfield, Hertfordshire της Αγγλίας. Έπειτα από μια εμφάνιση στο περίφημο Marquee Club του Λονδίνου υπογράφουν για την EMI Harvest. Το 1972 προστίθεται η Janita Jenny Haan και οι μέχρι πρότεινως Shacklock μετανομάζονται σε Babe Ruth ( Αμερικανός μύθος του Baseball) ξεκινώντας μια μοναδική και ανεξίτηλη πορεία στον χρόνο χαρίζοντας μας έντονες συγκινήσεις και αναμνήσεις με τα κομμάτια τους. Η δυνατή φωνή της Haan έδενε με την μοναδική κιθάρα του Shacklock δίνοντας ένα εκρηκτικό αποτέλεσμα, αποτέλεσμα που φάνηκε στον πρώτο τους δίσκο το 1972, το First Base ο οποίος αποτελεί και ένας από τους σημαντικότερους και σπουδαιότερους δίσκους της Ροκ. Στη συνέχεια το 1973 ηχογραφούν το Amar Caballero το οποίο είχε διαφορετικό ήχο και δε πάει τόσο καλά όσο το First Base. Ακολουθούν προσθαφαιρέσεις μελών και το 1975 στη προσπάθεια τους να επανέλθουν στη παλιά συνταγή ηχογραφούν το Babe Ruth, την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το 4o κατά σειρά άλμπουμ τους το Stealing Home. Το 1976 κυκλοφορεί το Kid’s Stuff με τη σύνθεση τους πλέον να είναι παντελώς διαφορετική από την αρχική του 1972. (Στη φωνή δεν συμμετέχει η Janita Jenny Haan αλλά η Ellie Hope γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο δε το συμπεριλάβαμε στο αφιέρωμα) . Εκεί κάπου λοιπόν στο 1976 σταματά η πορεία των Babe Ruth μέχρι το 2007 κάνοντας επανασύνδεση χαροποιώντας τους απανταχού θαυμαστές τους και ηχογράφοντας το τελευταίο άλμπουμ τους, το Que Pasa. Στις 28 Ιουνίου του 2014 έδωσαν την τελευταία τους συναυλία στο Milwaukee’s Summerfest μπροστά σε 7 χιλιάδες ανθρώπους. Ας ελπίσουμε λοιπόν να ξαναπαίξουν κάποια στιγμή σύντομα και ιδίως στην Ελλάδα όπου θα είναι και η πρώτη φορά (κάλλιο αργά παρά ποτέ … )

Σήμερα φιλοξενούμε στη σελίδα μας μια εκτενή συνέντευξη της Janita Jenny Haan από τα παιδιά της μοναδικής ομάδας του Progressive Room ( Νίκος Γιαννόπουλος , Γιάννης Κιούσης, Κωσ/νος Παπαπέτρου, Πανος Νούσιας) και η οποία μιλά για πρώτη φορά σε κάποιο Ελληνικό μέσο ενημέρωσης.

Φίλες κι Φίλοι μας σας παρουσιάζουμε την φωνή των Babe Ruth

Janita Jenny Haan

7

Progressive Room : Καλώς ήρθες Jenny στο Progressive Room. Είναι αφενώς τιμής μας αλλά αφετέρου και μεγάλη μας ευχαρίστηση να φιλοξενούμε μία από τις αγαπημένες μας τραγουδίστριες όλων των εποχών. Αποτελείς μία από τις σπουδαιότερες αλλά και πιο χαρακτηριστικές γυναικείες φωνές θυμίζοντας μας τη πηγή έμπνευσης και δημιουργικότητας της δεκαετίας του 1970. Αλήθεια όμως, περιέγραψε μας τις πρώτες μέρες, όταν συμμετείχες σε μια πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα, αυτή των Babe Ruth? Ήταν η πρώτη μπάντα στην οποία συμμετείχες ;

Janita Jenny Haan : Σας ευχαριστώ πολύ για τη πρόσκληση και για τη τιμή που μου κάνετε :). Ναι οι Babe Ruth ήταν η πρώτη ολοκληρωμένη μπάντα με την οποία πραγματικά ασχολήθηκα. Είχα μόλις αποφοιτήσει από το λύκειο στη California και η γονείς μου, μου έδωσαν την ευκαιρία να πάω στην Αγγλία για 6 μήνες απ’όπου δεν γύρισα ποτέ (!!!!)

  1. Progressive Room: Όταν έγινες μέλος στους Babe Ruth ήσουν πολύ νέα, μόλις 18 χρονών. Πώς έγινε αυτό; Πες μας κάτι για την πρώτη σου συνάντηση με τα άλλα μέλη του συγκροτήματος. Θυμάσαι που και πότε έγινε η πρώτη σας εμφάνιση και ποιο ήταν το setlist ; Μίλησε μας για τις πρώτες σου εμπειρίες.

Janita Jenny Haan : Είχα ξεκινήσει προηγουμένως να απαντώ σε αγγελίες της Melody Makes και είδα μια διαφήμιση της EMI για ένα συγκρότημα που λεγόταν Shacklock και το οποίο έψαχνε τραγουδιστή, τους τηλεφώνησα λοιπόν και απάντησε ο Dave Hewitt. Του είπα ότι ειμαι 4’11 3/4 (1,49μ) και παίζω congas, ήρθαν με είδαν, και αμέσως πήγαμε για μια ακρόαση για τη συναυλία που θα γινόταν στη πλατεία του Manchester, όπου διαγωνιζόμουν εγώ και 40 άντρες όπου και τελικά διάλεξαν εμένα. Αργότερα γνώρισα και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.. Θυμάμαι ήταν όλοι τους πολύ ευγενικοί και καλοί απέναντι μου, Θυμάμαι τον Alan να φέρνει την ακουστική του κιθάρα και να καθόμαστε γύρω από το κρεβάτι τζαμάροντας. Νομίζω ότι η πρώτη μας εμφάνιση ήταν στο St Albans αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι κάτι παραπάνω.

  1. Progressive Room : Στη διάρκεια ποιας περιόδου αισθάνθηκες πιο δημιουργική και γεμάτη από καλές στιγμές ; Αν υποθετικά μπορούσες να μπεις σε μια χρονομηχανή , σε ποια εποχή θα ήθελες να ταξιδέψεις έτσι ώστε να διορθώσεις ή ακόμα και να ολοκληρώσεις κάποιο ανολοκλήρωτο project ;

Janita Jenny Haan : Χμμ Ενδιαφέρουσα ερώτηση… Νομίζω θα πήγαινα πίσω στην εποχή του 3ου Άλμπουμ (Babe Ruth – 1975) καθώς ήταν μία από τις πιο συναρπαστικές περιόδους για το συγκρότημα μετά τη διάλυση μας στον Καναδα. Το 3ο αλμπουμ μας έδωσε την ευκαιρία να ξαναγεννηθούμε μετά τον τραύμα του 2ου άλμπουμ (Amar Caballero – 1974) συνθέτοντας εξαιρετική μουσική. Απέκτησα αρκετή εμπειρία στο performing και αργότερα άρχισα να απολαμβάνω τις καλές και όμορφες στιγμές με το συγκρότημα. Λάτρευα να ταξιδεύω και να γνωρίζω νέες χώρες.

  1. Progressive Room : Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου πως βρίσκεσαι σε μια απομονωμένη περιοχή (π.χ σε κάποια παραλία βράδυ ή σε κάποιο καταφύγιο σε βουνό) παρεά με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα. Ποια τραγόυδια θα διάλεγες να πεις ; Πες μας για τις μουσικές σου επιρροές, τόσο για τότε αλλά όσο και για το σήμερα

Janita Jenny Haan : Δε θα είχα πρόβλημα, θα τους άφηνα να διαλέξουν εκείνοι και γω απλα θα ακολοθούσα. Οι μουσικές μου επιρροές πάνε πολύ πίσω στον χρόνο, στην Dinah Washington, στον υπέροχο Frank Ifield, στους The Crooners και αργότερα στη Big Band Jazz , εντριφόντας σε όλα τα μουσικά είδη ιδίως κατά τη ψυχεδελική περίοδο με τους Blue Cheer, τους Quicksilver and the Messenger Service , Jefferson Airplane, Jimi Hendrix, The Stones, Beatles, Janis Joplin, Barbra Streisand, Sly and the family Stone, James Brown. Αργότερα στην Αγγλία άκουγα τους The Isley brothers, Ry Cooder, Temptations, Etta James και Billie Holiday

  1. Progressive Room : Το σύνολο των άλμπουμς των Babe Ruth κυκλοφόρησαν όλα από διαφορετική δισκογραφική εταιρία. Ήταν δύσκολο να συνεργαστείτε με συγκεκριμένη εταιρία και πως αυτό άλλαξε στη συνέχεια ;

Janita Jenny Haan : Η εταιρία με την οπόια συνεργάσηκαν οι Babe Ruth ήταν κυρίως η Harvest Label.

  1. Progressive Room : Jenny, το Mexican και το Black Dog ( 1st Album – First Base ) αποτελούν ίσως τη σφραγίδα των Babe Ruth. Μπορούμε να πούμε χωρίς υπερβολή πως έχουν ακουστεί σε κάθε μπαρ σε ολόκληρο τον πλανήτη. Έχουμε την αίσθηση πως σε αυτά τα κομμάτια εκφράζεσαι 200% περνώντας μας το μήνυμα “ Αρχίστε να αισθάνεστε και ζήστε αληθινά. Τι πιστεύεις για αυτό ;

Janita Jenny Haan : Ναι έτσι είναι, έιναι αλήθεια…… Ασυνήθιστο αλλά η βασική μου έγνοια/προτεραιότητα σε κάθε τραγούδι που μαθαίνω είναι να καταλάβω το περιεχόμενο του και η ερμηνεία μου να είναι αποτέλεσμα της δικής μου αντίληψης των στίχων μένοντας πιστή στα συναισθήματα μου και παράλληλα πειραματιζόμενη ερμηνευτικά βγάζοντας το καλύτερο αποτέλεσμα.

  1. Progressive Room : Έχεις συνεργαστεί με συγκροτήματα όπως οι Strider ( παράλληλα με τους Babe Ruth ), οι Waterboys το 1988 συμμετέχοντας στον δίσκο Fisherman’s Blues. Έχεις συμμετάσχει επίσης στο More n More των Davem & Paulc το 2014. Μίλησε μας για αυτές σου τις συνεργασίες, πως προέκυψαν και πως έκτοτε συνέχισες τη προσωπική σου καριέρα ;

Janita Jenny Haan : Αρχικά η συνεργασία με τους Strider κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου των Babe Ruth προέκυψε ενώ είμασταν στη ίδια εταιρία και παράλληλα μας συνέδεε καλή φιλία. Όσον αφορά τους Waterboys, ο Paul Cobbold ο οποίος αποτελούσε μέρος της ομάδας του DaveM PaulC εκείνη τη περίοδο δούλευε ως ηχολήπτης και βρισκόταν στο Rockfield Studio στην Ουαλία παίρνοντας μέρος στην ηχογράφηση του Fisherman’s Blues… Τότε ο Dave Morris και εγώ πήγαμε να συζητήσουμε με τον Paul σχετικα με το project το οποιο θα δουλεύαμε, εκεί λοιπόν συνάντησα τον Mike Scott ο οποιος και μου ζήτησε να τραγουδήσω σε ένα κομμάτι τους, όπως και έγινε. Η Μουσική είναι η ζωή μου με τη καριέρα μου να συνεχίζεται Δεν μπορώ να αποσυρθώ – Δεν θέλω να αποσυρθώ. Αυτή τη περίοδο δουλεύω με τον Steph Honde και τους Hollywood Monsters. Προσθέσαμε τους Heroes με τη μορφή αρογού στην Γαλλική Οργάνωση για τα θύματα της τρομοκρατίας στη Γαλλία. Θα το βρείτε στο διαδίκτυο και στο Facebook “UNITED ARTISTS AGAINST TERRORISM” Παράλληλα δουλέυω σε διάφορα projects ενώ πέρυσι συμμετείχα σε αρκετά lives με ένα τοπικό συγκρότημα, τους Wirebirds και απλά συνεχίζω τη ζωή μου δουλευοντας 🙂

  1. Progressive Room : Για ποιον λόγο Jenny διαλύθηκαν οι Babe Ruth ; Μετά τη διάλυση των, δέχτηκες προτάσεις από άλλα συγκροτήματα ;

Janita Jenny Haan : Οι Babe Ruth πάντα αντιμέτωπιζαν τόσο εσωτερικά προβλήματα όσο και με τις δισκογραφικές εταιρίες. Νομίζω πως ήταν συνδυασμός πραγμάτων, παρόλα αυτά οι Babe Ruth πάντα αποτελούσαν και θα αποτελούν μια οικογένεια. Οι πρώτες ρωγμές εμφανίστηκαν τα μέσα της δεκαετίας του 70 αμέσως τη τέλος της περιοδείας μας στην Αμερική. Μετά το πρώτο μας άλμπουμ, μας συνέβη ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα πράγμα που μας κατέστησε ανενεργούς για μεγάλο διάστημα, αν προσθέσουμε και την αντικάτασταση του drummer κατά τη περιοδεία καταλαβαίνετε πως έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην συνοχή της μπάντας. Γιαυτό και υποτιμώ τα φωνητικά στο Kid’s Stuff στο οποίο δεν συμμετέχουν τα ιδρυτικά μέλη, ο Alan είχε φύγει πιο πριν και είχε αντικατασταθεί από τον Bernie Marsden (Whitesnake) Είναι μόνο ο D.Hewitt εγώ και στη συνέχεια ο Alan. Στη πορεία, προστέθηκε και ο Ed, ύστερα από πιέσεις και προτροπές της δισκογραφικής για αντικατασταση του Dick το οποίο με στεναχωρήσε πολύ. Ένιωθα πως λειτουργούσαμε λες και μας είχανε κρεμάσει κάποιο καρότο και το οποίο κυνηγούσαμε διαρκώς.. Πολλές προσφορές. Παρόλο που η περιοδεία μας στην Αμερική και τον Καναδά πήγαινε εξαιρετικά δε μπορούσα να τα δεχτώ.. Ερχόμουν σε σύγκρουση με τα συναισθήματα και τη ψυχή μου με αποτέλεσμα να αποχώρησω, όπως και ο D. Hewitt. Όπως προανέφερα υποτίμησα τα φωνητικά στο Kid’s Stuff, έτσι αυτοί οι άνθρωποι βρήκαν τους Gold κάτι… Γνώριζα πως δε θα διαρκέσει όπως και επαληθεύτηκα. Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα λοιπόν. Ναι φυσικά και είχα προτάσεις από άλλες μπάντες, το εντυπωσιακό είναι πως τις δέχτηκα σχεδόν αμέσως, μία ημέρα μετά την επιστρόφη μου από την περιοδεία μας στην Αμερική (..Ουάου..), συγκεκριμένα από τους Be-Bop Deluxe και τον Bill Nelson με τους οποίους με συνέδεε φιλιά. Τελικά δεν προχώρησε, κρίμα γιατί θα ήθελα να τραγουδήσω για τον Bill Nelson, είναι εξαιρετικός μουσικός.

  1. Progressive Room : Μετά τη διάλυση των Babe Ruth σχημάτισες τους Jenny Haan’s Lion. Παρόλο που κάνατε αρκετές εμφανίσεις και συναυλίες δεν ηχογραφήσατε κάποιον δίσκο. Γιατί πιστεύεις δε συνέβη ; Μήπως ήταν μια προσπάθεια ξαναγέννησης της μουσικής των Babe Ruth ; Το προσωπικό σου single “We Drove Em’ all Mad” ήταν αποτέλεσμα της εποχής των Lion ;

Janita Jenny Haan : Μετά τη διάλυση, εγώ και ο D.Hewitt μετακομίσαμε στο Δυτικό Yorkshire σχηματίζοντας ένα νέο συγκρότημα με μουσικόυς τους οποίους γνώριζε ο David, ενώ αναζητήσαμε κιθαρίστα μέσω αγγελίας. Ενώ λοιπόν το δουλεύαμε, ήρθα σε επαφή και υπογράψαμε με την εταιρία που μανάτζαρε τους Status Quo ονόματι Quarry Music. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως νόμιζαν πως θα κλείνανε συμβόλαιο με τους Babe Ruth, δε καταλάβανε πως επρόκειτο για διαφορετικό συγκρότημα (..γέλια..), στο τέλος δεν είχαν και άλλη επιλογή οπότε και υπογράψαμε. Στη συνέχεια ξεκινήσαμε περιοδεία στην Αγγλια την Ιρλανδία και την Ουαλία, την ίδια χρονική περίοδο που ξεκίνησε το Punk κίνημα με τον Johnny Rotten να πραγματοποιεί τις πρώτες του εμφανίσεις , πολύ καλό παιδί ο Johnny. Στη συνέχεια περιοδεύσαμε με τους Status Quο στην Ευρώπη και κατά τη διάρκει τους τελευταίο μέρους δέχτηκα ισχυρές πιέσεις να ξεκινήσω σόλο καριέρα κάτι το οποίο δεν ήθελα και πάλεψα με νύχια και με δόντια να μη το κάνω. Στο τέλος όμως, η μουσική βιομηχανία ή όπως θελετε να το ονομάσετε κατάφεραν να μας διαλύσουν με τη τελευταία μας εμφάνιση να συμβαίνει στην Ιρλανδία με τον Rory Gallagher πραγμα που μας άφησε γλυκόπικρη γεύση. Εκείνη τη περίοδο είχαμε στα σκαριά με τον Rory ενα τραγούδι κάτι το οποίο θα ήταν καταπληκτικό. Παράλληλα συζητούσα με τους Status Quo. Ναι το “We Drove Em’ All Mad” με τρέλανε κυριολεκτικά, ήταν ένας συμβιβασμός καθώς δε μου άρεσε τίποτα από τι μου έστελναν, αρνούμενη να τα δουλέψω, ήταν ένα σωρό βλακείες.. Στο εν τω μεταξύ η διαφημιστική εταιρία BASF θέλησε να χρησιμοποιήσει το Forgotten Dreams κάτι που συνέβη και αφου κυκλοφόρησε βραβεύτηκε ως το διαφημιστικό της χρονιάς. ‘Οχι ποτέ δε θελήσαμε να ξαναγεννήσουμε τη μουσική των Babe Ruth. H μουσική των Babe Ruth είναι μουσική των Babe Ruth. ΤΕΛΟΣ. Ο,τι άλλο κάνω είναι διαφορετικό. You know is life (..γέλια..)

  1. Progressive Room : Έχεις συμμετάασχει σε πάρα πολλές συναυλίες. Ποια θα ξεχώριζες και για ποιον λόγο ; Έχεις εμφανιστεί ποτέ στην Ελλάδα, αν όχι θα ήθελες ; (Εμείς πάντώς θα το θέλαμε πολύ) Με αφορμή αυτό, πως είναι η ζωή σου σήμερα ; Με τι ασχολείσαι ;

Janita Jenny Haan : Όλες οι συναυλίες αποτελούν ξεχωριστές στιγμές στον χρόνο. Τις απολαμβάνω δίνοντας τον καλύτερο μου εαυτό, είτε τραγουδώ για 2 έιτε για 2000 είτε για 20000 ανθρώπους. Διασκέδασα τόσο στις καλές μας εμφανίσεις, όσο και στις κακές γιατί πάντα θα υπάρχει κάτι για το οποίο θα γελάσεις. Ξέρετε, είμαι πολύ κάνω πολύ αυστηρή αυτοκριτική, ό,τι κάνω θέλω να το κάνω άριστα, δίνοντας σε όποιον έρχεται να με δει ένα κομμάτι του εαυτού μου, να τους κάνω να αισθανθούν τους τη μουσική και την ιστοριά που κρύβεται πίσω από κάθε τραγούδι. Ξεχωρίζω τη συναυλία στο Sentalia, ήταν καταπληκτική γιατί ήταν η πρώτη φόρα που πέταξα με ελικόπτερο, επίσης συμμετείχαν μεγάλα ονόματα όπως οι Aerosmith, οι Beach Boys και οι Doobie Brothers. Επίσης μου άρεσε η συναυλία μας στη Βιέννη, θυμάμαι ο χώρος της ορχήστρας ήταν γεμάτος λουλούδια κάτι το οποίο ήταν θεσπέσιο. Μπορώ να πω, πως κάθε συναυλία ήταν ξεχωριστή. Όχι δεν έχω εμφανιστεί ποτέ στην Ελλάδα αλλά θα το ήθελα. Αυτή τη περίοδο είμαι πολύ καλά, νιώθω εξαιρετικά, η μουσική είναι εξαιρετική. Δουλεύω ορισμένα projects. Λατρεύω να δουλέυω με τον Steph, έχει την ικανότητα να βγάζει στην επιφάνεια κρυμμένες ικανότητες της φωνή μου. Είναι πολύ οργανωτικός κατά την ηχογράφηση, με εμπνέει, είναι θαυμάσιος.. Φρέσκος. Έχουμε ηχογραφήσει μαζί 2 τραγούδια για το νέο του άλμπουμ με τη μπάντα του, τους Hollywood Monsters, μόλις τελέιωσε το mastering στο Παρίσι. Είναι απίστευτο.. Θεωρώ πως θα το αγαπήσει ο κόσμος. O Steph παίζει πολλά μουσικά όργανα.. Είναι πολύ μεγάλο ταλέντο. Παράλληλα δουλεύω ένα πιο ηλεκτρονικό project με τους αγαπημένους μου DaveM & PaulC. Θα δούμε μήπως κάνουμε κάποιο live με τα τρεχοντα projects. Επίσης παρακολουθώ κάθε τι καινούριο. Τέλος γράφουμε μερικά τραγούδια με τον Steph, ένα από αυτά ονόμαζεται “Gentle Shore” και το άλλο ειναι ένα cover του Βlack Dog του Jesse Winchester, το οποίο και φυσικά διασκεύασαν οι Βabe Ruth με το οποίο τιμάμε τον Jesse και είναι πιο σκοτεινό και ατμοσφαιρικό, εισαγάγαμε και τον ήχο της καμπάνας θυμίζοντας μας την εκτέλεση των Babe Ruth.

httpssss://www.youtube.com/watch?v=nveUv_7V3BM

 

Η μουσική ομάδα του Progressive Room όντας ευαισθητοποιήμενη σε κοινωνικά θέματα συνέχισε τη συνέντευξη παρουσιάζοντας για πρώτη φόρα στο Ελληνικό κοινό το Μουσικό Κίνημα ενάντια στη Τρομοκρατία. Σε αυτό το σημείο λοιπόν η Jenny μας συστήνει τον Steph Honde, κιθαρίστα – τραγουδιστή των Hollywood Monsters και εμπνευστή και οργανωτή της κίνησης, United Artists Against Terrorrism, με τον οποίο μιλήσαμε και τον ευχαριστούμε ιδιαίτερως.

 

Φίλες και Φίλοι σας παρουσιάζουμε τον Ιδρυτή του

United Artists Against Terrorism

Steph Honde

t1

  1. Progressive Room : Ποιος οργανώνει το United Artists Against Terrorism και ποιοι συμμετέχουν ;

Steph Honde : Γεια σας και σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον , ονομάζομαι Steph Honde, είμαι ο κιθαρίστας και τραγουδιστής των Hollywood Monsters καθώς και εμπνευστής και οργανωτής αυτής της κίνησης. Συμμετέχουν 19 μουσικοί από την Ευρώπη και την Αμερική και είναι οι ακόλουθοι :

Steph Honde: Vocals/guitar (Hollywood Monsters-Paul Di’Anno)

Danko Jones:Vocals

Darren Crisp: Backing vocals (Age of Liberty)

Vinny Appice: Drums (Dio-Black sabbath-Hollywood Monsters)

Thomas Lang: Drums (Paul Gilbert-John Wetton)

Ron Thal: Lead guitar (Guns’n’Roses-Bumblefoot)

Ryan Roxie: Guitar (Alice Cooper)

Rudy sarzo: Bass (Ozzy Osbourne-Whitesnake-Quiet Riot)

Alessandro Del Vecchio: Keyboard (Voodoo Circle.Hardline)

Paul Di’Anno: Vocals (Iron Maiden)

Stan Decker: Bass (Turbotigers/illustration)

Jenny Haan: Vocals (Babe Ruth)

Mats Leven: Vocals (Candlemass-Krux-Therion)

Nono Krief: Lead guitar (Trust)

Roland Grapow: Lead guitar (Hellowen-Masterplan)

Andy Kuntz: Backing vocals (Vanden Plas)

Mitch Malloy: Vocals (Van Halen)

Michael Sweet (Stryper, Former Co- lead vocalist and guitarist of Boston)

Ted McKenna : Drums (Gillian-MSG)

 

  1. Progressive Room : Ποιο γεγονός σε οδήγησε στο να οργανώσεις αυτό το μουσικό κίνημα ;

Steph Honde : Ήταν τα τρομοκρατικά χτυπήματα που συνέβησαν στο Παρίσι στις 13 Νοεμβριου του 2015

  1. Progressive Room : Το 1985 υπήρξε ένα παρόμοιο μουσικό κίνημα ενάντια στο Apartheid στη Νότιας Αφρικής. (United Artists Against Apartheid). Θεωρείς πως θα είναι κάτι παρόμοιο ;

Steph Honde : Προς το παρόν δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, αυτή τη περίοδο προετοιμάζουμε μια περιοδεία στον Καναδά, κάτι το οποίο φυσικά δεν είναι εύκολο καθώς είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν.

  1. Progressive Room : Σε τι μουσικά πλαίσια θα κινηθεί αυτή η κίνηση ; Ποιος γράφει τη μουσική και τους στίχους;

Steph Honde : Έχουμε κυκλοφορήσει μια διασκευή του Heroes του David Bowie ( Η ιδέα αυτής της διασκευής υπήρξε 2 μήνες πριν τον θάνατο του Bowie, τι τραγική σύμπτωση…), για την ακρίβεια υπάρχουν 2 εκτελέσεις, μία κανονική και μία πιο μέταλ. Μπορείτε να τα κατεβάσετε από τη σελίδα μας στο Facebook ή να τα αγοράσετε από το I-Tunes , Amazon κτλ.

  1. Progressive Room : Αυτή σας η κίνηση αποσκοπεί στην οικονομική ενίσχυση των οικογενειών των θυμάτων των τρομοκρατικών χτυπημάτων ;

Steph Honde : Ναι βεβαίως και έχει τον χαρακτήρα της οικονομικής ενίσχυσης των οικογενειών των θυμάτων. Όλα τα έσοδα θα διατεθούν στο  AFVT ( French Association of the Victims of  Terrorism)

  1. Progressive Room : Ωστόσο Steph υπάρχει και μια άλλη μορφή τρομοκρατίας, η οικονομική από την οποία η χώρα μας η Ελλάδα υποφέρει. Ποια είναι η άποψη σου ;

Steph Honde : Αρχικά θεωρώ πως το κύριο πρόβλημα είναι πως πρέπει να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Το σύστημα στο οποίο ζούμε πεθαίνει και ΞΥΠΝΑΜΕ.. Με αργό ρυθμό αλλα ξυπνάμε.

  1. Progressive Room : Δηλαδη, έχει χαθεί κατά κάποιο τρόπο η ελευθερία μας ; Πως επηρεάζει θεωρείς όλο αυτό την καθημερινότητα μας ;

Steph Honde : Είμαστε έγκλειστοι στη φυλακή που φτιάξαμε εμεις για εμάς τους ίδιους, για παράδειγμα, ο κόσμος πλέον δεν αγοράζει cd’s γιατί τα κατεβάζουν παράνομα από το διαδίκτυο, σε αυτό δε φταίνε οι κυβερνήσεις αλλά εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι. Τα περισσοτερα κακά στην κοινωνία συμβαίνουν εξαιτίας μας. Οι πολιτικοί είναι άμεσα εξαρτώμενοι από εμάς αλλά ο κόσμος δε δείχνει να το καταλαβαίνει, ΕΜΕΙΣ έχουμε τη δύναμη αλλά το έχουμε ξεχάσει. Αυτο που συμβαίνει είναι να είμαστε πολύ απασχολημένοι στο να ανεβάζουμε προσωπικες φωτογραφίες στα μεσα κοινωνικής δικτύωσης ξεχνόντας τη πραγματική ζωή και το γεγονός πως ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.

  1. Progressive Room : Τι συμβαίνει στον κόσμο ; Τι θεωρείς πως έχει αλλάξει ;

Steph Honde : Η ιστορία επαναλαμβάνεται, ο κοσμος ολάκερος περνά κρίση, το σύστημα καταρρέει. Το Ισλαμικό κράτος Daesh στρατολογεί απελπισμένους νέους μιας και δεν έχουν καμμία ελπίδα στη κοινωνία που ζουν. Τους δημιουργούν την ψευδεύσθηση της υπεροχής. Η αλήθεια είναι πως κανένας τους ηγέτης δε θα ανατιναζόταν. Όλα αυτά τα νέα παιδιά αποτελούν πολύ απλά τα εργαλεία τους. Ποντάρουν στη παρορμητικότητα και αμάθεια λόγω της ηλκίας τους, γιαυτό και δε συναντάμε κάποιον 40χρόνο ή 50χρόνο να ανατινάζεται. Ο αποτελεσματικότερος και πιο εύκολος τρόπος να ελέγξεις τους ανθρώπους είναι ο Φοβος και η Αφέλεια. Όπως πολύ σωστά είχε πει και ο Peter Gabriel, Ο Φόβος είναι η Μητέρα της Βίας

  1. Progressive Room : Ποιος πιστεύεις είναι ο λόγος που συμβαίνουν όλα αυτά; Είναι πολιτικό το θέμα ; Είναι θρησκευτικο; ή απλώς κάποιο τρελοί τοποθετούν βόμβες;

Steph Honde :Εν τέλει, δε πιστεύω πως έχει να κάνει με την θρησκεία. Έχει ως βάση την επιθυμία του ανθρώπου για το χρήμα και την εξουσία, και σας το ξαναλέω, δε θα δείτε κάποιον ηγέτη να ανατινάζεται για την αγάπη του στον Θεό.. Εξουσία και χρήμα θέλουν..Από την άλλη πλευρά οι δικοί μας πολιτικοί/ηγέτες λένε πως εργάζονται για την Ειρήνη αλλά παράλληλα πουλάνε οπλικά συστήματα στους εχθρούς τους. Είναι τρελό αυτό που συμβαίνει, και τι μπορεί ο άνθρωπος να κάνει για το χρήμα και την εξουσία.

 Σας ευχαριστούμε πολύ για τον χρόνο που διαθέσατε για αυτή τη συνέντευξη. Σας ευχόμαστε καλη επιτυχία με το United Artists Against Terrorism.

Progressive Room

Θα μας βρείτε στο : mail youtube facebook mixcloud google+

Δείτε Επίσης

Ο τερματοφύλακας Γ.Αλευράς ,θυμάται εικόνες από το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στα Γιάννενα και άλλες ιστορίες….

  Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])— “Εγώ  ξεκίνησα να πηγαίνω γήπεδο  το 1953….Ήμουν 7 χρόνων και μια μέρα ...

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments