Τετάρτη , 20 Μαρτίου 2024
Αρχική / Ενδιαφέρουσες Ιστορίες / Ο Τ.Βαμβακίδης(“Γιώργος Παυλίδης” στην σειρά ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ):«Μιλάω» με τον παππού μου,παίζω σαν να ήμουν επάνω στο σαπιοκάραβο που τους κόβανε τις γλώσσες  και τα δάχτυλα και τους πετάγανε τα παιδιά τους στην θάλασσα

Ο Τ.Βαμβακίδης(“Γιώργος Παυλίδης” στην σειρά ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ):«Μιλάω» με τον παππού μου,παίζω σαν να ήμουν επάνω στο σαπιοκάραβο που τους κόβανε τις γλώσσες  και τα δάχτυλα και τους πετάγανε τα παιδιά τους στην θάλασσα

 

Συνέντευξη παραχώρησε ο ,εκ των πρωταγωνιστών της σειράς «ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ», ηθοποιός Τάκης Βαμβακίδης, που υποδύεται τον Γιώργο Παυλίδη , στην εκπομπή «ότι πεις εσύ» (Γιώργος Γκόντζος) στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων ,ανασύροντας μνήμες από τις διηγήσεις προγόνων του για τις διώξεις και την Γενοκτονία των Ποντίων, με έντονη την συναισθηματική φόρτισή του να είναι ευδιάκριτη σε ορισμένες στιγμές, αλλά και με σαφήνεια και ψυχραιμία να στέλνει  τα ανθρωπιστικά μηνύματά του .  (Ηχητικό ΕΔΩ)

Για την απήχηση της σειράς υπογράμμισε: «Όταν δίνεις εικόνα ,νοσταλγία ,αλήθεια,αντιδρά η καρδιά.Αυτό συμβαίνει τώρα και με τους Πόντιους , τους φιλοπόντιους και τους  μη Πόντιους».Στην επισήμανση πως την σειρά την βλέπουν τηλεθεατές που δεν έχουν σχέση με το Ποντιακό στοιχείο, πρόσθεσε πως έχουν σχέση όμως με τον αγώνα για την αδικία , με τον αγώνα για τους άστεγους, για την δικαιοσύνη, για το οξυγόνο , για τα οποία θυσιάστηκαν άνθρωποι και άνθρωποι.

Στη συνέχεια στον ηθοποιό και στον Πόντιο Τάκη Βαμβακίδη τέθηκε το ερώτημα πως αισθάνεται που έχει στην συγκεκριμένη σειρά και τις δύο αυτές ιδιότητες και απάντησε: «Εγώ βάζω τα δυνατά μου με τις τεχνικές και την εμπειρία όπως είπες και εσύ πριν,αλλά καταργούνται αυτά και λειτουργεί ένα άλλο μηχάνημα.Λειτουργεί αυτό το μηχανάκι που μου ΄δωσαν οι παππούδες  και οι γονείς.Και συναισθηματικό αλλά και νοσταλγίας  και ανάμνησης και γίνεται κάτι πολύ απλό , πολύ εύκολο…  «Μιλάω» με τον παππού μου,παίζω σαν να ήμουν επάνω στο σαπιοκάραβο που τους κόβανε τις γλώσσες  και τα δάχτυλα και  τους πετάγανε τα παιδιά τους στην θάλασσα..Αυτή την εικόνα έχω , το ζω και πολλοί μου λένε , «ένας άλλος ηθοποιός ,  αυτός δεν είναι ο Βαμβακίδης, ο κωμικός…Δεν ισχύει τίποτα από όλα αυτά…Ο Βαμβακίδης είμαι, όπως και ο Καζάκος , η Τάνια Τρύπη ,ο Σκιαδαρέσης…Απλά λειτουργεί το συναίσθημα……»

Στην συνέχεια μετά από προτροπή να θυμηθεί μια αφήγηση από τους προγόνους του για τις διώξεις ,είπε: «Συνάντησα μέσα στο σενάριο και θα το συναντήσετε και εσείς στις οθόνες σας ,παρεμφερές επεισόδιο ,απάνθρωπη δράση και εγκληματική στάση  ανθρώπων που πριν ήταν  άνθρωποι ,αποκλείεται να ήταν άνθρωποι απλά  είχαν την μορφή ανθρώπων, δεν γίνεται να είσαι άνθρωπος μεγαλύτερος φασίστας να είσαι ,δεν βάζεις σε ένα καράβι που μπάζει νερά παιδιά από τεσσάρων έως δέκα ετών, παιδιά, τα αρπάζεις από σπίτια από καλύβια, τα βάζεις σε ένα σαπιοκάραβο που μπάζει νερό και σιγά -σιγά  από τις τρύπες της σαπιοβάρκας,βυθίζεται αργά και βασανιστικά  και γυρίζεις εσύ πίσω με άνεση να συνεχίσεις την ζωή σου , τα πνίγανε -και με συγχωρείς υποκύπτω  πάντα σ’ αυτή την εικόνα συναισθηματικά το λέω- ,και γυρίζανε τα καθάρματα χωρίς τα παιδάκια…Ή  βάζανε τα γυναικόπαιδα σε εκκλησίες ,κάνανε οδοφράγματα γύρω –γύρω με ξερά ξύλα και βάζανε φωτιά και διασκεδάζανε βλέποντας να καίγεται η εκκλησία και μαζί με αυτή , άνθρωποι.Δεν λέω Πόντιοι,πρόσεξε, λέω άνθρωποι…»

Σε ένα άλλο σημείο μετά την επισήμανση πως στην σειρά ,μαζί με τις προσωπικές ιστορίες ,υπάρχουν σαφείς αιχμές για ιστορικά, γεωπολιτικά γεγονότα εκείνης της εποχής απαντά με μια ποντιακή παροιμία της γιαγιάς του , την μεταφράζει , «κατάλαβα ρίζα μου, τι δρόμο σκίζεις και που πας,πως περπατάς» και προσθέτει: «Έτσι λοιπόν θα ήταν μια απεικόνιση κινηματογραφική, ένα ντοκιμαντέρ  να  κατέγραφε ο Μανουσάκης ψυχρά και ουδέτερα τα ιστορικά γεγονότα.Έλα που ο ίδιος ο συγγραφέας , αν δεις το βιβλίο, έχει τέτοια φώτα που  εντόπισες αλλά και οι διασκευαστές  ,οι τρεις σεναριογράφοι,ξεκλειδώνουν καταγραφές , προτάσεις του συγγραφέα,και δίνουν και την δική τους ματιά, πάντα όμως σεβόμενοι την κορυφογραμμή του συγγραφέα του Χάρη Τσιρκινίδη»

Μιλά για την προσωπική καταγωγή του , οι παππούδες του ήταν από το χωριό Μουρασίλ του Πόντου, τονίζει την ταύτισή του με τον ήρωα που υποδύεται,  «Παυλίδης είμαι στην ψυχή και στην καρδιά» ενώ στο τέλος δίνει το δικό του μήνυμα στους Πόντιους και σε όλους όσοι βλέπουν την σειρά: «Να τολμούμε να λέμε καλημέρα στον συνεπιβάτη μας, στον συνταξιδιώτη μας , στον συγκάτοικό μας στην ίδια πολυκατοικία ,  ή στο ίδιο στενό , ή στην ίδια γειτονιά , και όταν ακούμε την κραυγή ενός παιδιού να τρέχουμε σαν να είναι δικό μας, έτσι ο κόσμος θα γίνει δικαιότερος και καλύτερος».

Δείτε Επίσης

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: “ΣΤΗΣ ΤΖΑΜΑΛΑΣ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΡΙΞΕ ΚΑΘΕ «ΜΑΣΚΑΡΑ»”

Στη φωτιά της Τζαμάλας με μουσική, χορό και μπόλικο τσίπουρο, κρασί και φασολάδα οι εργαζόμενοι ...

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments