Μ.Νάκα(Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων)–Η συναισθηματική φόρτιση δεν βοηθά στην αναζήτηση της αλήθειας.

Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])—- “Πρόκειται για μια έξαρση συναισθηματικής φόρτισης της εισαγγελέως από έδρας και κατά την αγόρευσή της.Οι εισαγγελείς έχουν έναν συγκεκριμένο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και οι δικαστικοί λειτουργοί και οι παράγοντες της δίκης,πρέπει να τηρούν ένα μέτρο.Δεν μπορεί δηλαδή να βοηθήσουν στην αναζήτηση της αλήθειας ,εφ’όσον υπάρχει συναισθηματική φόρτιση.Εν προκειμένω νομίζω ότι υπήρξε παραβίαση του μέτρου από κάθε άποψη από την κυρία εισαγγελέα ,αλλά υπήρξε και παραβίαση των καθηκόντων της από την πλευρά της έδρας.Καθ’ όσον υπάρχει και ένα άλλο άρθρο πέραν του άρθρου 332 του ΚΠΔ, , το οποίο ουσιαστικά ορίζει ότι οφείλει ο πρόεδρος της έδρας, να ανακαλεί στην τάξη τόσον τον εισαγγελέα ,όσο και τους δικηγόρους, τους διαδίκους ,όταν αυτοί ουσιαστικά με τις εκφράσεις τους παραβιάζουν το μέτρο, εκτρέπονται..”

Αυτά τόνισε η Μαρία Νάκα ,Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων σε συνέντευξη(Ηχητικό ΕΔΩ) στην εκπομπή “ό,τι πεις εσύ”(Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων

Για την παρέμβαση στο δικαστήριο δικηγόρου ,ανέφερε τα εξής: “Θεωρώ ότι παρενέβη σωστά.Όταν βρίσκεσαι σε μια ακροαματική διαδικασία και έχεις ένα δικαστήριο ,μια έδρα η οποία ουσιαστικά εκπληρώνει ,αν θέλετε,όχι σωστά τα καθήκοντά της ,οφείλεις να προστατεύσεις τουλάχιστον τους συνηγόρους…Το θεσμικό δικαίωμα το δίνει ο Κώδικας περί δικηγόρων στο άρθρο 90….Μέλος της διαδικασίας δεν ήταν αλλά όταν είσαι μέλος του ΔΣ ενός δικηγορικού Συλλόγου και βλέπεις ότι είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα ,να έχει παρεκτραπεί ουσιαστικά η εισαγγελική λειτουργός ,πρόεδρος δεν την βάζει στην θέση της , δεν την ανακαλεί στην τάξη , ότι προσβάλλει τους συνηγόρους ,οι οποίοι ,νομίζω δεν ειπώθηκε από κανέναν ,ήταν διορισμένοι αυτεπαγγέλτως και δεν ήταν διορισμένοι από τους ίδιους τους κατηγορούμενους ,κρατήστε και αυτό δηλαδή δεν ήταν επιλογή των κατηγορουμένων οι συγκεκριμένοι διότι προφανώς δεν βρήκαν κάποιους να τους αναλάβει,είναι υποχρέωση του κάθε δικηγορικού συλλόγου και του ΔΣ να μεριμνά για τον σεβασμό κατά την άσκηση του λειτούργηματός τους”

Για το θέμα που αφορά το κοινό περί δικαίου αίσθημα σημείωσε μεταξύ άλλων: “Ούτως ή άλλως υπάρχει σ’αυτή την υπόθεση.Όλοι έχουμε μείνει άφωνοι όταν αποκαλύφθηκε αυτό το έγκλημα,Οι δικαστές είναι μέλη της κοινωνίας και δεν μπορούν ούτε να κλείσουν τα αυτιά τους, ούτε να ακούν ότι θέλουν,Κρίνουν ,αναλύουν τα δεδομένα ,ακούνε και τις δύο πλευρές και αναλόγως πράττουν…Δεν θα κινούνται με το κοινό περί δικαίου αίσθημα οι δικαστές,απλώς θα το έχουν και αυτό υπ’όψιν τους γιατί είναι άνθρωποι της ίδιας κοινωνίας..”

Σε ερώτηση για την καταδίκη τους σε ισόβια και τις πιθανότητες να μην την εκτίσουν ,ανέφερε:”Υπάρχουν δυστυχώς πολλές.Με τον νόμο που υφίσταται πολλές.Τελικά θα πρέπει να αλλάξει αυτός ο νόμος γιατί δεν μπορεί κάποια τέτοια ειδεχθή αδικήματα ,να τους δίνει την δυνατότητα,με κάποια καλή συμπεριφορά των κατηγορούμενων και καταδικασθέντων σε ποινή στέρηση της ελευθερίας , να μειώνουν την ποινή τους και να βλέπουμε αποφυλακίσεις πρόωρες.Θα πρέπει να είναι πολύ φειδωλοί και οι δικαστές και τα συμβούλια όταν παίρνουν τέτοιες αποφάσεις.Τότε θα πρέπει να έχουν στο νου τους να ελέγξουν αν αυτοί οι άνθρωποι σωφρονίστηκαν .Και δεν νομίζω ότι το σωφρονιστικό μας σύστημα τελικά υλοποιεί αυτό τον σκοπό έτσι όπως είναι δομημένο στην Ελλάδα…Τότε θα πρέπει να δει το κοινό περί δικαίου αίσθημα το Συμβούλιο , γιατί ο πατέρας της κάθε Τοπαλούδη δεν είναι δυνατόν να ανέχεται ,τον βιαστή και δολοφόνο της κόρης του να κυκλοφορεί σε επτά και δέκα χρόνια έξω..”