Μ.Ντόστας(Πρόεδρος Πρωτοδικών Χαλκίδας)-Η εισαγγελέας δεν έδειξε την προσήκουσα ψυχραιμία και απάθεια που πρέπει να έχει ο δικαστικός και ο εισαγγελικός λειτουργός όταν δικάζει μια ποινική υπόθεση.

Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])—- “Κατά την γνώμη μου υπήρξε ένα πρόβλημα σ’ αυτή την δίκη ,όπως μεταφέρθηκε από τον Τύπο και τα ΜΜΕ , με την αγόρευση της εισαγγελέως , η οποία δεν έδειξε την προσήκουσα ψυχραιμία και απάθεια που πρέπει να έχει ο δικαστικός και ο εισαγγελικός λειτουργός όταν δικάζει μια ποινική υπόθεση.Και μάλιστα δεν επρόκειτο για μια στιγμιαία παραφθορά που θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από την αμεσότητα και προφορικότητα που έχει μια ποινική διαδικασία , αλλά όλη η αγόρευση ήταν δομημένη με έναν τρόπο , που κατά την γνώμη μου, δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έχει ο νομοθέτης από τον δικαστικό και εισαγγελικό λειτουργό όταν ασκούν τα καθήκοντά τους ” Αυτά υπογράμμισε ο Μιχάλης Ντόστας , Πρόεδρος Πρωτοδικών Χαλκίδας ,με καταγωγή από τα Γιάννενα, σε συνέντευξή του (Ηχητικό ΕΔΩ), στην εκπομπή “ό,τι πεις εσύ” (Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στο  άρθρο 332 ΚΠΔ σύμφωνα με το οποίο “αν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας στο ακροατήριο ο δικαστής δεν μεταχειρίζεται τα πρόσωπα που συμμετέχουν στη δίκη κατά τον απαθή και ψύχραιμο τρόπο που επιβάλλεται, διαπράττει βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα” και στο  άρθρο 6 της ΕΣΔΑ που αναφέρει “ότι παν πρόσωπο έχει το δικαίωμα όπως η υπόθεσίς του δικασθή υπό αμερόληπτου δικαστηρίου…”  επισημαίνοντας πως “και ο εισαγγελέας στο τέλος με ψυχρό τρόπο και στηριγμένος μόνο στο υλικό της δικογραφίας και χωρίς συναισθηματικές εκφράσεις , προτείνει προφορικά στο δικαστήριο για την υπόθεση και το δικαστήριο θα αποφασίσει”

Στην επισήμανση για τον ρόλο του κοινού περί δικαίου αισθήματος στην ακροαματική διαδικασία , είπε: “Αυτή είναι μια πάρα πολύ δύσκολη συζήτηση.Και το κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι πάρα πολύ αόριστο.Σε ένα δικαστήριο σαν αυτό που δικάζει μια ανθρωποκτονία το κοινό περί δικαίου αίσθημα υπεισέρχεται έτσι κι αλλιώς μέσω της πλειοψηφίας του δικαστηρίου αφού είναι Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο που τα τέσσερα από τα επτά μέλη είναι λαϊκοί δικαστές.Αλλά κοινό περί δικαίου αίσθημα δεν σημαίνει ότι ένας που τον φέρνουν κατηγορούμενο πρέπει σώνει και καλά να καταδικαστεί όταν τα ΜΜΕ θεωρούν ότι αυτός είναι ένοχος, δεν σημαίνει ας πούμε , ότι πρέπει να αποκαλείς τον κατηγορούμενο “απόβρασμα”, δεν πρέπει να χρησιμοποιείς τέτοιες εκφράσεις..Δεν πρέπει να χρησιμοποιείς και άλλες εκφράσεις που θυμίζουν και άλλες εποχές, εμένα πήγε το μυαλό μου στον Βιζίνσκι , “πετάξτε τους στο εκτελεστικό απόσπασμα τα λυσσασμένα σκυλιά” ή πήγε το μυαλό μου στον “Κατάδικο” του Θεοτόκη που αν διαβάσει κανείς σε ένα σύντομο μυθιστόρημα λίγων σελίδων , τη αγόρευση του εισαγγελέα όπως την παριστάνει ο Θεοτόκης στον 19ο αιώνα, το μυαλό του θα πάει συνειρμικά και στα χτεσινά”

Σε άλλο σημείο μετά την κατάθεση της άποψης πως ένας πατέρας μπορεί να προσφέρει λουλούδια στην εισαγγελέα γιατί τα λόγια της είναι βάλσαμο στην ψυχή του που έχασε την κόρη του με αυτόν τον ειδεχθή τρόπο , απάντησε: “Ασφαλώς , και το καταλαβαίνω αυτό.Αλλά ο ρόλος του εισαγγελέα στην δίκη δεν είναι να εκπροσωπεί ούτε την πλευρά του κατηγόρου , σε αντίθεση με ότι συμβαίνει στο Αγγλοαμερικανικό Δίκαιο , ούτε την πλευρά του κατηγορουμένου.Είναι να βοηθήσει τους δικαστές να βρουν την αντικειμενική αλήθεια.Γι’ αυτό άλλωστε οι παθόντες από τις αξιόποινες πράξεις και οι συγγενείς τους έχουν το δικαίωμα να ορίσουν συνηγόρους πολιτικής αγωγής.Αν εξ ορισμού ο εισαγγελέας ήταν υπέρ της κατηγορίας δεν θα είχαν αυτό το δικαίωμα, ή θα ήταν περιττό. Τώρα το ότι δέχεσαι λουλούδια από ένα διάδικο και μάλιστα το διαφημίζεις και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης εσύ ο ίδιος , δεν το κάνεις διακριτικά,είναι κατά την γνώμη μου επιδεικτική έλλειψη αμεροληψίας γιατί ταυτίζεσαι με την μία πλευρά, Ο δικαστής , ο εισαγγελέας, όταν ανεβαίνει στην έδρα εκπροσωπεί την Πολιτεία, δεν εκπροσωπεί τον εαυτό του και η Πολιτεία του λέει ότι πρέπει να κρατήσει μια απόσταση από τους διαδίκους και να βρει την αλήθεια…Δεν μπορεί ο εισαγγελέας να λαμβάνει δώρα, από τη πλευρά της πολιτικής αγωγής ,έστω και συμβολικά, κατά την γνώμη μου αυτό είναι βαρύτερο ατόπημα από να κάνεις μια συναισθηματικά φορτισμένη αγόρευση…”

Για την παρέμβαση των μελών του Δικηγορικού Συλλόγου στην δίκη τόνισε πως “ήταν παρέμβαση για μια παρονυχίδα της όλης υπόθεσης ….και άσκοπη και δεν προβλέπεται από τους κανόνες της δικονομίας”

Στην παρατήρηση πως ένα πολιτικό πρόσωπο δεν μπορεί άλλοτε να μιλά ως πολίτης και την ίδια στιγμή να απεκδύεται την πολιτική του ιδιότητα ,τόνισε πως “στην ανάρτησή του είπε πως μιλάω ως ιδιώτης , κατά την γνώμη μου δεν σχετίζονται οι ιδιότητες του με το Υπουργείο Δικαιοσύνης και θέλω να θυμίσω άλλες παρεμβάσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν,ας πούμε στην δίκη της λεγόμενης Ηριάννας, όταν σωρεία κυβερνητικών παραγόντων εκφράζονταν όχι επί της διαδικασίας αλλά ότι έπρεπε να κηρυχθεί αθώα,,”