Συγκέντρωση στις 19.30 σήμερα μπροστά στην Περιφέρεια Ηπείρου διοργανώνουν φορείς και κόμματα.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ
Μετά από πέντε περίπου μήνες διαπραγματεύσεων οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι οι λύσεις των
προβλημάτων τους μετατίθενται όλο και περισσότερο στο μέλλον. Τα μνημόνια αντί να καταργηθούν, μπαίνουν σε
διαδικασία ανανέωσης. Η επίθεση των μεγάλων μονοπωλιακών συγκροτημάτων, του διεθνούς
χρηματοπιστωτικού συστήματος και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου κατά του λαού μας συνεχίζεται και
κλιμακώνεται επικίνδυνα. Τα σχέδια τους, όπως εκφράζονται μέσα από τις προτάσεις τους για το ξεπέρασμα,
δήθεν, της κρίσης, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε διαρκή λιτότητα, ανεργία, βάθεμα της εκμετάλλευσης των
εργαζομένων, νέες ιδιωτικοποιήσεις, παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων, πλήρη διάλυση του
συστήματος ασφάλισης, υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας και Παιδείας, ανατροπή όλων των κατακτήσεων του
λαού μας των τελευταίων 100 ετών.
Η Κυβέρνηση, με την πρόταση που διαμόρφωσε στη διαπραγματευτική διαδικασία, αποδεικνύει ότι δεν λαμβάνει
υπόψιν της τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, τις ανάγκες της τεράστιας στρατιάς των
ανέργων, των νέων μας, των συνταξιούχων. Αποδέχεται ότι το χρέος πρέπει να εξυπηρετηθεί μέχρι τέλους, όταν
είναι πλέον πασιφανές ότι η διαγραφή του είναι προϋπόθεση για να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες. Αυτό
συμβαίνει όταν η Υγεία βρίσκεται υπό κατάρρευση λόγω της τρομακτικής υποχρηματοδότησής της και της
έλλειψης προσωπικού. Όταν τα σχολεία πρόκειται να αντιμετωπίσουν τεράστια προβλήματα με την έναρξη της
νέας χρονιάς για τους ίδιους λόγους.
Οι εργαζόμενοι δεν μπορεί να είναι θεατές μπροστά σε όλα αυτά που εξυφαίνονται σε βάρος τους. Οφείλουν να
δώσουν τη σκληρή πολιτική μάχη για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας και την
ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Απαιτούμε:
Αποκατάσταση των τεράστιων απωλειών που έχουμε υποστεί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι από
τις πολιτικές των τελευταίων πέντε ετών.
Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού – σύνταξης και ψήφιση νέου μισθολογίου που να
ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας μέσα από Συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις συνδικαλιστικές
οργανώσεις.
Άμεση χρηματοδότηση των Ταμείων και λειτουργία τους με την εγγύηση του Κράτους.
Παροχή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και εφαρμογή πολιτικών για την εξάλειψη
της ανεργίας.
Νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με στόχο την επαρκή στελέχωση των Δημόσιων
Υπηρεσιών με προτεραιότητα σε Υγεία, Παιδεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση, ελεγκτικούς μηχανισμούς,
Κοινωνική Ασφάλιση και σε όλες τις δομές που συμβάλλουν στην άμβλυνση των κοινωνικών
συνεπειών της κρίσης.
Κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων.
Διαγραφή του χρέους, που αποτελεί όρο για την επιβίωση της χώρας, του λαού και των
εργαζομένων.
Επαναφορά των εργατικών, κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που
καταργήθηκαν στη μνημονιακή περίοδο.
Πέρασμα των τραπεζών υπό δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικό έλεγχο.
Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η δημοσιοποίηση των δύο σχεδίων συμφωνίας που έχουν κατατεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από την
κυβέρνηση και τους δανειστές δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες σχετικά με το πλαίσιο που διεξάγεται η
διαπραγμάτευση. Παρά τις ποσοτικές τους διαφοροποιήσεις και οι δύο προτάσεις διέπονται από κοινή αντεργατική
– αντιλαϊκή λογική στα βασικά σημεία και τη φιλοσοφία τους. Βασική παραδοχή και στα δύο σχέδια είναι ότι η ελλη-
νική κοινωνία πρέπει να παραμείνει σε πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή σε μνημόνιο.
Οι απαιτήσεις των «θεσμών», της γνωστής μας Τρόικας, αναδεικνύουν ακόμα μια φορά ότι οι λεγόμενοι θεσμοί, η
ΕΕ, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ, δεν είναι παρά στυγνοί εκβιαστές και τοκογλύφοι, εκπρόσωποι του διεθνούς κεφαλαίου, των
τραπεζιτών και των πολυεθνικών, που με όπλο τους ένα ληστρικό, τοκογλυφικό και αβίωτο χρέος, που οι ίδιοι σε συ-
νεργασία με την ελληνική αστική τάξη και τους πολιτικούς της εκφραστές δημιούργησαν, δολοφονούν εργατικά και
λαϊκά δικαιώματα με τις μνημονιακές πολιτικές και τον οικονομικό στραγγαλισμό.
Αλλά και το σχέδιο συμφωνίας που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση φανερώνει ότι η αφοσίωση της στους καπιτα-
λιστικούς κανόνες, στους θεσμούς και στην ΕΕ, καθώς και η λογική των διαπραγματεύσεων με άξονα το «ούτε ρήξη
– ούτε υποταγή», οδηγεί στην πράξη στην υποταγή, σε νέες απαιτήσεις και εκβιασμούς από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το
ΔΝΤ, και νέα καταστροφικά μέτρα για τους εργαζόμενους το λαό και τη χώρα.
Το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης (το δήθεν καλό σενάριο) επιβεβαιώνει την υποχρέωση να μείνει ανέγγιχτο το
αντεργατικό οικοδόμημα της πεντάχρονης εφαρμογής των δύο προηγούμενων μνημονίων, να μη θιγεί το μνημονιακό
κεκτημένο συστηματικής κατεδάφισης κατακτήσεων και δικαιωμάτων και εξαθλίωσης του εργαζόμενου λαού, καθώς
και την αναγνώριση του χρέους και την αποδοχή της υποχρέωσης αποπληρωμής του στο ακέραιο, όπως έχει ήδη
δεσμευτεί με την δήθεν «δημιουργικά ασαφή» συμφωνία της 20ης Φλεβάρη. Αποδέχεται την αναγκαιότητα για πρω-
τογενή πλεονάσματα, που μεταφράζεται σε πρόσθετα μνημονιακά μέτρα άγριας λιτότητας στα πλαίσια της νέας
συμφωνίας. Ενδεικτικά: διάλυση της δημόσιας διοίκησης και των κοινωνικών υπηρεσιών, ιδιωτικοποιήσεις που βγά-
ζουν στο σφυρί τα πάντα (λιμάνια, αεροδρόμια, Ελληνικό κλπ), συνέχιση της άγριας λιτότητας, φόροληστεία του λαϊ-
κού εισοδήματος, μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ, διατήρηση ΕΝΦΙΑ, αύξηση ορίου συνταξιοδότησης και νέο ασφαλιστικό,
θεσμικές αλλαγές που προστατεύουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των τραπεζών ενάντια στους εργαζόμενους
και το λαό.
Η πορεία των διαπραγματεύσεων δείχνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική προς όφελος των συμφερόντων και
των δανειστών και του λαού, και του κεφαλαίου και των εργαζομένων. Ότι ο απεγκλωβισμός από τη φυλακή του ευ-
ρώ και της ΕΕ είναι μονόδρομος για τα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα. Ότι για να ικανοποιηθούν και τα πιο στοιχει-
ώδη αιτήματα και ανάγκες εργαζομένων και νεολαίας πρέπει να ανατραπούν τα σχέδια των εκμεταλλευτών τους, να
χάσει πλούτο κι εξουσία το κεφάλαιο. Η λογική μιας «ανάπτυξης» στηριγμένης στους «υγιείς» επιχειρηματίες και
τους τραπεζίτες, με κίνητρο το κέρδος οδηγεί σε νέο γύρο αντιλαϊκών μέτρων. Γιατί ο ΣΕΒ και οι τραπεζίτες θέλουν
μεροκάματα και συνθήκες εργασίας «Κίνας» και παραμονή στην ευρωζώνη και στην ΕΕ που θωρακίζει τα συμφέρον-
τά τους. Αυτή η πολιτική δίνει τη δυνατότητα στα μνημονιακά ζόμπι (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι), που ο λαός καταδίκασε με
τους αγώνες του και τη ψήφο του, να προετοιμάζουν την αντεπίθεσή τους.
Το εργατικό κίνημα έχει τη δύναμη να παλέψει ενάντια στους προκλητικούς εκβιασμούς των δανειστών και του κε-
φαλαίου και να ανατρέψει παλιά και νέα Μνημόνια. Το δείχνουν οι εργαζόμενοι στα λιμάνια που λένε όχι στην ιδιωτι-
κοποίηση, οι νοσοκομειακοί που απεργούν ενάντια στη διάλυση της δημόσιας υγείας, οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ που
διεκδικούν να επιστρέψουν στις δουλειές τους με αυτοδιαχείριση και χωρίς Ταγματάρχες. Για να ηττηθεί η κυβερνη-
τική πολιτική της διαχείρισης του αντιδραστικού πλαισίου από τα κάτω και από τα αριστερά, για να ανοίξει ο δρόμος
της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καλεί όλες τις δυνάμεις που πάλεψαν ενάντια στην κόλαση των μνημονίων να δώσουν τη μάχη για να
μην περάσει ούτε στον λαό, ούτε στη βουλή η νέα συμφωνία, απαιτώντας τη διακοπή των συνομιλιών με την Τρόικα,
κλιμακώνοντας την αντίσταση σε όλα τα μέτωπα με απεργίες, καταλήψεις και συλλαλητήρια, χωρίς να περιμένουμε
το τέλος της διαπραγμάτευσης ή νέες εκλογές και δημοψήφισμα για να δείξουμε την αντίθεσή μας.
Να παλέψουμε για άμεση στάση πληρωμών στους δανειστές τοκογλύφους. Ούτε ένα ευρώ σε ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ,
για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, να χρηματοδοτηθούν γενναία παιδεία, υγεία, να γίνουν προσλήψεις και να λη-
φθούν μέτρα καταπολέμησης της ανεργίας. Διαγραφή του χρέους. Άμεση ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του
εργατικού και λαϊκού κινήματος. Εθνικοποίηση τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο. Απειθαρχία,
ρήξη αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
• Καλούμε σε κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, με συλλαλητήρια και προκή-
ρυξη πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας σε όλους τους χώρους μόλις αναγγελθεί η
νέα συμφωνία. Καλούμε τις μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος και της αριστεράς σε
κοινή δράση για να συγκροτηθεί μια δυνατή αριστερή αντιπολίτευση, ένα αγωνιστικό
μέτωπο αντεπίθεσης, ρήξης και ανατροπής της επίθεσης.