Το κλάμα του πρόσφυγα στον Κατσικά Ιωαννίνων και …τα δέκα ευχαριστώ σε κάθε βοήθεια {Κείμενο -Ρεπορτάζ ,Γιώργος Γκόντζος }

Κείμενο -Ρεπορτάζ :Γιώργος Γκόντζος *— Σταμάτησε ξαφνικά να μου μιλά..Το πρόσωπό του συσπάστηκε.Τα μάτια του στη συνέχεια δάκρυσαν…Και αμέσως μετά ,με τις παλάμες του σκέπασε το πρόσωπο ,πήγε δυο τρία μέτρα παραπέρα και ξέσπασε σε λυγμούς.Ένας άντρας μέχρι εκεί πάνω…Με ένα βλέμμα στην αρχή της συζήτησης ,καθαρό, που δεν το σκίασαν η ταλαιπωρία  ,το ταξίδι,οι επώδυνες καταστάσεις.. Κοίταξα απορημένος και κάπως σοκαρισμένος τον Εσάμ Αλαντάσι τον Παλαιστίνιο συμπολίτη μας ,που εκτός από τη καθημερινή εθελοντική προσφορά του στους πρόσφυγες που έχουν μεταφερθεί στην περιοχή ,ήταν μαζί μου ως  μεταφραστής στην δημοσιογραφική μου επίσκεψη στον χώρο φιλοξενίας στον Κατσικά Ιωαννίνων.

Είχε αρχίσει να απαντά στην ερώτησή μου ,τι άφησε πίσω στην πατρίδα του, την Συρία :    “Σπίτι ,χωράφια, μαγαζιά…” .Και τότε λύγισε..  “Δεν μπορεί να συνεχίσει  “, μου είπε ο Εσάμ,θυμήθηκε όλα αυτά και άλλα,τους ανθρώπους , που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει…Τον χαιρέτησα ,”κουράγιο” ,του είπα ,και προχωρήσαμε μέσα στον χώρο, στο παλιό στρατιωτικό αεροδρόμιο ….Οι σκηνές δεκάδες….Μερικές κενές…Τα νερά από την πρόσφατη βροχή είχαν πλημμυρίσει το χώμα και όσες οικογένειες έμεναν μέσα ,αναγκάστηκαν να τις εγκαταλείψουν..”Πρέπει να  κατασκευαστούν ανάμεσά τους αυλάκια για να στραγγίζουν τα νερά “, μου είπε ο Εσάμ…

Να μην φοβούνται οι κάτοικοι για μεταδιδόμενα νοσήματα

Συναντώ την εθελόντρια νοσηλεύτρια Καλλιόπη Μπραχαντίνη ,από το νοσοκομείο “ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ”…Μου μεταφέρει την επιστημονική εκτίμηση από πρόσφατη συμμετοχή της σε ημερίδα στην Αθήνα..”Να μην φοβούνται οι κάτοικοι για μεταδιδόμενα νοσήματα από τους πρόσφυγες..Τα προβλήματα υγείας αφορούν λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού ,χτυπήματα που έχουν από την ώρα που έβγαιναν κάτω από δύσκολες συνθήκες από τις βάρκες, εγκαύματα ,εξανθήματα ,και  όλα αυτά δεν είναι μεταδιδόμενα νοσήματα..”.Σύμφωνα με την συνομιλήτριά μας παρά το γεγονός πως οι συνθήκες  διαβίωσης καθημερινά βελτιώνονται ,η παραμονή των προσφύγων σε αυτό το μέρος για μεγάλο διάστημα μπορεί να εγκυμονεί κινδύνους ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά που είναι πάρα πολλά στον χώρο.

Η παροχή του νερού για να πλυθούν δεν έφτασε  αρχικά για όλους -είναι περίπου 1200 άτομα- ενώ χρειάζεται να παρασχεθούν  οι απαραίτητες ποσότητες τροφής ώστε να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα το διάστημα που θα παραμένουν σ’ αυτό το χώρο…

Γυρίζω το βλέμμα μου από μια παιδική φωνή που ακούγεται…Ένας εντεκάχρονος δέχεται την πάσα με την μπάλα που του κάνει ένας από τους αστυνομικούς φύλαξης του χώρου ,που παίζει μαζί του..Τον πλησιάζουμε..Μεταφράζει ο Εσάμ τα λόγια του:  “Μου αρέσει το ποδόσφαιρο ..Ξέρω τον Ρονάλντο ,τον Μέσι”.

-Τι θέλεις να πεις στους Έλληνες που είστε στην ίδια ηλικία;Μου απαντά χωρίς λόγια,με το σήμα του χαιρετισμού κουνώντας το χέρι του..

Κοίτα ,μου δείχνει ο Εσάμ..Ένα μικρό παιδί υποβασταζόμενο από τους γονείς του κάνει εμετό….Στο ιατρείο που έχει δημιουργηθεί στο χώρο με την συνδρομή του δήμου ,του Ερυθρού Σταυρού ,και του “ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥΜ- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ” προσφέρεται κάθε δυνατή περίθαλψη,οι προσπάθειες όλων των εθελοντών γιατρών ,νοσηλευτών και αλληλέγγυων πολιτών είναι αξιέπαινες αλλά χρειάζεται ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό.. Φάρμακα ,οροί ,γάζες κ.λ.π. υπάρχουν σε ικανοποιητική ποσότητα μου είχε πει πριν λίγο η νοσηλεύτρια από το νοσοκομείο..

Τρεις φορές γλυτώσαμε τον θάνατο

Μπροστά σε μια σκηνή ένας πρόσφυγας στέκεται αγκαλιά με τα δυο παιδιά του.Η Ζακλίν είναι μόλις επτά μηνών.Στη σκηνή παραμένει η μητέρα τους.Ο Φαρούκ ,αυτό είναι το όνομα του πρόσφυγα που στην πατρίδα του διόρθωνε υποδήματα,περιγράφει ένα μέρος από το “ταξίδι” τους  :”Τρεις φορές στην θάλασσα παρά λίγο να μας πάρει το κύμα…Τρεις φορές γλυτώσαμε τον θάνατο..Καθένας έχει την ιστορία του.Είναι πολλές οι ιστορίες..Ήταν δραματική η κατάσταση,,Δεν μπορούσες να ζήσεις εκεί…Για να ηρεμήσουν τα πράγματα θα περάσουν πενήντα χρόνια…” .Με τα δάχτυλα του χεριού του μετρά τις χώρες που βοηθούσαν τους τζιχαντιστές..”Σαουδική Αραβία ,Κατάρ,Μπαχρέϊν..”

Δέκα ευχαριστώ

Στη έξοδο συναντάμε την συμπολίτισσά μας Γεωργία Κυριακάκου ,μέλος του ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥΜ.Στο τετράδιο που κρατά ,υπάρχουν αριθμημένες οι σκηνές με τα τρόφιμα ,που αφήνονται σε κάθε μια από αυτές ,καταγράφονται οι ανάγκες των ανθρώπων ,των προσφύγων, σημειώνονται οι επόμενες κινήσεις και οι απαραίτητες πρωτοβουλίες για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.

Η ίδια προτείνει με πρωτοβουλία δήμων της περιοχής να αρχίσουν να μεταφέρονται σιγά σιγά οι πρόσφυγες σε κτίρια και στέλνει το μήνυμα ..”Είναι πολιτισμένοι άνθρωποι δεν πρέπει να φοβούνται οι κάτοικοι της περιοχής Σε κάθε προσφορά , μας λένε δέκα φορές ευχαριστώ..”

Ο Εσάμ Αλαντάσι αναφέρεται στις σημαντικές πρωτοβουλίες που έχουν αναληφθεί από φορείς της περιοχής , σε ελλείψεις που υπάρχουν και τονίζει  πως δεν πρέπει να παραμείνουν σ’ αυτό το χώρο για αρκετό διάστημα …   “Οι άνθρωποι δεν θα αντέξουν “..είπε χαρακτηριστικά

*Οι συνεντεύξεις θα μεταδοθούν στην εκπομπή  “ό,τι πεις εσύ”( Γιώργος Γκόντζος) στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων την Δευτέρα 28 Μαρτίου -10.00-11.00)