Την ανάγκη για μια νέα στρατηγική στήριξης της δημόσιας έρευνας υπογράμμισε η βουλευτής Ιωαννίνων της Νέας Αριστεράς, Μερόπη Τζούφη, κατά την τοποθέτησή της στην κοινή συνεδρίαση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας και της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.
Όπως σημείωσε, τα δημόσια Ερευνητικά Κέντρα της χώρας συνεχίζουν να παράγουν αξιόλογο επιστημονικό έργο, παρά τις σοβαρές θεσμικές, πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες. Παράλληλα, έθεσε καίρια ερωτήματα για τις προτεραιότητες της έρευνας και τον ρόλο της πολιτείας: «Ποιος ορίζει την κατεύθυνση της έρευνας; Ποιος επωφελείται από την παραγόμενη καινοτομία; Υπάρχει σύνδεση με τις κοινωνικές ανάγκες ή περιοριζόμαστε σε πατέντες και εμπορεύσιμα προϊόντα;»
Στηλιτεύοντας τον προσανατολισμό της χρηματοδότησης προς τις πολεμικές βιομηχανίες, υπογράμμισε πως οι δημόσιες επενδύσεις για την έρευνα στην Ελλάδα παραμένουν χαμηλές, ενώ τα Ερευνητικά Κέντρα εξαρτώνται υπέρμετρα από ευρωπαϊκά προγράμματα χωρίς εγγύηση θεματικής ελευθερίας ή συνέχειας.Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στις επισφαλείς συνθήκες εργασίας στον χώρο της έρευνας, με χιλιάδες επιστήμονες να εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, χωρίς δικαιώματα και με περιορισμένες προοπτικές. «Το braindrain δεν έχει ανακοπεί, παρά τις κυβερνητικές θριαμβολογίες», σημείωσε.
Παράλληλα, κατήγγειλε τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του σκοπού της έρευνας και την επικράτηση ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου που υποβαθμίζει την κοινωνική χρησιμότητα της καινοτομίας. «Η επιστήμη είναι δύναμη δημοκρατίας, όχι απλώς εργαλείο οικονομικής ανάπτυξης», τόνισε χαρακτηριστικά.
Η κ. Τζούφη πρότεινε ένα εναλλακτικό μοντέλο ερευνητικής πολιτικής, εστιασμένο σε κοινωνικά χρήσιμες εφαρμογές: από την τηλεϊατρική και την ενεργειακή φτώχεια μέχρι την τεχνητή νοημοσύνη στην εκπαίδευση και την ανοιχτή πρόσβαση στη δημόσια γνώση.
Κλείνοντας, ζήτησε μόνιμη και επαρκή δημόσια χρηματοδότηση, ενίσχυση της βασικής έρευνας και αποκέντρωση των υποδομών, σταθερές σχέσεις εργασίας με δικαιώματα και προοπτική, οργανική σύνδεση της έρευνας με τις ανάγκες της κοινωνίας. «Χρειαζόμαστε ένα δημοκρατικό οικοσύστημα γνώσης, με επίκεντρο τον άνθρωπο και όχι την αγορά», κατέληξε η Μερόπη Τζούφη.