Άρθρο της Φωτεινής Σκοπούλη για τις εκλογές της Κυριακής

Υπέρ Αδυνάτου*

O Λυσίας to 405 πX συνέταξε ένα λόγο για ένα Αθηναίο πολίτη με σωματική αναπηρία που ήθελε να υποστηρίξει τον εαυτό του στη Βουλή των Πεντακοσίων. Τον είχαν συκοφαντήσει ότι παρά την αναπηρία του μπορούσε να ιππεύει και επιπρόσθετα να συναγελάζεται με πλουσίους, οπότε δεν έπρεπε να παίρνει το οικονομικό βοήθημα που έδινε η Πολιτεία στους αναπήρους. Αυτός ο σημαντικός δικανικός λόγος ονομάζεται «Υπέρ Αδυνάτου». Σήμερα ποιος είναι ο αδύνατος?

Αδύνατος είναι

• Το προσφυγάκι χωρίς μάννα
• Αδύνατη είναι η γυναίκα που κακοποιείται
• Αδύνατος είναι ο άρρωστος που έχει δύσκολη πρόσβαση σε φροντίδα υγείας
• Αδύνατος είναι ο ανάπηρος που αποκλείεται από τις κοινωνικές δραστηριότητες της ζωής
• Αδύνατος είναι ο ηλικιωμένος που ζει μόνος του
• Αδύνατος είναι ο αγρότης που χάνει τη σοδειά του σε αντίξοες καιρικές συνθήκες
• Αδύνατος είναι οανεπάγγελτος

Αλλά

• Αδύνατη είναι και η μοδίστρα που μέχρι πρόσφατα δημιουργούσε και τώρα επισκευάζει
• Αδύνατος είναι ο μηχανικός αυτοκινήτων που είχε συνεργείο και τώρα είναι υποχρεωμένος να δουλεύει εργάτης σε αυτοκινητοβιομηχανία
• Αδύνατη είναι η τραπεζική υπάλληλος που στραγγίζει σε 10ωρα καθημερινής εργασίας φορώντας τακούνια και στα 40της προγραμματίζει να κάνει παιδί και δεν μπορεί φυσικά και υφίσταται βιολογική και οικονομική καταπόνηση για να γεννήσει
• Αδύνατος είναι αυτός που τρώει βιτάμ με φυτοστερόλες  γιατί το διαφημίζει η τηλεόραση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ανεπαρκή τεκμηρίωση για μείωση χοληστερόλης και προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα.
• Αδύνατος είναι αυτός που πετάει το παλιό του ψυγείο, όχι γιατί δεν δουλεύει αλλά γιατί το καινούργιο υπόσχεται χαμηλή κατανάλωση και προστασία στο περιβάλλον. Και σε 5χρόνια το αλλάζει γιατί δεν δουλεύει πιά και το πετάει και αγοράζει καινούργιο και έτσι νομίζει ότι κάνει οικονομία και ότι συνάμα προστατεύει ακόμη περισσότερο το περιβάλλον! Δεν έχει ακούσει ποτέ για την προγραμματισμένη βραχυβιότητα των καταναλωτικών αγαθών.
• Αδύνατο είναι το παιδί που φωτογραφίες του κάνουν το γύρο του διαδικτύου χωρίς να το ξέρει
• Αδύνατη είσαιεσύ που δεν έχεις ελεύθερη πρόσβαση σ’ εκείνη την πληροφορία του διαδικτύου που χρειάζεσαι για τη δουλειά σου
• Αδύνατη είμαι εγώ γιατί βομβαρδίζομαι από χιλιάδες διαφημίσεις που με τρελαίνουν.
• Αδύνατος είναι ο κάθε ένας  μας μπροστά στη δύναμη των  ΜΜΕ
• Αδύνατος είναι ο ΔιευθυντήςΕπιθεώρησης που καταγράφει κακουργηματικές πράξεις κατάχρησης δημοσίου χρήματος και η δικαιοσύνη τις παραβλέπει
• Αδύνατος είναι ο Υπουργός που διατάσει έλεγχο και ο έλεγχος μπλοκάρεται
• Αδύνατος είναι ο Δικαστής που δικάζει και στη συνέχεια αναιρείται η απόφασή του σε ανώτατο δικαστήριο ενώ έχει δίκιο

Άλλωστε, όπως ο Λυσίας καταγράφει στο λόγο του υπέρ Αδυνάτου:«οἱ μὲν γὰρ πλούσιοι τοῖς χρήμασιν ἐξωνοῦνται τοὺς κινδύνους, οἱ δὲ πένητες ὑπὸ τῆς παρούσης ἀπορίας σωφρονεῖν ἀναγκάζονται». (Γιατί, οι πλούσιοι βέβαια εξαγοράζουν με τα χρήματα τούς δικαστικούς αγώνες ενώ οι φτωχοί αναγκάζονται, εξαιτίας της φτώχειας που έχουν, να είναι φρόνιμοι)

Οι αδύνατοι σήμερα δεν είναι μόνο οι εργάτες μετάλλου, οι οικοδόμοι και οι αγρότες του περασμένου αιώνα.Είναι πολλοί, πάρα πολλοί και διαχέονται σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.Έχω την αίσθηση ότι όλο και  περισσότεροι αναγνωρίζουμε αυτή την άδηλη γενικευμένη αδυναμία ως κοινωνικό φαινόμενο αλλά αδυνατούμε να συλλάβουμε τον τρόπο διεξόδου από αυτή την κατάσταση.

Ο «αδύνατος»στον Λυσία από μόνος του υπερασπίστηκε τον εαυτό του στη Βουλή των 500. Στον δικό μας κόσμο όμως δεν αρκούν δυστυχώς οι ατομικές προσπάθειες. Τα προβλήματα είναι πολύπλοκα και μπορούν να αντιμετωπισθούν με αγώνες για πολιτικές λύσεις σε διάφορα επίπεδα: στη δουλειά, στην εγγύτερη κοινότητα, στο Δήμο, στην Περιφέρεια,στην Εθνική Βουλή, στην Ευρωβουλή.

Για πρώτη φορά η Αριστερά με τον ΣΥΡΙΖΑ πρίν απο τέσσερα χρόνια αναγνωρίστηκε από τους πολίτες ως πλειοψηφικά ικανή δύναμη να κυβερνήσει. Και το έκανε με τον καλύτερο  δυνατό τρόπο.

Αναλαμβάνοντας  την ηγεσία στις πλέον δύσκολες συνθήκες,εκτός των πολλών άλλων, αξιοποίησε κάθε δυνατότητα ώστε να κατευθύνει πόρους για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους και σε μεγάλο βαθμό το κατόρθωσε. Και το κατόρθωσε χωρίς να έχει στη διάθεσή της εργαλεία. Και όταν μιλώ για εργαλεία εννοώ την κρατική μηχανή.Ξεχαρβαλωμένη πλήρως.Πολλά από τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού τεχνηέντως  αδρανοποιημένα, χωρίς να θέλουν ή να μπορούν να πάρουν ευθύνες.Η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού συνδυασμένη με ένα παράξενο, ελληνικής κοπής,  φαιουδοραγιαδισμό με όποια κομματική μορφή κυβέρνησε τις τελευταίες δεκαετίες,διέλυσε κάθε έννοια αξιοκρατίας, ευγενούς άμιλλας, φιλότιμου, επαγγελματισμού και ευνόησε μια διαπλοκή άνευ προηγουμένου.

Είναι η πρώτη φορά που τα Υπουργεία έπαψαν να είναι πολιτικά γραφεία των Υπουργών. Είναι η πρώτη φορά που νοικοκυρεύτηκαν νομοθετικά διαδικασίες. Είναι η πρώτη φορά που άναγνωρίστηκαν οι πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας κάτω από συγκεκριμένες δύσκολες συνθήκες.Είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις για την επιβίωση όλου του πληθυσμού, και την προοδευτική ανασυγκρότηση της οικονομίας με συγκεκριμένο σχέδιο παρά τους ακραίους οικονομικούς περιορισμούς.

Οι προηγούμενοι κυβερνώντες βαυκαλίζονται ότι γνωρίζουν, ότι έχουν μακροχρόνια εμπειρία, ότι είναι οι μόνοι ικανοί να έχουν τα ηνία της χώρας στα χέρια τους, οτι είναι νοικοκυραίοι.Ποιά γνώση και ποιά εμπειρία είναι αυτή που οδήγησε στην πτώχευση της χώρας;Μήπως εννοούν για χώρα τους το ίδιον περιβάλλον και την επιχείρησή τους που την πτωχεύουν όποτε θέλουν, χωρίς αιδώ και περίσκεψη; Έχουν μιά αλλεργία για το κράτος και συνάμα για το δημόσιο συμφέρον.

Θα πρέπει όμως να τους αναγνωρίσουμε κάτι.Την υποκριτική τους ικανότητα να το παίζουν προστάτες του λαού, με μια ανείπωτη κούφια αυτοπεποίθηση και οίηση στην ρητορική τους και με μια διγλωσσία λόγων και πράξεων. Γιατί αυτοί θεωρούν τον εαυτό τους πολύ δυνατό και τον λαό οπαδούς.Και τέτοιοι οπαδοί γίνονται δυστυχώς οι λιγότερο παιδευμένοι, οι οικονομικά αδύνατοι, οι περισσότερο εξαρτημένοι ευελπιστώντας σε ατομικές λύσεις.

Η Αριστερά όμως δεν ζητάει οπαδούς.Δεν ζητάει από οίκτο να υπερασπιστεί τον αδύνατο.Ζητάει ενεργούς πολίτες.Ζητάει από τον καθένα μας να συμμετέχουμε όλοι σε αυτή την ευρεία κοινή προσπάθεια.Εμείς οι αδύνατοι. Εμείς οι σκεπτόμενοι. Εμείς οι δημοκράτες. Και είμαστε πάρα πολλοί και συμβάλουμε ο καθένας, όχι μόνο ενώνοντας  τη φωνή μας αλλά καταθέτοντας τη γνώση μας και τη δουλειά μας. Και με αυτό τον τρόπο γινόμαστε δυνατοί σε όλα τα επίπεδα: στην καθημερινότητα,στις μικρές ή μεγάλες κοινότητες του Δήμου, της Ελλάδας, της Ευρώπης, του μικρού μας πλανήτη που μας κουβαλά και κινδυνεύει.

Στις πρόσφατες Ευρωεκλογές εκτέθηκα ως υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ.

Θέλωνα ευχαριστήσω θερμά όλους εσάς που με κοινή ή όχι αντίληψη για τα τεκταινόμενα, εκδήλωσαν εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου.

Στις μεθαυριανές Εθνικές Εκλογές νοιώθω την ανάγκη και την υποχρέωση σε όσους με τίμησαν ή διαφώνησαν μαζί μου,από την πλευρά του ενεργού ψηφοφόρου αυτή τη φορά, να δηλώσω την ένθερμη υποστήριξή μου στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ που έμπρακτα απέδειξε ότι μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα με γνώση, παρρησία και κοινωνική ευαισθησία.

Το ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ είναι για μένα η επιλογή του σκεπτόμενου πολίτη, είναι η επιλογή ελπίδας στο δύσκολο σήμερα για το καλύτερο αύριο της χώρας μας.

*Της Φωτεινής Σκοπούλη,

Ιατρού, Ομότιμης Καθηγήτριας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Πρώην Υφυπουργού Υγείας