Τετάρτη , 20 Μαρτίου 2024
Αρχική / Διεθνή Νέα / Α.Μασσαβέτας-Ρώσοι ακροδεξιοί, παραστρατιωτικοί και μισθοφόροι στην Ουκρανία.

Α.Μασσαβέτας-Ρώσοι ακροδεξιοί, παραστρατιωτικοί και μισθοφόροι στην Ουκρανία.

 

Από: Γιώργος Γκόντζος([email protected])—Στοιχεία για  την δράση Ρωσικών Οργανώσεων στην Ουκρανία  , τον ιδεολογικό προσανατολισμό  τους, και την ανάπτυξή τους τα τελευταία χρόνια επί διακυβέρνησης Β.Πούτιν ,  κατέθεσε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Αλέξανδρος Μασσαβέτας στην εκπομπή “ό,τι πεις εσύ”(Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων.(Ηχητικό ΕΔΩ)

Όπως  ανέφερε, οι οργανώσεις αυτές  αποτελούνται από άτομα με “ακροδεξιά , υπερεθνικιστική  ομπρέλα” ,  από Ορθόδοξους φονταμενταλιστές , και με ντοκουμέντα   ανέδειξε  τις βίαιες  μεθόδους των.

Στην συνέχεια με την άδεια  του συγγραφέα δημοσιεύουμε σχετικό αποκαλυπτικό κείμενό του , από το  συνδρομητικό μέσο ερευνητικής δημοσιογραφίας INSIDESTORY.GR

Ρώσοι ακροδεξιοί, παραστρατιωτικοί και μισθοφόροι στην Ουκρανία

Ακραίες ομάδες δρουν εδώ και χρόνια στα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη της Ουκρανίας και συμμετέχουν στη σημερινή εισβολή. Όσοι παρακολουθούν από κοντά τη Ρωσία δεν εκπλήσσονται με τις αποκαλύψεις αυτές. Μετά από 22 χρόνια διακυβέρνησης υπό τον Βλαντίμιρ Πούτιν, η χώρα βρίσκεται σε εθνικιστικό παροξυσμό.

Ένα από τα αιτήματα του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν προκειμένου να σταματήσει τον πόλεμο ενάντια στην Ουκρανία ήταν η «αποναζιστικοποίηση» της χώρας. Όμως ενώ η Ρωσία κατηγορεί συνεχώς τους Ουκρανούς για ναζισμό (έχουμε ασχοληθεί με αυτό σε προηγούμενο άρθροΗ προπαγάνδα του Κρεμλίνου για την Ουκρανία), δεν φαίνεται να προβληματίζεται ή ακόμα περισσότερο να κάνει κάτι για τα ακροδεξιά στοιχεία στο δικό της στρατόπεδο, και την απαράμιλλη βιαιότητα των μεθόδων τους.

Ακραίοι και μισθοφόροι στις επιχειρήσεις της εισβολής
1. Οι μισθοφόροι της Wagner

Ήδη από την αρχή της επίθεσης των Ρώσων στην Ουκρανία, έγινε η γνωστή η εκεί παρουσία μισθοφόρων, εκτελεστών και άλλων ομάδων. Πολλές μέρες πριν την εισβολή, οι δυτικές υπηρεσίες προειδοποιούσαν για αυξημένη παρουσίαEXCLUSIVE Russian mercenaries with spy links increasing presence in Ukraine | Reuters μισθοφόρων της Wagner Group στην Ουκρανία. Την παρουσία αυτή θεώρησαν απόδειξη της επικείμενης επίθεσης.

Ελάχιστα είναι γνωστά για την ομάδα Wagner, πέραν των ακροδεξιών πεποιθήσεων των μελών της (η επιλογή του ονόματος του συνθέτη δεν είναι τυχαία) και των στενών σχέσεών της με το Κρεμλίνο και τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες. Κάποιοι αναλυτές την θεωρούν ιδιωτική εταιρεία, παρότι –τύποις– απαγορεύονται οι ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες στην Ρωσία. Εικάζεται πως η Wagner διευθύνει και «φυτώριο» ρωσικών τρολ, που οργάνωσαν στοχευμένες εκστρατείες παραπληροφόρησης, ώστε να επηρεάσουν τα αποτελέσματα εκλογών σε δυτικές χώρες.

Η Wagner είχε ενεργό ρόλο στην κατάληψη της Κριμαίας. Μέλη της επιτέθηκαν στις ουκρανικές δυνάμεις, κατέλαβαν τα στρατιωτικά και μη αεροδρόμια και άλλες υποδομές, αλλά και το τοπικό κοινοβούλιο, ενώ συμμετείχαν στην τρομοκράτηση όσων ήταν αντίθετοι στην ρωσική κατάληψη. Αίσθηση είχε προκαλέσει η έλλειψη διακριτικών στις πράσινες στρατιωτικές στολέςThe Changing Story Of Russia’s ‘Little Green Men’ Invasion | Radio Free Europe Radio Liberty τους.

Η Wagner ήταν παρούσαια ποιον δουλεύουν οι μισθοφορικοί στρατοί σήμερα;, από το 2015 και εφεξής, δίπλα στα ρωσικά στρατεύματα στην Συρία, ενώ εξετέλεσε ειδικές αποστολές για το Κρεμλίνο στην Λιβύη, την Βενεζουέλα και αλλού και ανέλαβε, για λογαριασμό του Κρεμλίνου, δολοφονίες.

 

 

Σύμφωνα με αποκαλύψεις των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, στόχος της ομάδας ήταν η δολοφονία του προέδρου Ζελένσκι και σειράς ανώτατων αξιωματούχων, ώστε να προκληθεί χάυς και να καταρρεύσει, ακέφαλη, η ουκρανική άμυνα. Τους προειδοποίησαν μάλιστα ρώσοι πράκτορες, αντίθετοι στην εισβολή, και ο Ζελένσκι έχει ως σήμερα γλιτώσει τρεις απόπειρες δολοφονίαςPresident Zelensky survives three assassination plots after ‘tip offs from anti-war Russian spies’ | inews.co.uk.

Η πράξη των ρώσων πρακτόρων είναι μια ασυνήθιστη πράξη αντίστασης στο καθεστώς Πούτιν και τις μεθόδους του. Αποδεικνύει πόσο έντονο είναι, σε σχέση με προηγούμενες επιθέσεις (Γεωργία 2008, Ουκρανία 2014), το αντιπολεμικό κλίμα στην Ρωσία. Η παρουσία των Wagner και άλλων μισθοφόρων και πρακτόρων της Ρωσίας εξηγεί και την ανησυχία και τους συνεχείς ελέγχους των ουκρανικών αρχών, προκειμένου να αποτραπούν δολιοφθορές.

2. Οι εκτελεστές του Καντίροφ

Στην Ουκρανία βρίσκονται και οι περίφημοι εκτελεστές του Τσετσένου προέδρου, και πρώην πολεμάρχου, Ραμζάν Καντίροφ. Τζιχαντικής ιδεολογίας και γνωστοί για εγκλήματα πολέμου, οι «καντιρόφτσι» είναι ο φόβος και ο τρόμος σε όλη την πρώην σοβιετική γεωγραφία. Ο Καντίροφ τοποθετήθηκε στην Τσετσενία, την οποία διοικεί με σιδηρά πυγμή, χάρη στον Πούτιν. Ως αντάλλαγμα, θέτει τους εκτελεστές του στην διάθεση του Κρεμλίνου, όποτε του ζητηθεί.

 

Φωτογραφία αρχείου του 2019: ένας στρατιώτης των ειδικών δυνάμεων της Τσετσενίας κάθεται πάνω σε ένα APC διακοσμημένο με το πορτρέτο του πρώην προέδρου της Τσετσενίας Αχμάντ Καντίροφ, πατέρα του σημερινού ηγέτη της Τσετσενίας Ραμζάν Καντίροφ, κατά τη διάρκεια μιας εκπαίδευσης στην Τσετσενία. Ο ισχυρός ηγέτης της Τσετσενίας δήλωσε την 1η Μαρτίου 2022 ότι Τσετσένοι σκοτώθηκαν κατά την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία. [Alexander Nemenov/AFP]

 

Οι ειδικές δυνάμεις του κατηγορούνται για σοβαρότατες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως οι «εξαφανίσεις» αντιφρονούντων στην ΤσετσενίαGermany charges Russian over planned murder of Chechen dissident | DW και οι δολοφονίες τους στο εξωτερικό, καθώς και ο βασανισμός και η δολοφονία ομοφυλοφίλωνChechnya Is Trying to Exterminate Gay People. Our Silence Only Emboldens Vladimir Putin and Ramzan Kadyrov | The Intercept στην Τσετσενία.

Οι ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν ανακοινώσει την παρουσία «καντιρόφτσι» στην Ουκρανία. Αποστολή τους ήταν, μεταξύ άλλων, η δολοφονία του Ζελένσκι. Η ομάδα εξαρθρώθηκεUkraine says it killed Chechen forces sent to assassinate Zelensky | The Times of Israel, πάλι χάρη σε πληροφορίες που πέρασαν στην Ουκρανία ρώσοι ασφαλίτες αντίθετοι με τον πόλεμο. Τις απώλειες Τσετσένων στην Ουκρανία παραδέχθηκε και ο ίδιος ο Καντίροφ. ΕικάζεταιPro-Putin Chechen general who led ‘gay purge’ killed in Ukraine | The Jerusalem Post πως μεταξύ των νεκρών είναι και ο στρατηγός Μαγομέντ Τουσάγεφ, που είχε συντονίσει τις «εκκαθαρίσεις» των γκέι στην Τσετσενία.

3. Το τάγμα Σπάρτα

Η αρχαία Σπάρτη αποτελεί φαντασίωση αμέτρητων ακροδεξιών. Εκεί τοποθετείται ιδεολογικά το «Τάγμα Σπάρτα» Ρώσων αυτονομιστών του Ντονμπάς. Στο έμβλημά του, με φόντο την μαύρη-κίτρινη-λευκή τρίχρωμη, πρώτη επίσημη κρατική σημαία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, διακρίνεται βέλος, συνηθισμένο σύμβολο ακροδεξιών ομάδων. Το τάγμα είναι ενταγμένο στις ένοπλες δυνάμεις της «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ».

 

Ο άλλοτε διοικητής του, Αρσέν Πάβλοφ («Μοτορόλα») δολοφονήθηκεUpdate: Russian Arseniy Pavlov, a.k.a. ‘Motorola,’ killed in Donetsk blast; Kremlin separatists blame Kyiv | Kyiv Post το 2016. Είχε κυκλοφορήσει ακουστικό υλικό όπου ομολογούσε πως εκτέλεσε εν ψυχρώ δεκαπέντε ουκρανούς αιχμαλώτους, λέγοντας πως «όποτε γουστάρω σκοτώνω, όταν δεν γουστάρω όχι.» Κυκλοφορούσε με μία Λάντα που του είχε χαρίσει ο ακροδεξιός Ρώσος πολιτικός Βλαντίμιρ Ζιρινόφσκι.

Πριν λίγες μέρες σκοτώθηκε σε μάχες με τον ουκρανικό στρατό ο διάδοχός του, Βλαντίμιρ Ζόγκα.Who was Vladimir Zhoga? Russian ‘neo-Nazi’ warlord known for his brutality killed in Ukraine | meaww Ο Πούτιν του απένειμε μετά θάνατον τον τίτλο του «Ήρωα της Ρωσικής Ομοσπονδίας».

Επίσης στην περιοχή του Ντονμπάς δρα ο «Ρωσικός Ορθόδοξος Στρατός», μια ακροδεξιά οργάνωση φονταμενταλιστικών αντιλήψεων η οποία καταδιώκει με μένος τις θρησκευτικές μειονότητες, τους ουκρανόφιλους και τους ομοφυλόφιλους. Έγινε τραγικά γνωστή όταν εκτέλεσεMurder of Pentecostals in Sloviansk τέσσερις πιστούς της προτεσταντικής Εκκλησίας της Πεντηκοστής στο Σλαβιάνσκ το 2014, κατά τους λίγους μήνες που η πόλη είχε πέσει στους αυτονομιστές. Η οργάνωση είχε απαγάγει«Русская православная армия» ДНР удерживает священника в заложниках | rfi.fr και ιερείς άλλων εκκλησιών. Δεν υπάρχουν στοιχεία για το αν συμμετέχει στις επιχειρήσεις της εισβολής σήμερα.

Ρωσικές παραστρατιωτικές οργανώσεις: Φυτώριο μαχητών για την Ουκρανία
 1. Ορθοδοξία και παραλλαγή

Οι πρώτες παραστρατιωτικές ομάδες που καταγράφηκαν στην Ρωσία ήταν παραθρησκευτικές οργανώσεις, με τις οποίες η επίσημη Εκκλησία διατηρεί στενές σχέσεις. Θυμίζουν έντονα τις Μαύρες ΕκατονταρχίεςBlack Hundreds των αρχών του 20ού αιώνα. Οι τελευταίες ασκούσαν βία και τρομοκρατία κατά κάθε ομάδας που θεωρούσαν πως αμφισβητούσε την τσαρική απολυταρχία και την καθεστηκυία τάξη – φοιτητές, διανοουμένους, συνδικαλιστές κ.ο.κ. Ήταν οι κύριοι ενορχηστρωτές των αντισημιτικών πογκρόμ.

 

Υποστηρικτές των Μαύρων Εκατονταρχιών παρελαύνουν στην Οδησσό λίγο μετά το Οκτωβριανό Μανιφέστο του 1905. [Wikimedia Commons]

 

Οι Μαύρες Εκατονταρχίες αναβίωσαν μετασοβιετικά. «Την μετασοβιετική περίοδο η Ρωσική Εκκλησία περιήλθε στον έλεγχο ακραίων ομάδων, που προωθούν έναν βάναυσο εθνικισμό, αλλά και τις πιο φανατικά αντιδραστικές ιδέες» εξηγεί ο κοινωνιολόγος Νικολάι Μιτρόχιν, ειδικευόμενος στην ρωσική εκκλησία. «Η βάση της είναι γεμάτη ιερείς-προβοκάτορες. Πολλοί κηρύσσουν τον εθνικισμό και τον μιλιταρισμό, ενώ δεν λείπουν και όσοι φορούν στολές παραλλαγής ολημερίς, βγάζοντάς τες μόνο κατά την διάρκεια της λειτουργίας!»

Προκειμένου να προσεταιριστεί το τμήμα της νεολαίας που γοητεύεται από την ακροδεξιά και τον μιλιταρισμό, το Πατριαρχείο Μόσχας ίδρυσε «λέσχες στρατιωτικών αθλημάτων». O Μιτρόχιν μιλάNikolay Mitrokhin: Right-Wing Saints | The Russian Reader για «εκφασισμό της Ρωσικής Εκκλησίας». Πολλοί από τους εκεί εκπαιδευόμενους καταλήγουν στις παραστρατιωτικές-εθνικιστικές οργανώσεις που στρατολογούν μαχητές για την Ουκρανία ή εκπαιδεύουν πολίτες στα όπλα ενόψει ενός απειλούμενου δήθεν νέου παγκοσμίου πολέμου, σημειώνει.

2. Στρατόπεδα εκπαίδευσης νέων εντός και εκτός Ρωσίας

Συνειδητοποιώντας πως η ορθοδοξία και ο αντιδυτικισμός βρίσκουν ευήκοα ώτα και αλλού, ακροδεξιές παραστρατιωτικές οργανώσεις οργανώνουν εδώ και χρόνια, με την ευλογία του Κρεμλίνου, στρατόπεδα για την εκπαίδευση νέωνPatriotic Youth Camps: Recruiting Next Generation ‘Russian World’ Supporters | The GlobePost, ιδίως στην Σερβία. Οι νέοι που το επιθυμούν διοχετεύονται ως μισθοφόροι στα κατεχόμενα του Ντονμπάς.

Σιγά σιγά το φαινόμενο των κέντρων παροχής στρατιωτικής εκπαίδευσης σε νέους, ακόμη και σε παιδιά, ώστε να είναι «έτοιμοι να υπερασπισθούν την πατρίδα στον επικείμενο πόλεμο» επεκτάθηκε και στην Ρωσία.

Το φαινόμενο, μία ακόμη απόδειξη του μιλιταρισμού που έχει καταλάβει την ρωσική κοινωνία, έχει προκαλέσει ανησυχία Russian kids play war in military summer camps | DWεντός και εκτός της χώρας.

3. Οι Κοζάκοι ως «αυτόκλητες» δυνάμεις καταστολής

Ιδιάζουσα πτυχή της «στρατιωτικοποίησης» της ρωσικής κοινωνίας υπήρξαν οι Κοζάκοι. Οι κάτοικοι αυτοί της στέππας, ιστορικά οργανωμένοι σε αυτοδιοικούμενες κοινότητες με έντονα στρατιωτικό χαρακτήρα, διώχθηκαν ανηλεώς από το σοβιετικό καθεστώς ως «πυλώνας» της απολυταρχίας. Είχαν χρησιμοποιηθεί από τους τσάρους τόσο ως βοηθητικά στρατιωτικά σώματα, όσο και ως ειδικές δυνάμεις καταστολής σε περιπτώσεις εθνικών ή κοινωνικών διεκδικήσεων.

Θρησκευόμενοι, συντηρητικοί και βαθιά εθνικιστές, οι Κοζάκοι αναβίωσαν με θεαματικό τρόπο την μετασοβιετική περίοδο. Με την χαρακτηριστική τους ενδυμασία, αποτελούν ξανά χαρακτηριστική εικόνα στην ρωσική επαρχία. Έχουν συμμετάσχει ενεργά σε όλες τις «παγωμένες συρράξεις» της μετασοβιετικής περιόδου, από την Αμπχαζία ως την Υπερδνειστερία και την Οσσετία, τασσόμενοι πάντοτε με το μέρος της πλευράς που στήριζε την Ρωσία. Το Κρεμλίνο είχε δεδομένη την βοήθεια των ΚοζάκωνThe Role of Cossacks in Russia’s Soft Power Toolkit | Ponars Eurasia σε κάθε περίπτωση ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στο «εγγύς εξωτερικό».

 

Ρώσοι κοζάκοι παρακολουθούν λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό των Ενόπλων Δυνάμεων σε στρατιωτικό θεματικό πάρκο έξω από τη Μόσχα, στις 23 Ιουνίου 2020. [Kirill KUDRYAVTSEV / AFP]

 

Οι Κοζάκοι προσέφεραν ενθουσιωδώς την βοήθειά τους στις επιχειρήσεις κατάληψης της Κριμαίας και τις συγκρούσεις στο Ντόνμπας το 2014. Για πρώτη φορά από την τσαρική περίοδο, ο Πούτιν χρησιμοποίησε τους ΚοζάκουςMeet the nationalist paramilitaries set for an official role in Russia’s World Cup | Independent για την «τήρηση της τάξης», εξαπολύοντάς τους εναντίον διαδηλωτών της αντιπολίτευσης το 2018.

4. «Οι μοτοσυκλετιστές του Πούτιν

Η εικόνα των μοτοσυκλετιστών είναι παραδοσιακά ταυτισμένη με «εναλλακτικούς» τρόπους ζωής. Η γνωστότερη ρωσική ομάδα, οι «Λύκοι της Νύχτας», ξεπήδησε από ομάδες ροκάδων που οργάνωναν απαγορευμένες συναυλίες τα τελευταία χρόνια της ΕΣΣΔ. Σήμερα, η ομάδα λειτουργεί ως παραστρατιωτική ομάδα κρούσης του Πούτιν. Αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι και εθνικιστές. Συμμετείχαν ενεργά στην επιβολή της ρωσικής κατοχής στην Κριμαία, το 2014 και εφεξής. Έφτασαν μάλιστα να καταλάβουν, δια της βίας, ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας στην Κριμαία.

 

Η ζωή στα κατεχόμενα της Ουκρανίας: ανέχεια και καταστολή

Οι Ουκρανοί τρέμουν τους Κοζάκους, που συμμετείχαν στην κατάληψη της Κριμαίας και του Ντονμπάς. Ακόμη και ρωσόφιλοι τρέμουν μήπως οι περιοχές τους περάσουν υπό ρωσική διοίκηση, οπότε θα πρέπει να συμβιώνουν με την καταστολή των κοζακικών ταγμάτων‘God forbid the Cossacks come’: fears of war rise in Ukraine’s frontline towns | The Guardian και την ασυδοσία των Τσετσένων του Καντίροφ.

Προκάλεσε γενική έκπληξη –τόσο στην διεθνή κοινή γνώμη όσο, κυρίως, στην Ρωσία– η λυσαλλέα αντίδραση στις αμιγώς ρωσόφωνες πόλεις και περιοχές της νότιας και ανατολικής Ουκρανίας. Ακόμη και στις καταληφθείσες πόλεις, όπως η Χερσώνα και το Μπερντιάνσκ, υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις κατά των εισβολέων. Σε περιοχές που, το 2014, τα φιλορωσικά αισθήματα ήταν πολύ ισχυρά, η πλειονότητα των ρωσοφώνων φαίνεται να απεύχεται την αντικατάσταση της ουκρανικής διοίκησης από την ρωσική. Ο εύλογος λόγος για την μεταστροφή της στάσης πολλών είναι η ριζική επιδείνωση της κατάστασης στις κατεχόμενες περιοχές του Ντονμπάς και στην Κριμαία, τόσο από οικονομική άποψη όσο και, κυρίως, από άποψη ελευθεριών.

Στην Κριμαία οι απλοί πολίτες παραπονούνται για επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στην χερσόνησο, η οποία –λόγω του διεθνούς εμπάργκο που ακολούθησε την εισβολή και παράτυπη προσάρτηση– είναι κλειστή στον ξένο τουρισμό. Ο «πρωθυπουργός» της χερσονήσου Σεργκέι Αξιόνοφ είναι γνωστό πως ξεκίνησε την καριέρα του ως μαφιόζοςКомпромат на Аксенова: как российский глава Крыма судится за прошлое | ru.krymr.com. Ο ίδιος έχει δηλώσει πως θα συντρίψει κάθε ενέργεια που στοχεύει να υποδαυλίσει την αναγνώριση της «ένωσης της Κριμαίας με την Ρωσία».

 

Ο Ρώσος εν ενεργεία ηγέτης της Κριμαίας Σεργκέι Αξιόνοφ κρατά ένα αυτόματο τουφέκι AK-47 κατά τη διάρκεια του εορτασμού της Ημέρας του Υπερασπιστή της Πατρίδας στην πόλη της Συμφερούπολης στην Κριμαία, στις 23 Φεβρουαρίου 2015. Η Ημέρα του Υπερασπιστή της Πατρίδας, που γιορτάζεται στη Ρωσία στις 23 Φεβρουαρίου, τιμά τον στρατό της χώρας και αποτελεί πανεθνική αργία. [MAX VETROV / AFP]

 

Η κοινότητα των Τατάρων της Κριμαίας, που θεωρείται ουκρανόφιλη, βρίσκεται υπό καθεστώς συνεχούς εκφοβισμού: το τηλεοπτικό κανάλι που εξέπεμπε στην ταταρική οδηγήθηκε σε κλείσιμοCrimea’s independent Tatar TV news channel silenced by ‘red tape’ | The Guardian. Ο Αξιόνοφ έχει επίσης δηλώσειCrimea Chief Says Gays Not Needed | Radio Free Europe Radio Liberty πως η Κριμαία «δεν χρειάζεται» ομοφυλόφιλους κατοίκους και πως, αν τολμήσουν να διαδηλώσουν, οι αστυνομικές δυνάμεις και πολιτοφυλακές «θα αντιδράσουν άμεσα και θα τους δείξουν, σε τρία λεπτά, τι σεξουαλικό προσανατολισμό να επιλέξουν.» Τα παιδιά στην Κριμαία, σημείωσε, θα μεγαλώσουν με παραδοσιακές αξίες και προσήλωση στην ιοκογένεια.

Πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα στις δύο αυτοανακηρυχθείσες «Λαϊκές Δημοκρατίες» στα κατεχόμενα του Ντονμπάς. Εκεί πολέμαρχοι, ασφαλίτες και μαφιόζοι έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια εγκαθίδρυσης ενός «στρατιωτικού κομμουνισμού». Το πολιτικό σύστημα των δύο μορφωμάτων περιγράφεταιDonetsk and Luhansk: What you should know about the ‘republics’ | Al Jazeera από κάποιους αναλυτές ως «νέο-σταλινικό». Η τρομοκρατία είναι ο τρόπος με τον οποίον οι αυτονομιστές επιδιώκουν τον πλήρη έλεγχο της καθημερινής ζωής του πληθυσμού. Λίγο πολύ, ό,τι δεν απαγορεύεται είναι υποχρεωτικό.

Μοιάζει λοιπόν εύλογο που οι ρωσόφωνοι της Ουκρανίας δεν πέφτουν πια στην παγίδα της «ρωσικής άνοιξης», που τόσους είχε παρασύρει ανάμεσά τους το 2014.

Πώς όμως έφτασε η Ρωσία σε τέτοιο σημείο αυταρχισμού; Τα 22 χρόνια διακυβέρνησης από τον Βλαντίμιρ Πούτιν έφεραν ριζικές αλλαγές στη ρωσική κοινωνία.

Ο μονοκράτωρ Πούτιν και η αυλή ασφαλιτών και ολιγαρχών

Το 2000 ο Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Πούτιν, πρώην στέλεχος της ΚαΓκεΜπε, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στην Ρωσία με ποσοστό 53,4%. Ήταν οι τελευταίες αναμφισβήτητα ελεύθερες εκλογές στην Ρωσία. Έκτοτε και μέχρι σήμερα, επί 22 συναπτά έτη, η Ρωσική Ομοσπονδία διοικείται, κατ΄ουσίαν, από τον πρώην μυστικό πράκτοραI Was Wrong About Putin | The Atlantic.

Το τέχνασμα της εκλογής του Ντμίτρι Μεντβέντεβ στην προεδρία, τα έτη 2008-20012, όταν ο Πούτιν διετέλεσε πρωθυπουργός, δεν ήταν παρά «στάχτη στα μάτια». Έγινε μονάχα για να παρακαμφθεί η συνταγματική διάταξη που δεν επέτρεπε τρίτη συνεχόμενη θητεία στον προεδρικό θώκο από το ίδιο πρόσωπο. Παρά την υποτιθέμενη «αλλαγή φρουράς», το κέντρο των αποφάσεων και ο τελικός λόγος παρέμενε στον Πούτιν.

 

Πούτιν και Μεντβέντεβ το 2017 στο μοναστήρι της Αναστάσεως Νέας Ιερουσαλήμ στην πόλη Ίστρα, στην περιφέρεια της Μόσχας. [Yekaterina Shtukina/AFP]

 

Ήδη η εκλογή του Μεντβέντεβ χρωματίσθηκε από σοβαρές καταγγελίες για νοθεία. Πολύ σοβαρότερες ήταν οι καταγγελίες για μαζική νοθεία κατά τις βουλευτικές εκλογές του 2011: το κόμμα «Ενωμένη Ρωσία» του Πούτιν έλαβε το 49%. Οι ογκώδεις διαδηλώσεις κατεστάλησαν βίαια. Φυσικά, με την λήξη της θητείας του Μεντβέντεβ, η προεδρία επανήλθε στον Πούτιν. Οι «εξαφανίσεις» και δολοφονίες δημοσιογράφων, οι φυλακίσεις πολιτικών αντιπάλων, οι δολοφονίες Ρώσων στο εξωτερικό έχουν αφαιρέσει κάθε αμφιβολία περί της φύσεως του καθεστώτος.

Ένα χαρακτηριστικό του πολιτικού οικοδομήματος της Ρωσίας είναι η κυρίαρχη θέση των πρώην στελεχών των υπηρεσιών ασφαλείας σε ολόκληρο τον μηχανισμό του κράτους και της οικονομίας. Μελέτη του 2008 επεσήμανε πως τα τρία τέταρτα των επιφανών πολιτικών, αλλά και οι διευθυντές των μεγαλύτερων εταιρειών, προέρχονταν τότε από τον χώρο των υπηρεσιών ασφαλείαςKGB old boys tightening grip on Russia | BBC News.

Ρώσοι αναλυτές μιλούν για ένα κράτος υπό τον έλεγχο πρώην καγκεμπιτών. Πέραν του Πούτιν, βετεράνοι της ΚαΓκεΜπε10 выдвиженцев КГБ | kommersant.ru είναι οι Ίγκορ Σέτσιν, πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας πετρελαίου Ροσνέφτ· ο Γκεόργκι Πολτάβτσενκο, πρώην κυβερνήτης της Πετρούπολης· ο Σεργκέι Ιβάνοφ, που διετέλεσε πρόεδρος της ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών, πρώην αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός άμυνας· ο Σεργκέι Χεμέζοφ, πρώην διοικητής της Ρομπορονεξπόρτ, εταιρείας που έχει το μονοπώλιο εξαγωγής ρωσικών οπλικών συστημάτων· ο Βλαντίμιρ Γιακούνιν, πρώην πρόεδρος των Ρωσικών Σιδηροδρόμων και πολλοί άλλοι.

Το καθεστώς Πούτιν έχει περιγραφεί ως «πάντρεμα εξουσίας και περιουσίας». Η κατάληψη τόσο των ανώτατων αξιωμάτων όσο και των κομβικών για την οικονομία θέσεων δεν είναι ανοικτή στον ανταγωνισμό. Μια κλίκα ανδρών κατέχει και τα μεν και τις δε, διατηρώντας έτσι πλήρη έλεγχο επί της πολιτικής και της οικονομίας – που παραμένει οργανωμένη γύρω από κρατικά μονοπώλια. (Η απουσία γυναικών σε θέσεις με ουσιαστική εξουσία, με εξαίρεση την πρώην υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης και νυν πρόεδρο της Κεντρικής Τράπεζας Ελβίρα Ναμπιούλινα, είναι αποκαλυπτική.)

Πολλά μέλη της κλίκας αυτής είναι παιδικοί φίλοι του Πούτιν από τις ακαδημίες τζούντο της Πετρούπολης (τότε Λενινγκράντ). Πολλοί έκαναν καριέρα στην ΚαΓκεΜπε και τις μετασοβιετικές μυστικές υπηρεσίες. Κάποιοι είχαν σκιώδη οικονομική δράση και προβλήματα με την δικαιοσύνη, όπως ο Κονσταντίν Γκολοστσάποφ, ο «προσωπικός μασέρПальчики «массажиста Путина» | ЦУРреализм στο medium.com» του Πούτιν και τραπεζίτης.

 

Ο Κονσταντίν Γκολοστσάποφ στα αριστερά της φωτογραφίας. [compromat.group]

 

Η σημερινή Ρωσία παρουσιάζει την εικόνα ενός αυταρχικού κράτους, όπως οι περισσότερες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Εξαίρεση αποτελούν οι Βαλτικές Χώρες, η πολιτική ζωή των οποίων είναι του επιπέδου των δυτικών δημοκρατιών, η Γεωργία, η Αρμενία και, παρά τις περί του αντιθέτου διαδόσεις της Μόσχας και τα όποια προβλήματά της, η Ουκρανία.

Ο Πούτιν είναι ένας ηγέτης με «σιδηρά πυγμή» που παραμένει στην εξουσία με αμφιλεγόμενες εκλογικές διαδικασίες και μηχανισμούς καταστολής, επικαλούμενος την ανάγκη «σταθερότητας» και ανάκτησης της «ισχύος» και του «κύρους» της Ρωσίας και συνεχείς προειδοποιήσεις για τον κίνδυνο του «χάους» που ελλοχεύει. Δεν διαφέρει από τον Αλεξάντερ Λουκασένκο, που κυβερνά την Λευκορωσία αδιαλείπτως από το 1994, τον Ιλχάμ Αλίγιεφ, που κληρονόμησε την προεδρία του Αζερμπαϊτζάν το 2003 και την κατέχει ως σήμερα, τον Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, που παρέμεινε πρόεδρος του Καζακστάν από το 1990 ως το 2019, τον Iσλάμ Καρίμοφ, που κυβέρνησε το Ουζμπεκιστάν από το 1990 ως το 2016. Η συμμαχία του Πούτιν με τον τσετσένο πολέμαρχο Ραμζάν Καντίροφ, τον οποίο εγκατέστησε πρόεδρο και τοποτηρητή των συμφερόντων του στην αυτόνομη Δημοκρατία της Τσετσενίας, είναι γνωστή και ιδιαίτερα αποκαλυπτική.

Όπως φυσικά συνέβη σε όλες τις ανωτέρω χώρες, ο χώρος της διαφωνίας, τόσο στην πολιτική όσο και στα μέσα ενημέρωσης και τον χώρο των τεχνών και της διανόησης, περιεστάλη. Στις μέρες μας, έχει σχεδόν εξαφανιστεί, όπως είδαμε με το κλείσιμο των τελευταίων αντιπολιτευόμενων μέσων ενημέρωσης και την βίαιη καταστολή των αντιπολεμικών διαδηλώσεων.

Make Russia great again: η εμμονή με την αυτοκρατορία

Η Ρωσία σήμερα είναι μια χώρα έντονα εθνικιστική και ξενόφοβη, που βαυκαλίζεται με το όνειρο της άλλοτε αυτοκρατορικής της ισχύος. Οι Ρώσοι, που είδαν δύο αυτοκρατορίες τους να γκρεμίζονται τον 20ο αιώνα, δεν μπορούν να απαλλαγούν από το «αυτοκρατορικό σύνδρομο». Αν στο παρελθόν ο ρωσικός εθνικισμός επικεντρωνόταν στην διατήρηση της αυτοκρατορίας, τσαρικής ή σοβιετικής, σήμερα εστιάζει στην αναβίωσή της.

Τα σύμβολα και τα σημεία αναφοράς του αποτελούν συγκερασμό και των δύο αυτοκρατοριών που χάθηκαν. Αμφότερες αποτελούν ιδεώδη και αντικείμενα νοσταλγίας υπό ένα πρίσμα που εστιάζει στην «ισχυρή διακυβέρνηση» και την εικόνα της υπερδύναμης. Το ζητούμενο είναι να «γυρίσει πίσω το ρολόι», ώστε η Ρωσία να ξαναγίνει μεγάλη δύναμη, να επανασυστήσει την αυτοκρατορία και να επιβληθούν, εκ νέου, «ρωσικές αξίες και ιδανικά» στους πολίτες της.

Σοκάρεται ο αμύητος με τον αχταρμά συμβόλων και αναφορών στις παρελάσεις για την «Ημέρα της Νίκης» (День Победы) στον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο» (έτσι είναι γνωστός ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος σε όλη την πρώην ΕΣΣΔ, «χάνοντας» την διεθνή του διάσταση). Σε αυτές, σοβιετικές σημαίες συνυπάρχουν με αυτοκρατορικούς θυρεούς, τα δίκοχα του Σοβιετικού στρατιώτη με τα λάβαρα του Αγίου Γεωργίου. Σε επίπεδο αφηγήματος, η αντίσταση στην εισβολή του Ναπολέοντα και σε εκείνη των ναζί έχουν συγχωνευθεί σε ένα λατρευτικό τελετουργικό του «πολέμου αντίστασης κατά της Δύσης». (Cyril Hovorun, Political Orthodoxies: The Unorthodoxies of the Church Coerced, Minneapolis: Fortress Press 2018)

 

Ρώσοι στρατιωτικοί ποζάρουν για μια φωτογραφία όρθιοι σε μια γέφυρα του ποταμού Μοσκβά στη Μόσχα στις 7 Μαΐου 2021, μετά τη συμμετοχή τους σε πρόβα για τη στρατιωτική παρέλαση της Ημέρας της Νίκης. [Alexander NEMENOV / AFP]

 

Η ποπ κουλτούρα μας έδωσε και την πιο εύγλωττη αποτύπωση του μετασοβιετικού εθνικισμού. Πρόκειται για το ροκ τραγούδι του 2005 «Сделан в СССР» («Made in the USSR») του γνωστού για το εθνικιστικό του ρεπερτόριο Αλιέγκ Γκαζμάνοφ. Μιλά για την νοσταλγία όσων γεννήθηκαν στην ΕΣΣΔ. «Γεννήθηκα στην Σοβιετική Ένωση, είμαι προϊόν της ΕΣΣΔ» λέει το ρεφρέν. Στους στίχους βλέπουμε πως η νοσταλγία ανατρέχει τόσο στο σοβιετικό όσο και στο αυτοκρατορικό παρελθόν.

Πρώτα «μνημονεύεται» ο πρώην σοβιετικός «χώρος», κοινός εν πολλοίς και στις δύο αυτοκρατορίες, τσαρική και κομμουνιστική. «Η Ουκρανία και η Κριμαία, η Λευκορωσία και η Μολδαβία […] το Καζακστάν και ο Καύκασος και οι Βαλτικές Χώρες – αυτή είναι η χώρα μου!». Ακολουθεί το πάνθεον των ηρώων της ιδεατής, της μεγάλης Χώρας: «Οι Ριουρικίδες, οι Ρομάνοφ, ο Λένιν κι ο Στάλιν – αυτή είναι η χώρα μου». Η μνημόνευση των Λένιν και Στάλιν μαζί με τους μεγάλους πρίγκιπες της μεσαιωνικής εποχής είναι απολύτως φυσιολογική στην σημερινή Ρωσία. Και οι μεν και οι δε είναι αντικείμενο θαυμασμού, γιατί ήταν ισχυροί και το κράτος τους «ένδοξο».

 

 

Ακολουθεί απαρίθμηση πολιτιστικών, επιστημονικών, πολεμικών και αθλητικών επιτευγμάτων του αυτοκρατορικού και σοβιετικού μεγαλείου. Μαζί με τους Πούσκιν, Τολστόι, Τσαϊκόφσκι και Αϊβαζόφσκι παρελαύνουν ο στρατάρχης Ζούκοφ, ο Γκαγκάριν, οι ειδικές δυνάμεις (спецназ) και τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια… Η νοσταλγία αυτή για εποχές που η χώρα «κυριαρχούσε» στην παγκόσμια σκηνή έχει διαποτίσει την ρωσική κοινωνία. Προβάλλει εμμονικά τις λαμπρότερες σελίδες της ρωσικής ιστορίας, αποκρύπτοντας τις χειρότερες – τα πογκρόμ, την τσαρική καταστολή, το Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, τις κτηνωδίες του Στάλιν.

Η εθνικιστική μυθολογία συνδυάζειHistory Is the Future: Russia in Search of the Lost Empire | Carnegie Moscow Center τον ιμπεριαλισμό και την εξύμνηση της ισχύος και των όπλων με την ακραία επιθετικότητα προς τον «άλλον», ιδίως την Δύση, και τον απομονωτισμό. Έχει δημιουργήσει ένα «σύνδρομο πολιορκίας» που υποθηκεύει το μέλλον της χώρας. Η εν εξελίξει εισβολή στην Ουκρανία είναι η καλύτερη απόδειξη ότι η θέση πως η «ιστορία είναι το μέλλον» της Ρωσίας είναι καταστροφική για την ίδια.

Ο «ρωσικός κόσμος» ως νέος ιμπεριαλισμός

Η φράση «εγγύς εξωτερικόIn Russia’s Near Abroad, Its Influence Is More Optics Than Substance | The Moscow Times» (Ближнее зарубежье), χρησιμοποιείται ευρέως στην Ρωσία σήμερα για την τέως σοβιετική επικράτεια, όπου το Κρεμλίνο θεωρεί πως δικαιούται αποκλειστική επιρροή. Ειδικά για τους Ανατολικούς Σλάβους, τους Ουκρανούς και τους Λευκορώσους, πολλοί στην Ρωσία πιστεύουν ακράδαντα πως αποτελούν ενιαίο μαζί τους έθνος, τους απογόνους του μεσαιωνικού βασιλείου της Ρως, με κέντρο το Κίεβο. Τα μεταξύ τους σύνορα, θεωρούν, είναι «τεχνητά».

Στην υποτιθέμενη αυτή «ενότητα» των Ανατολικών Σλάβων στηρίζεται το ιδεολόγημα του «ρωσικού κόσμου“The ‘Russian World’. Russia’s Soft Power and Geopolitical Imagination,” Center for Global Interests Papers, May 2015» (русский мир), που έχει ρίζες στην αυτοκρατορική περίοδο. Σήμερα το προωθεί συστηματικά«Ρωσικός κόσμος»: ο μεγαλοϊδεατισμός της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας η ρωσική εκκλησία, που θέλει να καρπωθεί την νοσταλγία τόσο για την τσαρική αυτοκρατορία όσο και για την Σοβιετική Ένωση. Το συγκεκριμένο αφήγημα γοητεύει τους νοσταλγούς αμφοτέρων. Μιλά για ένωση των Ανατολικών Σλάβων σε ενιαίο πολιτισμικό χώρο, πέρα από σύνορα. Η Ρωσία είναι ο «πολιτισμικός πόλος» και ο «ρωσικός κόσμος» η σφαίρα επιρροής της, βασισμένη στην ρωσική γλώσσα και την ορθοδοξία.

 

Κόσμος περπατά έξω από το Κρεμλίνο, στις 7 Δεκεμβρίου 2021. [Dimitar Dilkoff/AFP]

 

Η Ρωσική Ομοσπονδία παραμένει, de iure, κράτος χωρίς επίσημη θρησκεία (εξαίρεση αποτελεί το Ισλάμ στην Τσετσενία). Η ρωσική εκκλησία συνιστά βασικό σημείο αναφοράς του ρωσικού εθνικισμού και κύριο εκφραστή των εθνικιστικών και αυτοκρατορικών οραμάτων. Χρησιμοποιώντας τον τίτλο «πάσης Ρως», το Πατριαρχείο Μόσχας ισχυρίζεται πως αποτελεί τον μόνο «αυτοκρατορικό» θεσμό που επεβίωσε και συνενώνει, δήθεν, Ρώσους, Ουκρανούς και Λευκορώσους. Μεσούσης της κρίσης στην Κριμαία και το Ντονμπάς το 2014, ο πατριάρχης Κύριλλος δήλωνεСвятейший Патриарх Кирилл: Русский мир — особая цивилизация, которую необходимо сберечь | patriarchia.ru πως «η Ρωσία ανήκει σε έναν πολιτισμό που είναι ευρύτερος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Tον καλούμε “ρωσικό κόσμο”. […] Σε αυτόν ανήκουν Ρώσοι, Ουκρανοί, Λευκορώσοι». Οι πνευματικές διαιρέσεις κατισχύουν, υποτίθεται, των πολιτικών συνόρων.

Η συνεργασία κράτους και εκκλησίαςΟ αδυσώπητος ρωσικός πόλεμος ενάντια στο Φανάρι ήταν αναμενόμενη, καθώς στην κορυφή αμφοτέρων βρίσκονται πρώην στελέχη της ΚαΓκεΜπε. Ο Πούτιν προωθεί το αφήγημα του «ρωσικού κόσμου», αναγνωρίζοντας την χρησιμότητά του στην προβολή της «ήπιας ισχύος» της Ρωσίας όπου διαβιούν ρωσόφωνες κοινότητες. Το 2007 εγκαινίασε το Ίδρυμα Ρωσικός Κόσμος (ФондРусский Мир), οργανωμένο με πρότυπο το Βρετανικό Συμβούλιο, το Γαλλικό Ινστιτούτο και το Ινστιτούτο Γκαίτε. Με όχημα τις γλωσσικές και πολιτιστικές δράσεις, προωθεί την εικόνα και τα συμφέροντα της Ρωσίας.

Αντίσταση στην Δύση, «ρωσικές αξίες» και εκφασισμός της κοινωνίας

Εκκλησία και εθνικιστές διανοούμενοι μιλούν για «προαιώνια ιστορική αποστολή» του ρωσικού έθνους, την οποία ορίζουν ως το καθήκον «αντίστασης στην Δύση». Οι Ρώσοι, σύμφωνα με την θέση αυτήν, οφείλουν να ορθώσουν την ταυτότητα και τις παραδόσεις τους ως ανάχωμα στην «εισβολή» του δυτικού τρόπου ζωής, ηθών και αξιών. Η όλη ρητορική θυμίζει εκείνη των ακροδεξιών, αντιευρωπαϊκών κομμάτων στην δυτική Ευρώπη: η παγκοσμιοποίηση, ο δυτικός φιλελευθερισμός και η υποτιθέμενη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» κατονομάζονται ως κύριοι εχθροί της ρωσικής ταυτότητας. Μόνο η ορθοδοξία και οι «παραδοσιακές ρωσικές αξίες» μπορούν να σταματήσουν την προσχώρηση των Ρώσων στο «φιλελεύθερο κοινωνικό συμβόλαιο» που προωθεί η ΕΕ, στην κατάρτιση του οποίου δεν μετείχαν. Το εύλογο ερώτημα είναι: ποιες είναι οι «ρωσικές αξίες» που πρέπει να εναγκαλισθούν οι Ρώσοι και τις οποίες προωθεί το καθεστώς;

Η Δύση και η «Νέα Τάξη» προωθούν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Συνεπώς, «ρωσικό» και «εθνικό» είναι αυτά να καταπολεμηθούν ως ξενόφερτη προπαγάνδα που υπονομεύει τις αξίες της ρωσικής οικογένειας. Από το 2012 και εφεξής ξεκίνησε μια εκστρατεία εκφοβισμούDismantling LGBT+ rights as a means of control in Russia | Freedom House των ΛΟΑΤΚΙ πολιτών, με νόμο κατά της «ομοφυλόφιλης προπαγάνδας», απαγορεύσεις οργανώσεων και χρήση παραστρατιωτικών ομάδων ενάντια στα gay prideRussian Church Leader Appears to Blame Gay Pride Parades for Ukraine War | The Moscow Times και άλλες εκδηλώσεις.

Χάριν της «αντίστασης στην Δύση» μπήκε στο στόχαστρο και ο φεμινισμός. Ο Πατριάρχης Κύριλλος δήλωσεFeminism could destroy Russia, Russian Orthodox patriarch claims | The Guardian πως αυτός προωθεί «ψεύτικες ελευθερίες» των γυναικών και «κινδυνεύει να καταστρέψει την χώρα». Η Δούμα αποφάσισε ομόφωνα (με μία μόνο ψήφο κατά) την μερική αποποινικοποίηση της ενδοοικογενειακής βίας. Η άσκηση φυσικής βίας μέσα στην οικογένεια δεν θεωρείται, ούτε διώκεται ως ποινικό αδίκημα, εάν δεν συμβαίνει πάνω από μία φορά τον χρόνο και δεν προκαλεί σοβαρό τραυματισμό. Το σκεπτικό ήταν να προστατευθούν οι παραδοσιακές αξίεςΞυλοδαρμός: μια παραδοσιακή αξία της ρωσικής οικογένειας; της ρωσικής οικογένειας –το κύρος του άνδρα και η επιβολή των γονέων πάνω στα παιδιά– από τις δυτικές επιρροές.

 

\

Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης της Ρωσίας Κύριλλος και ορθόδοξοι πιστοί απελευθερώνουν λευκά περιστέρια μετά τη λειτουργία για την εορτή του Ευαγγελισμού μπροστά από τον καθεδρικό ναό του Σωτήρος Χριστού στη Μόσχα, στις 7 Απριλίου 2021. [Dimitar DILKOFF / AFP]

 

Ο αντισημιτισμός ήταν και παραμένει ψύχωση της ρωσικής εκκλησίας και έχει επανέλθει στον δημόσιο λόγο. Ιδέες ιδιαίτερα διαδεδομένες στον κλήρο είναι πως «οι Εβραίοι «πέτυχαν τον στόχο τους με την Επανάσταση του 1917» και πως η νίκη των Μπολσεβίκων ήταν «μεγάλη νίκη της εβραϊκής συνωμοσίας» για να εδραιωθεί «το βασίλειο του Αντιχρίστου». Σημαντικό τμήμα του κλήρου διαδίδει πως η εκτέλεση του Νικολάου Β΄ και της οικογένειάς του ήταν «τελετουργικός φόνοςПочему убийство царской семьи показалось церкви ритуальным? | BBC News». Τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», ένα πλαστό συνωμοσιολογικό κείμενο, πωλείται στα εκκλησιαστικά βιβλιοπωλεία.

Σύμφωνα με τους κύκλους της εκκλησίας, αλλά και επιφανείς του καθεστώτος όπως ο Γιακούνιν, η Ρωσία διεξάγει κατά της Δύσης έναν πόλεμο επιβίωσηςочему теории заговоров набирают популярность | vedomosti.ru. Οι Ρώσοι δεν πρέπει να υιοθετήσουν νοοτροπίες «ξένες και επικίνδυνες» πέφτοντας στην παγίδα της Δύσης που επιδιώκει, με την «αλλαγή του πολιτισμικού υποβάθρου» των Ρώσων, να γκρεμίσει το κράτος τους. Η απάντηση που δίνουν όμως θυμίζει πολύ το «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια» μιας Ελλάδας που έχει προ πολλού προσπεραστεί.

Δείτε Επίσης

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: “ΣΤΗΣ ΤΖΑΜΑΛΑΣ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΡΙΞΕ ΚΑΘΕ «ΜΑΣΚΑΡΑ»”

Στη φωτιά της Τζαμάλας με μουσική, χορό και μπόλικο τσίπουρο, κρασί και φασολάδα οι εργαζόμενοι ...