Παρασκευή , 8 Μαρτίου 2024
Αρχική / Επικαιρότητα / Ι.Κολοβού-.Οι εποχές γεννάνε μεγάλους ανθρώπους ,αλλά και οι μεγάλοι άνθρωποι καθορίζουν τις εποχές

Ι.Κολοβού-.Οι εποχές γεννάνε μεγάλους ανθρώπους ,αλλά και οι μεγάλοι άνθρωποι καθορίζουν τις εποχές

Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])— “Είναι κάποιος μεγάλος.Αληθινά μεγάλος.Ακολουθώ αυτό που λέει ,να αγγίξει την αλήθεια και ακολουθώ αυτό που λέει ,συμπαντική αρμονία ,δεν θα το καταφέρω ποτέ βέβαια ,αυτός όμως το κατάφερε.Το άγγιξε το τέλειο.Θα μπορούσαμε να τον πούμε πολιτικό ον , οραματιστή…Μήπως να τον πούμε μεγάλο αγωνιστή….Πολλά , πολλά χωράνε.Μου έμεινε επίσης η μεγάλη του ευγένεια.Ήταν ένας ευγενής άνθρωπος.Πολύ ευγενικός άνθρωπος…Και επιπλέον αυτοσαρκαστής .Αυτοσαρκαζόταν φοβερά…Τι πρόσφερε στον πολιτισμό…Σε πόσους πρόσφερε θα μπορούσαμε να πούμε.Πρόσφερε αυτό που λένε όλοι τώρα, το ότι έβαλε στο στόμα αγράμματων , τους μεγάλους ποιητές. “Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ” δεν θα το διάβαζε ποτέ ένας αγρότης , ένας εργάτης.Κι όμως τους έβαλε στο στόμα όλους τους μεγάλους ποιητές.Προσπάθησε να τους πάρει στις φτερούγες, όλη την Ελλάδα και να την ανεβάσει.Και επίσης προσέφερε αυτό το παράδειγμα , το ότι αγαπούσε πολύ την Ελλάδα .Την Ελλάδα , την πατρίδα την αγαπούσε πάρα πολύ .Ήταν ένας βαθιά Έλληνας.Και συγχρόνως παγκόσμιος…”

Τα λόγια ανήκουν στην Ιωάννα Κολοβού, συνεργάτιδα του Μίκη Θεοδωράκη και φίλη εδώ και 40 χρόνια, που μίλησε στην εκπομπή(Ηχητικό ΕΔΩ) “ό,τι πεις εσύ”(Γιώργος Γκόντζος) , στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων.

Σε άλλα σημεία της συνέντευξης ,υπογράμμισε:

=”Είναι καθαρά πολιτικό ον ο Μίκης.Έχουν ζυμωθεί μαζί του και η καλλιτεχνική του ευφυία και το πολιτικό.Δεν είναι πολιτικός , είναι πολιτικό ον…”

=”Δεν άλλαξε ποτέ πορεία , όπως λένε διάφοροι.Οι άλλοι άλλαξαν πορεία.Αυτός ήταν σταθερός σε ό,τι συνέφερε και μπορούσε να γίνει στην Ελλάδα.Με βάση αυτό και με βάση την εθνική συμφιλίωση, την οποία πολύ προσπαθούσε να επιτύχει, αυτό που έκανε και ο Μπακογιάννης και το πλήρωσε με την ζωή του .Και ο ίδιος.Ο Μίκης γι’ αυτό τον λόγο απειλήθηκε.Και ήμουν μπροστά όταν γινόταν όλα αυτά.Προσπαθούσε να επιτύχει την εθνική συμφιλίωση , να φύγουμε από τον προηγούμενο αιώνα με τους εμφύλιους , και με όλα αυτά..”

Στην συνέχεια περιέγραψε μια προσωπική της εμπειρία:”Το ΥΠΕΡΜΑΧΩ που τραγουδήθηκε μέσα στην Κωνσταντινούπολη , μέσα στην Αγιά -Σοφιά, όταν πήγαμε με την Επιτροπή Ελληνοτουρκικής Φιλίας, και λέει “και τώρα θα ψάλλουμε το ΥΠΕΡΜΑΧΩ”.Ήταν μια πάρα πολύ σημαντική στιγμή αυτή , μια τρομακτική στιγμή θα λέγαμε,μια έντονη στιγμή.”

Η Ιωάννα Κολοβού τον τοποθέτησε “σε κορυφαία θέση σε επίπεδο ανθρώπων στην Ελλάδα” και τόνισε,απαντώντας σε σχετικό ερώτημα:

” Καμιά φορά πάνε μαζί αυτά.Φυσικά ήταν γέννημα της εποχής του.Οι εποχές γεννάνε μεγάλους ανθρώπους ,αλλά και οι μεγάλοι άνθρωποι καθορίζουν τις εποχές.Εκείνη η εποχή έτυχε να είναι η μεγάλη άνοιξη της Ελλάδας .Πάρα πολλοί μεγάλοι εκείνη την εποχή εμφανίστηκαν και κοινωνήσαμε της τέχνης τους και όλων αυτών που μας προσέφεραν.”

Σε άλλο σημείο ανέδειξε τα ακόλουθα περιστατικά από την ζωή του Μίκη Θεοδωράκη:

“Από την μια μεριά ήταν ότι μιλούσε συνέχεια για την εξορία και την Μακρόνησο.Μιλούσε συνέχεια για όλα αυτά,αλλά συνέχεια όμως , όποιο κουβέντα και αν γινόταν το σημείο αναφοράς ήταν η Μακρόνησος.Φτάναμε πάλι στην εξορία.Αυτό τον είχε συνταράξει.Και ψυχικά και σωματικά .Εκεί έπαθε τις φυματιώσεις και όλα αυτά ….Μου είχε μείνει ότι όταν τραγούδαγε μέσα στην ασφάλεια τραγουδάγανε και οι διώκτες του μαζί….Και μάλιστα στην Ζάτουνα ερχόταν μέσα και του χτύπαγαν την πόρτα: “Κύριε Θεοδωράκη να μπούμε μέσα να τα ακούσουμε και εμείς πιο κλά αυτά που γράφετε τώρα;” Και έμπαιναν μέσα οι αστυνομικοί και τραγουδάγανε και μαθαίνανε τα τραγούδια , όλοι μαζί”

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα πτυχή ανέφερε η Ι.Κολοβού στην συνέντευξη όσον αφορά τις αντιδράσεις εναντίον του από τον δικό του πολιτικό χώρο: “Αυτό τον είχε στεναχωρήσει πάρα πολύ.Τον είχε στεναχωρήσει περισσότερο από οτιδήποτε ..Γιατί νιώθει όντως ότι είναι χώρος του , ότι εκεί είναι η πατρίδα του, η πολιτική του πατρίδα.Δυστυχώς φοβερή επίθεση δέχτηκε από εκεί..”

Τέλος κατέληξε με την ακόλουθη φράση: “Αφήνει αυτό που λείπει μονίμως , την προοπτική. ,το ότι κάτι θα γίνει,Μπορεί και να γίνει,Πάντα έλεγε΅Πρέπει να έχουμε μια προοπτική μπροστά μας”

Δείτε Επίσης

Πέτρος Μπελέρης στο Δ/Ρ : «Η δίκη και η απόφαση είναι «μία τιμωρία της ελεύθερης ψήφου. Μία τιμωρία της δημοκρατίας….»

Λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση της πρώτης πράξης της δίκης ΠΑΡΩΔΙΑ  και την καταδικαστική απόφαση ...