Τετάρτη , 13 Μαρτίου 2024
Αρχική / Εκπαίδευση / Σ.Γκλαβάς-Σημαντικό και άλυτο το θέμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Σ.Γκλαβάς-Σημαντικό και άλυτο το θέμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])—- «Το  θέμα  της τεχνικής εκπαίδευσης  στην  Ελλάδα είναι  πάρα  πολύ σημαντικό  και άλυτο για  χρόνια.Δηλαδή όλο μεταρρυθμίζεται  το σύστημα για να βρει και   η επαγγελματική εκπαίδευση  την  θέση  της μέσα  στο εκπαιδευτικό σύστημα   και  το  αποτέλεσμα  τελικά  είναι  ταυτόσημο.Δηλαδή  ένα  σχολείο  υποβαθμισμένο  τελικά στην συνείδηση   των πολλών  και  ένα σχολείο  που καταφεύγουν πολλά παιδιά  τα  οποία  θεωρούν ότι δεν   μπορούν  να  τα καταφέρουν  στο Γενικό Λύκειο.Σε άλλες χώρες το σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης έχει μια ισορροπία.Δηλαδή  στην επαγγελματική εκπαίδευση συμμετέχει το 60%-65% και  στο Γενικό Λύκειο το 35%..Μια ισορροπία η οποία είναι σε  ισορροπία εδώ και δεκαετίες σε άλλα συστήματα ,ουδέποτε  σ’ αυτόν τον τόπο  καταφέραμε  να πετύχουμε.Εμείς  έχουμε τελικά ανάποδα  ποσοστά δηλαδή έχουμε  75%  στο Γενικό Λύκειο ,άρα  προορίζονται  για την Ανώτατη Εκπαίδευση  και  μόνο 25% για  την επαγγελματική εκπαίδευση»,

Αυτά  υπογράμμισε ο Σωτήρης Γκλαβάς(πρώην Ειδικός  Γραμματέας του ΥΠΕΠ, πρώην Πρόεδρος  του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και του ΙΕΠ και μέλος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας) , σε συνέντευξή  του(Ηχητικό ΕΔΩ) στην εκπομπή «ό,τι πεις εσύ»(Γιώργος Γκόντζος),στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων.

Σε ερώτηση αν αυτή  η εικόνα για  την χώρα  μας οφείλεται  σε έλλειψη  υποδομών ,ή σε υποτίμηση  του ρόλου  της επαγγελματικής εκπαίδευσης, σημείωσε: «Υπάρχει  μια  γενικότερη  υποτίμηση της επαγγελματικής εκπαίδευσης και  στην συνείδηση του κόσμου.Στην  Ελλάδα επειδή πέρασε  πάρα  πολλά ,  ήθελε ο φτωχός πατέρας ή η μητέρα,να έχουν ένα παιδί  που θα έχει  ένα πτυχίο Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης,που δεν είναι κακό αυτό , είναι  πολύ καλό.Αλλά η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν παρέχει όλες εκείνες τις θέσεις εργασίας που θα  μπορούσαν όλα τα παιδιά να βρουν μια τύχη μέσα   στο εργασιακό  και κοινωνικό σύστημα.Είναι συγκεκριμένα πόσους αποφοίτους  μπορεί να απορροφήσει η ελληνική αγορά , με την καλή έννοια το  λέω αγορά,το ελληνικό δημόσιο όταν ήταν ανοικτό και έπαιρνε δημόσιους υπαλλήλους και  βέβαια οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.Άρα πρέπει  κανείς να σταθμίσει , αν δεν θέλει να πάρει  ένα  πτυχίο για μόρφωση ,αλλά θέλει πραγματικά να ασχοληθεί με  κάτι συγκεκριμένο  που να του  αρέσει  κιόλας και  να βρει  μια θέση εργασίας ,ότι θα  μπορούσε να επιλέξει  την  επαγγελματική εκπαίδευση , αν τα πράγματα ήταν καλύτερα….»

Στην συνέχεια προχώρησε και στην ακόλουθη επισήμανση: «Η αξιοπιστία ενός συστήματος εξαρτάται και από το πώς το προσέχουμε αυτό το  σύστημα….Το ουσιαστικό  είναι ότι σήμερα δεν μπορούν  να απορροφηθούν οι απόφοιτοι  από την αγορά εργασίας και από την άλλη μεριά λείπουν στελέχη ,μεσαία στελέχη που θα μπορούσαν να  στελεχώσουν διάφορες επιχειρήσεις και  πολλές επιχειρήσεις  ζητούν τέτοια στελέχη, η χώρα  μας αδυνατεί να  ανταποκριθεί σ’ αυτό  για δύο  βασικούς λόγους .Δεν είναι ότι  δεν υπάρχουν επαγγελματικά λύκεια ,ούτε ότι δεν είναι στελεχωμένα πλέον και εργαστήρια εκσυγχρονισμένα  υπάρχουν σε όλα  τα επαγγελματικά σχολεία.Είναι αφ’ενός η νοοτροπία  που τα παιδιά θέλουν να  πηγαίνουν  στο Γενικό Λύκειο γιατί θεωρούν ότι είναι  καλύτερα και  «καταξιωμένα»  ,τόσο  τα παιδιά όσο  και οι γονείς,ότι ανεβαίνει  το status  αυτών των παιδιών .Άρα  καταφεύγουν  στην επαγγελματική εκπαίδευση περισσότερο αδύναμα  παιδιά ,αυτό δεν είναι  κακό με την έννοια ότι  είναι αδύναμα ,μπορεί  να είναι αδύναμο το  παιδί  και  στις  τέχνες  να είναι  δεξιοτέχνης .Και  αν ακόμη  αυτά  τα παιδιά υστερούν σε κάποιες γνώσεις ,γιατί  δεν υστερούν  σε τίποτα  άλλο , φταίει  το σχολείο.Άρα  στο σχολείο επανέρχεται το πρόβλημα .Πως  βοηθάει το σχολείο.Δεν υπάρχουν κουτά  και έξυπνα  παιδιά .Τα παιδιά έξυπνα είναι   ,απλώς μπορεί κάποια να έχουν μεγαλύτερο  δείκτη ευφυΐας .Έρχεται  λοιπόν ένα σχολείο το οποίο κακώς πολλές φορές  δεν  προσέχει τα παιδιά που είναι  στις μικρές τάξεις και  είναι αδύνατα στην  γνώση , με την έννοια ότι και να   υπάρχει  ένα οικογενειακό περιβάλλον που δεν   τα   βοηθάει ,και ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν τα βοηθάει ώστε  να έχουν περισσότερες γνώσεις,περισσότερες εμπειρίες  ,μέσα από τον κοινωνικό περίγυρο  να έχουν αποκτήσει κάποιες δεξιότητες .Αυτά τα παιδιά θα έπρεπε ιδιαίτερα να τα προσέχει  η Πολιτεία ,και δεν τα προσέχει  και σιγά-σιγά αυτά τα παιδιά υστερούν από τάξη σε τάξη….»

Τόνισε ότι εφαρμόστηκε η ενισχυτική διδασκαλία , αλλά εφαρμόστηκε λάθος, ,ανέδειξε το θέμα των «διαρροών» από το Γυμνάσιο και το Λύκειο και πρόσθεσε:  «Όλα  αυτά λοιπόν είναι θέματα που αν  δεν λυθούν μέσα από ένα ποιοτικό σχολείο που προσέχει  όλα τα παιδιά, ώστε  τα παιδιά να έχουν όλα την ίδια αφετηρία μπαίνοντας στο Λύκειο , είτε  στο Γενικό  ,είτε στο Επαγγελματικό, δεν μπορεί να λυθεί  το  όλο πρόβλημα.»

Αναφέρθηκε στην ανάγκη να αποκτήσει κύρος η επαγγελματική εκπαίδευση για να επιλέγει αποφοίτους  η αγορά εργασίας από αυτή ,να εκσυγχρονιστούν οι ειδικότητες και υπογράμμισε πως υπάρχει θέμα κατά πόσο το Επαγγελματικό Λύκειο έχει ειδικότητες που αφορούν την τοπική αγορά εργασίας,ώστε τα παιδιά αυτά και να βρουν εργασία και να μείνουν στον τόπο τους, να μην ξενιτευτούν.

Τέλος επισήμανε ότι «σ’ αυτόν  τον τόπο επιτέλους οι πολιτικοί πρέπει να συμφωνήσουν ότι στην Παιδεία και στα εθνικά θέματα πρέπει  να υπάρχει κοινό πρόγραμμα ,ώστε  να το εφαρμόζουν ανεξάρτητα από διαδοχές κυβερνήσεων  και υπουργών ,γιατί πολλές φορές μέσα στην ίδια κυβέρνηση αλλάζουν υπουργοί και αλλάζει  το  εκπαιδευτικό τοπίο , με μεταρρύθμιση  αντιμεταρρύθμιση του προηγουμένου»

Δείτε Επίσης

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: “ΣΤΗΣ ΤΖΑΜΑΛΑΣ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΡΙΞΕ ΚΑΘΕ «ΜΑΣΚΑΡΑ»”

Στη φωτιά της Τζαμάλας με μουσική, χορό και μπόλικο τσίπουρο, κρασί και φασολάδα οι εργαζόμενοι ...