Εκδήλωση του ΚΚΕ για την “Καπιταλιστική ανάπτυξη και κρίση”

Από:Γιώργος Γκόντζος–Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη  στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων, η εκδήλωση- συζήτηση της ΚΟΒ ΕΒΕ της ΤΕ Ιωαννίνων- Θεσπρωτίας του ΚΚΕ, με ομιλητή τον Θανάση Τζίμα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του Τμήματος ΕΒΕ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το θέμα της συζήτησης ήταν: “Καπιταλιστική ανάπτυξη και κρίση: τα πληρώνουν ακριβά οι αυτοαπασχολούμενοι και οι οικογένειές τους- Η ανάγκη οργάνωσης του αγώνα και της Λαϊκής Συμμαχίας- Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ.”

Την  εκδήλωση άνοιξε ο Γιώργος Ευθυμίου, μέλος του Γραφείου της ΚΟΒ,  αναφέροντας ότι η ΚΟΒ διοργάνωσε  την εκδήλωση αυτή με δεδομένη την εντεινόμενη συζήτηση από την πλευρά της κυβέρνησης περί «δίκαιης ανάπτυξης» που δήθεν αφορά και μπορεί να αποτελέσει διέξοδο και για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ.

Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησαν ερωτήσεις και συζήτηση για την ανάγκη οργάνωσης του αγώνα, τους όρους και προϋποθέσεις για αποτελέσματα υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Θανάση Τζίμα.

Υπάρχει σήμερα κατά τη γνώμη μας πλούσια πείρα που πρέπει να αξιοποιηθεί σωστά, ώστε ο προβληματισμός για το που πάει η κατάσταση να μην οδηγήσει για μια ακόμη φορά σε νέους και παλιούς επίδοξους σωτήρες και τελικά στην απογοήτευση. Υπάρχει σήμερα η δυνατότητα, περισσότερος λαϊκός κόσμος να αρχίσει να προβληματίζεται για το βασικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας μας, που δεν είναι άλλο από το ποιος κάνει κουμάντο στην οικονομία και την κοινωνία. Να συνειδητοποιεί την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη ενάντια σε αυτό το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που με όλες τις μορφές διαχείρισης του, και έχουμε δοκιμάσει πολλές τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά αντίθετα γίνεται όλο και βάρβαρο.

Από αυτή τη σκοπιά το Κόμμα μας ξεχωρίζει στα βασικά του καθήκοντα, την ανάγκη να αναβαθμιστεί η παρέμβαση του στους μικρούς αυτοαπασχολούμενους της πόλης για τους οποίους συζητάμε κιόλας σήμερα.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα αστικά κόμματα ανεξάρτητα από την επιχειρηματολογία και τα συνθήματα που χρησιμοποιούσαν, συνέκλιναν πάντα στην ίδια και ενιαία πολιτική εις βάρος των α/α. Αυτή η πολιτική είναι ειδικά επεξεργασμένη, συμφωνούν όλοι σε αυτή και δεν διαφοροποιείται κανείς πλην ΚΚΕ.

Πιο συγκεκριμένα: Σε προηγούμενες δεκαετίες και για τους δικούς τους λόγους, η αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της άφηναν χώρο να δημιουργηθεί ένα ολόκληρο δίκτυο μικρών ατομικών επιχειρήσεων σε μια σειρά κλάδους. Μέσα από αυτή τη πορεία όπου διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις συγκέντρωνε την αγορά και εκτόπιζε τους μικρούς. Σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνονταν και ορισμένα προγράμματα χρηματοδότησης, πάντα όμως σε τομείς που ενδιέφεραν προοπτικά το μεγάλο κεφάλαιο. Ποιος δεν έχει ακούσει τα διάφορα χαϊδολογήματα περί ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας.

Με την είσοδο στην Ε.Ε., στρατηγική επιλογή της α.τ. της χώρας, τη συνθήκη του Μάαστριχτ αρχικά και τις διάφορες συνθήκες στη συνέχεια, άλλαξε σταδιακά και η στάση του αστικού κράτους και των κυβερνήσεων προς τους ελεύθερους επαγγελματίες. Οι α/α πήραν και επίσημα από ντόπιους και ξένους καπιταλιστές και τα επιτελεία τους τον τίτλο του «διαρθωτικού προβλήματος» της ελληνικής οικονομίας. Με το ξέσπασμα της κρίσης η επίθεση γενικεύτηκε.

Συμπεριλήφθηκαν στην κατηγορία εκείνη των λαϊκών στρωμάτων που μάτωσαν αυτοί και οι οικογένειες τους από την ατελείωτη φοροληστρική επιδρομή προκειμένου να εξασφαλιστούν οι δανειστές και οι παχυλές κρατικές χρηματοδοτήσεις των ντόπιων μονοπωλίων για σίγουρα και ασφαλή κέρδη. Είναι χαρακτηριστικό ότι 48 από τα 50 δις της περσινής προβλεπόμενης φορολόγησης έπεσαν στις δικές τους πλάτες.

Στη δική τους πλάτη έπεσε και ο πέλεκυς των όποιων κοινωνικών παροχών που είχαν απομείνει. Έγινε και η δική τους η ζωή πανάκριβος εφιάλτης με τις διάφορες αυξήσεις στα τρόφιμα, το ρεύμα, τα καύσιμα, τον ΕΝΦΙΑ, με την εμπορευματοποίηση της υγείας και της παιδείας.

Δεν ήταν όμως μόνο τα γενικά μέτρα που χτύπησαν τους ελεύθερους επαγγελματίες. Ήταν και μια σειρά ειδικά μέτρα που οδηγούν χιλιάδες με μαθηματική ακρίβεια στα χρέη και την καταστροφή, τους μετατρέπουν σε εύκολη λεία ώστε να μπορέσουν με άνεση να κατακλύσουν τα μονοπώλια κάθε σημείο της αγοράς.

Την ίδια ώρα που μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι φοροαπαλλάσονται, που αποκτούν ασυλία ακόμη και σε περίπτωση πτώχευσης, η φορολογία στους α/α παραμένει ληστρική, αίρεται το αφορολόγητο και ο κεφαλικός φόρος του τέλους επιτηδεύματος, γενικεύεται το φοροκυνηγητό, οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις για χρέη προς το δημόσιο.

Την ίδια ώρα που οι εφοπλιστές πληρώνουν φόρους ίσα με τα ναύλα 2-3 ημερών, παίρνουν αφορολόγητο πετρέλαιο, οι βιομήχανοι φτηνό φυσικό αέριο και ρεύμα, οι α/α αυτοκινητιστές, η εστίαση, διάφοροι τομείς στο λιανικό εμπόριο, τις βιοτεχνίες, βλέπουν το κόστος λειτουργίας να εκτινάσσεται με την αύξηση του ΦΠΑ, του φόρου στα καύσιμα κοκ. Μέτρα όπως η απελευθέρωση εμπορευμάτων και κλειστών επαγγελμάτων, η απαίτηση πιστοποιήσεων για τα τεχνικά και επιστημονικά επαγγέλματα, παραδίδουν στα νύχια των μονοπωλίων νέους τομείς και πεδία κερδοφορίας.

Γι’ αυτό και οι αυτοαπασχολούμενοι που γνωρίζουν αυτή την κατάσταση από πρώτο χέρι, δεν πρέπει να τσιμπήσουν στα νέα αφηγήματα της κυβέρνησης περί εξόδου από το τούνελ και περί «δίκαιης ανάπτυξη»ς. Η όποια ανάπτυξη σχεδιάζεται είναι κομμένη και ραμμένη στα συμφέροντα των λίγων.  Τα όποια κονδύλια δίνονται θα διοχετευθούν και αυτά στοχευμένα σε συγκεκριμένους κλάδους και τομείς. Τομείς όπως το αγροτοδιατροφικό, νέοι επιστημονικοί κλάδοι και τεχνολογίες, η εφοδιαστική αλυσίδα, τα μεγάλα ξενοδοχεία κ.α. Αυτό καθορίζει και ο νέος αναπτυξιακός νόμος που ψηφίστηκε πρόσφατα στη βουλή. Ούτε κουβέντα φυσικά για τους δεκάδες χιλιάδες που βολοδέρνουν κάθε χρόνο να εξασφαλίσουν την απαραίτητη φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα.

Γι’ αυτό και σήμερα οι α/α πρέπει να αξιοποιήσουν την πείρα τους. Να δουν ότι οσο το καπιταλιστικό κέρδος και η καπιταλιστική ιδιοκτησία καθορίζουν την οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, οι ίδιοι και οι οικογένειες τους θα ζουν σε ένα γενικευμένο καθεστώς ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Από αυτή τη σκοπιά μπροστά στους α/α ανοίγονται δύο δρόμοι, δυο προοπτικές: Η προοπτική της καταστροφής και η προοπτική οργάνωσης μιας νέας οικονομίας και κοινωνίας.

Η οργάνωση της οικονομίας που προτείνει το ΚΚΕ, με τα μέσα παραγωγής συγκεντρωμένα –κοινωνικοποιημένα, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, μπορεί να καλύψει στο έπακρο τις σύγχρονες ανάγκες των αυτοαπασχολούμενων και των οικογενειών τους. Εκεί μπορούν να εξασφαλίσουν ανθρώπινα ωράρια εργασίας, να λυθούν οριστικά και τα δικά τους αδιέξοδα, ο βραχνάς των χρεών που γιγαντώνονται μέρα τη μέρα, θα εξασφαλίσουν μόνιμη και σταθερή δουλειά, ποιότητα ζωής, ελεύθερο χρόνο, παιδεία, υγεία. Δεν θα φοβούνται την καταστροφή από τις κρίσεις στην αγορά, τους πολέμους, την ατελείωτη αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής.

Αυτή την οικονομία μπορεί να την επιβάλλει μόνο ο οργανωμένος λαός. Μόνο η εργατική εξουσία, καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος και την ταξική εκμετάλλευση μπορεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τις πλούσιες παραγωγικές δυνάμεις του τόπου μας.

Οι α/α έχουν κάθε συμφέρον να υιοθετήσουν αυτή την πολιτική πρόταση του Κόμματος, να ενταχθούν και οι ίδιοι στην καθημερινή ακούραστη προσπάθεια συγκέντρωσης δυνάμεων σήμερα, ώστε να ανοίξει ο δρόμος της αντεπίθεσης, της διαφορετικής προοπτικής στην ελληνική κοινωνία .Γι αυτό και πρέπει να δυναμώσει η κοινή δράση. Να συνειδητοποιήσουν οι μικροί α/α ότι τα δικά τους συμφέροντα δεν πάνε χέρι-χέρι με τις επιδιώξεις και τις στρατηγικές που στηρίζουν τα μονοπώλια. Να διαχωρίσουν τις θέσεις τους και από τις μεγαλύτερες και μεσαίες επιχειρήσεις και τις επιδιώξεις τους. Αυτοί κερδίζουν δίπλα στο μεγάλο κεφάλαιο. Κερδίζουν από την εκμετάλλευση των εργατών, από τα μέτρα που ψηφίζονται αυτή τη στιγμή. Κερδίζουν από το κλείσιμο κάθε μικρού ΕΒΕ. Γι’ αυτούς πολεμάνε και ιδρώνουν η ΓΣΒΕΕ και η ΕΣΕΕ, για να ληφθούν οι μεσαίοι υπόψη στη μοιρασιά της λείας.

Άρα είναι κρίσιμο ζήτημα να συνειδητοποιηθεί ότι και στο κίνημα των α/α δεν παλεύουμε όλοι για τα ίδια. Γι’ αυτό και πρέπει να δυναμώσει η εκπροσώπηση των πιο φτωχών α/α, η προβολή των δικών τους αιτημάτων. Αυτό ακριβώς υπηρετεί και η ίδρυση της ΠΑΣΕΒΕ για την οποία δίνουν όλες τους τις δυνάμεις οι κομμουνιστές.

Σε αυτό το δρόμο οι μικροί α/α δεν είναι μόνοι τους. Η ε.τ., η φτωχή αγροτιά που επίσης τσαλαπατιόνται από τη μπότα και τις πολιτικές υπέρ των μονοπωλίων είναι οι δικοί της σύμμαχοι. Η κοινή δράση και πάλη μαζί τους για τα μεγάλα και κοινά λαϊκά προβλήματα μπορεί να δώσει νέα δυναμική στον αγώνα, να ορθώσει τείχος αντίστασης στην επίθεση που συντελείται.

Σε αυτόν τον αγώνα έχουν όλοι θέση και προπάντων οι άνθρωποι του μόχθου ακόμα και αν ορισμένοι κρατάνε σήμερα τις αποστάσεις τους. Σε αυτό τον αγώνα και το Κόμμα μας αξιοποιώντας την πείρα του, τις θέσεις του που επαληθεύονται καθημερινά δίνει και όλες του τις δυνάμεις.