Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων Ο ήχος της πόλης από το 1989 
Από:Γιώργος Γκόντζος– Η φωνή του ακούγεται σταθερή.Οι φράσεις ευγνωμοσύνης για “την Ελλάδα ,τους Έλληνες και τις Ελληνίδες” ηχούν αρκετές φορές στη διάρκεια της συνέντευξης. Η αναφορά στην “πίστη ,στην προσευχή”που τον βοήθησαν να ξεπεράσει , να ξεχάσει όπως λέει ο ίδιος ,τις δυσκολίες και να του δώσουν δύναμη,χαρακτηριστική .
Ο Ζυλιέν ,πρόσφυγας από την Αφρική ,πέρυσι ,τέτοια εποχή , με αφορμή την πρωτιά του στο τμήμα Μηχανολόγων -Ηλεκτρολόγων του ΤΕΙ Πειραιά (18.500 μόρια),έγινε ευρύτερα γνωστός στην χώρα μας , μέσα από τις συνεντεύξεις του .Είχε φτάσει στην χώρα μας,από την Αφρική, το 2011 σε ηλικία 16 χρόνων,φιλοξενήθηκε στο Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων Προσφύγων στην Κόνιτσα ,σπούδασε στο ΕΠΑΛ της Κόνιτσας και εισήχθη πέρυσι στο ΤΕΙ Πειραιά.Σκέφτηκα ,ένα χρόνο μετά ,να επικοινωνήσω μαζί του στην Αθήνα όπου διαμένει, για να μάθουμε για την πορεία του , να καταγράψουμε τα αισθήματά του ,να μάθουμε τα σχέδιά του
Δέχτηκε με ευχαρίστηση να μου μιλήσει στην εκπομπή “ό,τι πεις εσύ ” ,στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων….Ο λόγος του ανθρώπινος αλλά και καταλυτικός: “Ευχαριστώ την Ελλάδα που με δέχτηκε ,τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που πιστεύουν στους ανθρώπους ,που πιστεύουν στο κοινό που έχουμε όλοι οι άνθρωποι,στο κόκκινο αίμα ,που πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να είσαι άσπρος ή μαύρος για να βοηθήσεις τον άλλο , αλλά να είσαι άνθρωπος για να βοηθήσεις τον συνάνθρωπο,Και σε όλους αυτούς θέλω να προσφέρω μια μέρα,Ξέρω ότι σαν ηλεκτρολόγος θα αντιμετωπίσω προβλήματα στο επάγγελμα,αλλά έχω το θάρρος να πιάσω το ρεύμα μόνο και μόνο για να ανάψω μια λάμπα ,τουλάχιστον,εδώ στην Αθήνα,Αυτό θα είναι μεγάλη χαρά για μένα και περιμένω να έρθει αυτή η στιγμή..”
Ο Ζυλιέν θυμίζει την προσωπική του ιστορία ,αναφέρεται στους ανθρώπους που τον βοήθησαν αλλά και στην πίστη του στο θεό:“Η πίστη είναι αυτή που με κάνει να ξεχνώ τις δυσκολίες .Με βοήθησε η προσευχή στην Κόνιτσα , στην εκκλησία ,στον Πατέρα Παΐσιο”…
Απέκτησε πλέον πολιτικό άσυλο ,στην Ελλάδα ήρθε πριν δυο μήνες και η αδερφή του .Σκέφτεται το μέλλον του , θέλει να κάνει μεταπτυχιακό ,να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις , να δημιουργήσει οικογένεια,ενώ για μια ακόμη φορά βλέπει την προσωπική του πορεία σε συνδυασμό με την παρουσία ,την παραμονή του στην χώρα μας ,την βοήθεια σε συνανθρώπους ,την βοήθεια στην χώρα που τον δέχτηκε: “Άμα είμαι αυτός που είμαι σήμερα ,είμαι γιατί η Ελλάδα σαν χώρα και οι Έλληνες και οι Ελληνίδες σαν άνθρωποι με βοήθησαν πάρα πολύ και με στηρίζουν..”. Ακούστε την συνέντευξη
