ΔΗΛΩΣΗ 51 ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΡΧΗΓΟΥ ΕΛ.ΑΣ.

Η επιδιωκόμενη απαγόρευση  του εορτασμού  του Πολυτεχνείου δεν αφορά μόνο τη 17η Νοεμβρίου. Αφορά συνολικά το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν δημόσια τα αιτήματά τους για τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε, ο κορωνοϊός έχει πολύ δρόμο μπροστά του.

Αναδεικνύεται  η υποκρισία της κυβέρνησης, αφού ακόμα και στον αυταρχικό νόμο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, η πορεία του Πολυτεχνείου εξαιρείται από την υποχρέωση γνωστοποίησης στις αρχές, αναγνωρίζοντας δηλαδή ότι η συγκεκριμένη κινητοποίηση είναι ιδιαίτερη. Ωστόσο, το θέμα είναι ευρύτερο. Αφορά το δικαίωμα στον πυρήνα του.

 Η αναστολή των συναθροίσεων περιορίζεται, με ρητή αναφορά στο άρθρο 11 του Συντάγματος και στον (αντισυνταγματικό) νόμο για τις διαδηλώσεις.

Σύμφωνα με την θεωρία του συνταγματικού δικαίου:

α). Το άρθρο 11 του Συντάγματος προβλέπει το αρχαιότερο δικαίωμα συλλογικής δράσης στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο, το δικαίωμα της συνάθροισης, του οποίου η άσκηση ορθά μεταφράζεται σε δημόσια συμμετοχή στις διαδικασίες σχηματισμού πολιτικής βούλησης της εξουσίας (Κ. Χρυσόγονος, καθηγητής Συνταγμ. Δ. ΑΠΘ).

β). «Το δικαίωμα στη συνάθροιση δεν υπόκειται σε καθεστώς άδειας, αναγγελίας ή προληπτικού ελέγχου από τις αστυνομικές αρχές όπως γινόταν σε ανώμαλες περιόδους παλαιότερα (Σπυρόπουλος/ Κοντιάδης/ Ανθόπουλος/Γεραπετρίτης, (Τσιφτσόγλου), ΕρμΣυντ (2017) άρθ. 11 αρ. 12)».

Στα πλαίσια αυτά, η με αριθμό . 1029/8/18 ΦΕΚ 5046/Β/14-11-2020 απόφαση  του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, που  προβλέπει την τετραήμερη καθολική απαγόρευση συναθροίσεων σε όλη την επικράτεια είναι παντελώς παράνομη. Δεν πρόκειται για περιορισμό αλλά αναστολή της ελευθερίας της συνάθροισης. Και ήδη γι’ αυτό αντισυνταγματική.

«Ακόμη όμως κι αν θεωρηθεί περιορισμός, η απόφαση επιβολής της είναι παράνομη, διότι η απόφαση επικαλείται το άρθρο 11 Συντ, που όμως, μόνο για λόγους δημόσιας ασφάλειας επιτρέπει απαγόρευση, όχι για λόγους  δημόσιας υγείας, και το άρθρο 5, που όμως, μόνο ατομικά μέτρα επιτρέπει για τη δημόσια υγεία, όχι καθολικές απαγορεύσεις (Ακρίτας Καϊδατζής, καθηγητής συντ. δ. ΑΠΘ)».

Μέχρι και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψήφισμά του, προειδοποίησε τις Κυβερνήσεις να μην προβαίνουν σε κατάχρηση εξουσίας με αφορμή τον κορωνοϊό, δηλώνοντας ότι «οι έκτακτες εξουσίες πρέπει  είναι απαραίτητες, αναλογικές, χρονικά περιορισμένες και να υπόκεινται σε δημοκρατικό έλεγχο». Ζητάει επίσης «να μη χρησιμοποιείται η απαγόρευση διαδηλώσεων για να εγκρίνονται αμφιλεγόμενα μέτρα καθώς και να διαφυλαχθούν τα δικαιώματα όλων».

Στις λαϊκές αγορές, δεδομένου ότι πρόκειται για υπαίθριες συγκεντρώσεις (όχι δηλαδή σε κλειστούς χώρους), υπάρχουν πρωτόκολλα και τηρούνται. Και όμως το κράτος δεν τις απαγορεύει: τις οριοθετεί και κατ’ αυτόν τον τρόπο τις προστατεύει. Αυτά θα έπρεπε να έχουν ειπωθεί από την κυβέρνηση και για τις συγκεντρώσεις. Αλλά, για ευνόητους λόγους, η κυβέρνηση επέλεξε το συγκεκριμένο πεδίο αρρύθμιστο, γιατί θέλει να το καταστείλει και εν τέλει να το καταργήσει.

Δεν είμαστε αντίθετοι στην υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, ούτε στην τήρηση των αναγκαίων πρωτοκόλλων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού. Δεν ανεχόμαστε όμως η πανδημία να χρησιμοποιείται ως άλλοθι για την επιβολή διαρκών περιορισμών και μάλιστα σε καίρια ατομικά δικαιώματα και τις θεμελιώδεις λαϊκές ελευθερίες.

Είναι ευθύνη των οργανώσεων του λαϊκού κινήματος να οργανώνουν κινητοποιήσεις με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Ο  λαός έχει αποδείξει ότι σέβεται τα υγειονομικά πρωτόκολλα πολύ περισσότερο από την κυβέρνηση και είμαστε βέβαιοι ότι θα το ξανακάνει.

Η απαγόρευση δεν έχει αφετηρία την προστασία της δημόσιας υγείας, αλλά αυτό που χρόνια  ενοχλεί,  το ίδιο το  περιεχόμενο του εορτασμού και το  σύγχρονο μήνυμα που αντικειμενικά και αναγκαία αποκτά για τη διεκδίκηση μέτρων για την προστασία της υγείας μας.

Οι αξίες και οι ελευθερίες δεν είναι θεωρητικά σχήματα και  πρέπει να προασπίζονται στην πράξη, ασχέτως θυσιών και προσωπικών φόβων για τη ζωή και την υγεία.

ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΝΤΕΣ

1. Αναγνώστου Κων/νος
2. Aναγνώστου Παναγιώτα
3. Αναστασίου Χρήστος
4. Αντωνίου Χρήστος
5. Αυγέρη Αντιγόνη
6. Βαγγελή Νεκταρία
7. Βαρδακαστάνη Τάνια
8. Βασιλειάδης -Βασιλείου Γιώργος
9. Βασιλείου Άννα
10. Βέλλης Ανδρέας
11.  Βέλλης Σπύρος
12.  Βελογιάννη Λαμπρινή
13. Βλάχα Έφη
14. Γιογλή Αναστασία
15. Γκουβά Βιργινία
16.  Δριγκόπουλος Σπύρος
17.  Έξαρχος Τάσος
18. Ζόλας Διαμαντής
19.  Ζορμπάς Παναγιώτης
20. Ζώη Ιωάννα
21. Ηλία Βασιλική
22. Ηλίας Πολύμερος
23. Κάντζιος Γιάννης
24. Καραμάνης Νίκος
25. Καραπάνος Γιάννης
26.  Κασιούμης Γιώργος
27. Κασσελούρη Ιωάννα
28. Κατσαράκη Μαρία
29.  Κιτσάκη Μαρία
30. Κρικώνη Έλενα
31. Κωνσταντής Γιώργος
32. Μάντζου Ζωή
33. Μάστορα  Έλενα
34. Μπότση Ελπινίκη
35. Οικονόμου Παναγιώτα
36. Πάικας Σπύρος
37. Πανταζή- Μυταρέλλη Βασιλική
38. Παπαδόπουλος Λεωνίδας
39. Παπαθανασίου Άννα
40. Παπαλάμπρης Φρίξος
41. Πορίκη Γιάννα
42. Σίμου Ελένη
43.  Σιόζιου Ειρήνη
44. Στέας Ξενοφών
45. Τζούμας Αλέξανδρος 
46. Τσιάλιος Βασίλης
47. Τσίπη Δήμητρα
48. Τσιρώνης Θοδωρής
49.  Τσουμάνης Γιώργος
50. Τσουμάνη Όλυ
51. Τσούνη Βίκη