Ε.Χολέβα(Εκπαιδευτικός)–Εύλογα ερωτήματα για την κατάσταση στην εκπαίδευση-“Πλάθουν μια συνείδηση ενός πολίτη ο οποίος απαιτεί μόνο , αλλά δεν έχει υποχρεώσεις.”

Από: Γιώργος Γκόντζος([email protected])—- «Το ερώτημα  λοιπόν  είναι,μια   κοινωνία θα έπρεπε  να αναρωτηθεί , γιατί   γίνεται αυτό.Και  φυσικά  αναρωτιόμαστε  και εμείς  οι εκπαιδευτικοί.Συνήθως  τις αιτίες τις αποδίδουμε στο σύστημα ,στα βιβλία  στους  καθηγητές.Αναρωτιέμαι, είναι  μόνο αυτό; Δηλαδή  ο ίδιος  ο μαθητής δεν  έχει  ευθύνη   γι’ αυτό;Το γεγονός  ότι έχουμε πάνω  από 500 σχολές ,νομίζω, σ΄αυτή  την χώρα  και Τμήματα ,τα οποία θέλουν φοιτητές ,μήπως αυτό  έχει  οδηγήσει  σε μια μαζικοποίηση της  εκπαίδευσης  η οποία  για να επιβεβαιώσουν αυτά  τα Τμήματα ρίχνει τον πήχη όλο  και περισσότερο;Δεν είναι  εύλογα  ερωτήματα  αυτά;Δηλαδή ακόμη και  φέτος που έγινε μια αλλαγή γιατί η βάση  δεν κρατιέται πάνω  από  το δέκα(10), υπάρχουν Τμήματα  που θα μπουν με 8 και 9, γιατί  γίνεται αυτό;Δεν είναι  για όρους  επιβίωσης  αυτών  των Τμημάτων».

Αυτά  υπογράμμισε ο Ευαγγελία Χολέβα,Εκπαιδευτικός, σε  συνέντευξή  της (Ηχητικό ΕΔΩ)στην εκπομπή «ό,τι  πεις εσύ» (Γιώργος Γκόντζος),στο δημοτικό  ραδιόφωνο Ιωαννίνων, σχολιάζοντας  τις βαθμολογίες στις πρόσφατες Πανελλήνιες Εξετάσεις ,και «αποκωδικοποιώντας», φαινόμενα  και  καταστάσεις  στην δημόσια εκπαίδευση.

Στην συνέχεια   και  στην επισήμανση  ότι πολλοί επιρρίπτουν ευθύνες  στους  καθηγητές απάντησε: “Εγώ  δεν θα πω ότι  και ο  κόσμος  των  εκπαιδευτικών   είναι ένας αγγελικός  κόσμος,ή ότι όλοι είναι εντάξει   στην δουλειά τους.Αλλά   πρέπει για να έχεις ένα αποτέλεσμα  να ανταποκρίνεται  και ο  μαθητής σ’ αυτό.Έτσι  δεν είναι; Όταν  ξέρεις  ότι  θα περάσεις με μία  μονάδα , με 2 , με 3,με  8,  γιατί  να προσπαθήσεις ,εγώ  δεν κατηγορώ  τα παιδιά,δεν είναι λογικό;Τι κίνητρο έχει ένας  μαθητής; Όταν  ένας  μαθητής περνάει από το δημοτικό στο γυμνάσιο,από  το γυμνάσιο  στο λύκειο ,από  τάξη σε τάξη ,γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση  να μείνει,αυτό  το παιδί  δεν έχει  ποτέ  κοπιάσει να πιάσει  ένα  στόχο.Με εξαίρεση βέβαια κάποια παιδιά που έχουν υψηλούς  στόχους ,έχουν  εσωτερικά κίνητρα , έχουν αγωγή, έχουν παιδεία, έχουν οτιδήποτε.Νομίζετε  ότι εμείς στα σχολεία  δεν συνεργαζόμαστε  με αυτά  τα παιδιά;Δεν δίνουμε  τον καλύτερο εαυτό μας;Ή νομίζετε ότι εμείς όταν στέλνουμε  τα παιδιά στις Πανελλήνιες δεν ξέρουμε ποια παιδιά  θα πετύχουν;Σας  πληροφορώ ότι το ξέρουμε  από πριν.Γιατί  όλοι  πραγματικά  στρέφονται  εναντίον των καθηγητών.Εγώ ξέρω  πάρα πολύ καλά πόσο  θα γράψουν  οι  μαθητές  μου ,ποιοι  μαθητές  μου προσπάθησαν, ποιοι μαθητές  μου δεν  προσπάθησαν.Και επίοης δεν μπορεί όλοι  να τεμπελιάζουμε.Αποκλείεται  αυτό  το πράγμα.Και αυτό  μπορεί  να αποδειχτεί από τον τρόπο που οι μαθητές μας , μας  εκτιμούν ή δεν μας εκτιμούν.Άρα  είναι ένα  συνολικότερο  πρόβλημα.Είναι  μια νοοτροπία της εκπαίδευσης , που έχει  καλλιεργηθεί  στην εκπαίδευση, δήθεν για παιδαγωγικούς  λόγους,που εγώ θεωρώ το ακριβώς αντίθετο.Πλάθουν μια συνείδηση ενός πολίτη ο οποίος απαιτεί μόνο , αλλά δεν έχει υποχρεώσεις.Δεν νομίζω ότι πλάθουν πολίτες που ξέρουν ότι στην ζωή τους πρέπει να παλέψουν, να βάλουν στόχους ,θα αποτύχουν , θα σηκωθούν…”

Για το θέμα της τηλεκπαίδευσης  έθεσε τις ακόλουθες  διαστάσεις:  «Στην τηλεκπαίδευση είχαμε  τα  εργαλεία  να δουλέψουμε.Προφανώς  και η τηλεκπαίδευση δεν είναι η τάξη που θα πας και  πάνω από το κεφάλι  του παιδιού.Αν ήθελες να δουλέψεις όμως δούλευες εντίμως.Και  μας το αναγνώρισαν   οι μαθητές  μας.Κατ’ αρχάς  δεν είχαμε  μόνο την οθόνη ,με ό,τι σου  προσφέρει αυτή  ως εργαλεία.Μη σας πω ότι πολλές φορές κάναμε  και καλύτερο   μάθημα,γιατί μπορεί  στο σχολείο  να  μην έχουμε  τα τεχνολογικά ,όπως δεν είχα και εγώ φέτος  στο σχολείο τα τεχνολογικά, να ανεβάσω βίντεο  και άλλα πράγματα.Πέραν αυτού είχαμε ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο που υποτιμάται αυτό που είναι  το e- class,το  οποίο χρησιμοποιούν  τα Πανεπιστήμια.Εκεί ανεβάζεις ό,τι  θες,παίρνεις  υλικό, ανεβάζεις εργασίες,επικοινωνείς  με τους  μαθητές  σου.Είχαμε όλα  τα μέσα να εργαστούμε αν θέλαμε  να εργαστούμε.Και εκεί πάλι είδαμε  μαθητές να  κοπιάζουν ,  και μαθητές απλά  να κάθονται..Όπως όμως τους βλέπουμε   και στην τάξη ,δεν υπάρχει διαφορά.Ναι, εντάξει,προφανώς μας  κούρασε, και μαθητές και καθηγητές .Αλλά τα παιδιά  που είχαν στόχο  τον πέτυχαν».

Η Ευαγγελία Χολέβα αναφέρθηκε επίσης  και  στα  δημόσια  ΙΕΚ και  στην κατεύθυνση ενίσχυσής  των από το  Υπουργείο  και πρόσθεσε: «Το  γεγονός της ανωτατοποίησης της Τεχνολογικής Εκπαίδευσης ήταν ένα μεγάλο λάθος.Δεν γίνεται μια κοινωνία να μην έχει Τεχνολογική Εκπαίδευση,πως θα βαδίσει;…..»