Έφυγε από τη ζωή ο ποιητής και στιχουργός Μιχάλης Γκανάς, που γεννήθηκε στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας το 1944 και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εργάστηκε ως βιβλιοπώλης, ως επιμελητής τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών και ως κειμενογράφος. Πολλά ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από σημαντικούς Έλληνες και ξένους μουσικοσυνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και ο Νίκος Ξυδάκης. Το 1994 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο ποίησης για το έργο του «Παραλογή» και το 2011 βραβεύτηκε για το σύνολο του ποιητικού του έργου από την Ακαδημία Αθηνών.
Mε βαθιά θλίψη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αποχαιρετά τον Μιχάλη Γκανά, επισημαίνοντας ότι με το έργο του σημάδεψε ανεξίτηλα τη συλλογική μας ευαισθησία και λάμπρυνε την ελληνική ποίηση με την ένταση των απλών, δονούμενων από βαθύ αίσθημα στίχων του.
Ειδικότερα, σε ανάρτησή της στο Facebook, η κ. Σακελλαροπούλου αναφέρει: «Λυρικός, δραστικός και λιτός, ο Μιχάλης Γκανάς λάμπρυνε την ελληνική ποίηση με την ένταση των απλών, δονούμενων από βαθύ αίσθημα στίχων του, με τη μετουσίωση των ρυθμών και των τρόπων της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ηπείρου, σε σύγχρονο ιδίωμα, με την ξεχωριστή ικανότητά του να μοχλεύει τη συγκίνηση χωρίς ίχνος μελοδραματισμού. Με λόγο ακαλλώπιστο και στιβαρό μίλησε για τον έρωτα και τον θάνατο, για την υποβλητικότητα της ελληνικής φύσης και τον αυστηρό κόσμο της παλιάς ορεινής Ελλάδας, για τον ξεριζωμό και την εσωτερική ερήμωση στη σκληρή καθημερινότητα της μεγαλούπολης, για τα οδυνηρά βιώματα της ιστορίας, για τις μεγάλες απώλειες και τα μικρά κέρδη μιας ζωής χαρακωμένης από τη μνήμη. Από τον Ύπνο του καπνιστή και τα Γυάλινα Γιάννενα ως το συγκλονιστικό αφήγημα Μητριά πατρίδα, και από τις “μικρές και πολύ μικρές ιστορίες” Γυναικών -ποιητική μετοίκηση σε “μια χώρα μυστική, όπου γυναίκες υφαίνουν τα σύνορά της με τα λεπτά νήματα της αγάπης” -ως την συνομιλία του με την Αποκάλυψη του Ιωάννη στη συλλογή του Άψινθος, ο Μιχάλης Γκανάς, βουτώντας στα “πικρά νερά” των καιρών μας, αναζήτησε -και βρήκε- την ιαματική δύναμη της αγάπης, σημαδεύοντας ανεξίτηλα τη συλλογική μας ευαισθησία. Τον αποχαιρετώ με βαθιά θλίψη. Στους οικείους του, τους φίλους του, τους πολλούς αναγνώστες του, απευθύνω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».
Πληροφορούμενη την απώλεια του Μιχάλη Γκανά, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με μεγάλη θλίψη πληροφορήθηκα την απώλεια του Μιχάλη Γκανά, ενός από τους εξέχοντες εκπροσώπους της σύγχρονης ποίησής μας. Με την τέχνη του, που εκκινεί από τον «Ακάθιστο δείπνο», διέρχεται από το σκληρά βιωματικό αφήγημα «Μητριά Πατρίδα» και καταλήγει στην «Άψινθο», ο Μιχάλης Γκανάς ύμνησε τον γενέθλιο τόπο του και μετουσίωσε ποιητικά τον πόθο του μεγάλου νόστου: Την ανέφικτη επιστροφή στην αυθεντικότητα των εικόνων του παιδικού χωροχρόνου, των αγνών ανθρώπων και της αθωότητας. Το έργο του διατρέχει η παιδική μνήμη, για έναν κόσμο ονειρικό, που όμως υπήρξε, σε αντιδιαστολή με την εμπειρία της μεγάλης πόλης και της σύγχρονης ζωής. Η διαρκώς παρούσα αγάπη- «αν είναι να μιλήσει κάποιος, ας πει για την αγάπη»- μια αγάπη τρυφερή, ανόθευτη, σπαραχτική, που θέτει σε κίνηση τη μνήμη για τους τόπους και τους ανθρώπους που παρήλθαν, αλλά και αναζωογονητική και λυτρωτική.
Ο Μιχάλης Γκανάς αντλούσε ακατάπαυστα από τον ρυθμό, το μέτρο και τους τρόπους της ισχυρότατης παράδοσης του δημοτικού τραγουδιού, κάτι που ίσως εξηγεί και την τεράστια απήχηση των στίχων του, μελοποιημένων και μη. Αλλά πάνω από όλα, ο Μιχάλης Γκανάς υπήρξε ένας δημιουργός πηγαίος, με οξύ ποιητικό ένστικτο, το οποίο μετουσίωσε σε στίχους απλούς, αλλά βαθείς και ευθύβολους. Επιστρέφοντας διαρκώς στη μνήμη, τις «πράσινες λιμνούλες της μνήμης», και την αγάπη, ο Μιχάλης Γκανάς μας χάρισε ένα έργο σπάνιας εκφραστικότητας και αφηγηματικότητας, αλλά και μεγάλης ποιητικής έντασης, που προκαλούσε σε κάθε του εκδήλωση αυθεντική συγκίνηση. Στην οικογένειά του και τους πολλούς φίλους του απευθύνω ειλικρινέστατα συλλυπητήρια».
Μ. Τζούφη: Μια εμβληματική φωνή της Ηπείρου και της ελληνικής λογοτεχνίας
Με βαθιά συγκίνηση αποχαιρετούμε τον Μιχάλη Γκανά, έναν μεγάλο ποιητή και στιχουργό, έναν άνθρωπο της τέχνης που έφερε τη σφραγίδα του βιωμένου πόνου και της ανθρωπιάς. Όπως έγραψαν οι κριτικοί, ο Γκανάς «γεννήθηκε μεγάλος», διότι η τέχνη του ήταν άρρηκτα συνυφασμένη με τη σκληρή ενηλικίωση ενός ανθρώπου που από μικρός γνώρισε τις αλήθειες της ζωής, τις πληγές της Ιστορίας και το βάρος της απώλειας.
Γεννημένος το 1944 στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας, η πορεία του Γκανά μέσα από την προσφυγιά και την οδύσσεια της μετανάστευσης σφράγισε τη γραφή του με τον τόπο του, την Ήπειρο, και με τον διαχρονικό αγώνα για επιστροφή στις ρίζες. Η ποίησή του μετουσίωσε τις μνήμες και τις παραδόσεις της Ηπείρου σε ένα ζωντανό ελληνικό έπος, ενσωματώνοντας τις σκιές του παρελθόντος, τα μοιρολόγια και τις αφηγήσεις.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του. Το έργο του Μιχάλη Γκανά θα μείνει για πάντα κοντά μας, στα λόγια που μοιραζόμαστε και στους στίχους που τραγουδάμε, ατενίζοντας τη λίμνη και την ψυχή της Ηπείρου.
“Κοινό Των Ηπειρωτών” για την απώλεια του Μιχάλη Γκανά
Με θλίψη αποχαιρετούμε το Μιχάλη Γκανά, έναν από τους σπουδαιότερους σύγχρονους ποιητές της πατρίδας μας.
Ποιητής του γενέθλιου τόπου και της επιστροφής πίσω στο χρόνο, ύμνησε την οριστική απώλεια των ανθρώπων, την αθωότητα, τον τόπο μέσα από τα βιώματα, τη μνήμη και την αλήθεια του. Ευαίσθητος και γνήσια λαϊκός μίλησε με την ακρίβεια του λόγου του στις ψυχές μας.
Γεννημένος το 1944 τον Τσαμαντά Θεσπρωτίας. Ο τόπος της Ηπείρου, η προσφυγιά, οι μνήμες και οι παραδόσεις σφράγισαν τη μεγάλη του πορεία.
Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους οικείους του.
Το έργο του Μιχάλη Γκανά θα μας συντροφεύει για πάντα. Με συγκίνηση μοιραζόμαστε στίχους από το ποίημά του τα «Γυάλινα Γιάννενα», ποίημα που σημάδεψε ανεξίτηλα την πόλη μας και την ψυχή της Ηπείρου.
«Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά / κι ανάτελλε τα ζωντανά του / καλούς ανθρώπους και κακούς / νυφίτσες, αλεπούδες / μια λίμνη ως κόρην οφθαλμού / και κάστρα πατημένα. / Θα ’ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα / στο χιόνι και στον άγριο καιρό / γυάλινα και μαλαματένια. / Κι όσο πήγαινε η μέρα / σαν το βαπόρι σε καλά νερά / είδα και μιναρέδες κι άκουσα τα μπακίρια να βελάζουν».
Ο Δήμος Ιωαννιτών αποχαιρετά τον Μιχάλη Γκανά
Με βαθιά θλίψη, ο Δήμος Ιωαννιτών αποχαιρετά έναν από τους πιο σημαντικούς και αγαπητούς ποιητές της σύγχρονης Ελλάδας, τον Μιχάλη Γκανά.
“Ο Μιχάλης Γκανάς υπήρξε ένας δημιουργός που με το έργο του κατάφερε να αποτυπώσει με μοναδικό τρόπο το αίσθημα, τις μνήμες και την ψυχή της Ηπείρου, συνδέοντας αδιάρρηκτα την ποίηση με τα Γιάννενα.
Η ποιητική του συλλογή «Γυάλινα Γιάννενα» αποτελεί μια απόδειξη της βαθιάς σχέσης που είχε με την πόλη μας. Μέσα από τους στίχους του, οι αναμνήσεις και οι εικόνες της πόλης, της λίμνης και της ηπειρώτικης γης ζωντανεύουν, αναδεικνύοντας την ομορφιά και τη μοναδικότητα των Ιωαννίνων.
Ο Μιχάλης Γκανάς, με την πολυδιάστατη συμβολή του στον ελληνικό πολιτισμό, κατέκτησε επάξια μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές όλων. Η απώλειά του αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον λογοτεχνικό κόσμο αλλά και σε όλους εμάς, που θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και ευγνωμοσύνη.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του, τους οικείους του και σε όλους όσοι τον αγάπησαν και εμπνεύστηκαν από την ποίησή του.
Η μνήμη του Μιχάλη Γκανά θα παραμείνει ζωντανή, όπως και οι λέξεις του που μιλούν για τα Γιάννενα, τη γη και την ψυχή της Ηπείρου”, αναφέρεται σε ανακοίνωση.