Από :Γιώργος Γκόντζος([email protected])— «Αυτό το οποίο οι πολλοί επικροτούν , οι πολλοί επιθυμούν και οι πολλοί ζητωκραυγάζουν λες και είναι στην αρένα ή στο Κολοσιαίο , είναι πάντα και σωστό, είναι πάντα και νόμιμο , είναι πάντα και ηθικό , είναι πάντα και καλό , είναι πάντα και ωφέλιμο και χρήσιμο; Και εδώ θα καταλάβουμε ότι έχει ξεκινήσει από την προηγούμενη βδομάδα μια ολόκληρη συζήτηση, που μπορεί μεν στην αρχή της .στις πρώτες μέρες και ώρες να είχε τον γενικό τίτλο «καλά του κάνανε, μπράβο στο twitter», στην πορεία όμως έχει αλλάξει πάρα πολύ και σε μερικές μέρες έχει οδηγήσει πολλούς σημαντικούς ανθρώπους από την Ευρωπαϊκή Ένωση , την κοινωνία της πληροφορίας , της τεχνολογίας , το Παγκόσμιο Φόρουμ για την Πληροφορία και Δημοκρατία, και δημοσιογράφους βεβαίως μεταξύ άλλων, να θέτουν το ζήτημα της ρύθμισης των social media». .Αυτά υπογράμμισε ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, βουλευτής Α’ Αθηνών της Νέας Δημοκρατίας ,σε συνέντευξή του (Ηχητικό ΕΔΩ), στην εκπομπή «ό,τι πεις εσύ» (Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων, με αφορμή την συζήτηση για την έξωση του Ν.Τράμπ από το twitter και τις αλλαγές στους τομείς της ενημέρωσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στην συνέχεια ανέφερε ότι υπάρχουν τέσσερις τρόποι για να σταθμίσει κάποιος αυτή την ενέργεια…α) Το twitter είχε δικαίωμα να κάνει αυτό που έκανε και καλά έκανε.β)Είχε δικαίωμα και δεν έκανε καλά γ)Δεν είχε δικαίωμα να το κάνει και βέβαια δεν έκανε καλά.δ)Δεν είχε δικαίωμα να το κάνει ,αλλά καλά έκανε γιατί ήταν αναγκαίο και πρόσθεσε: «Σε κάθε περίπτωση πληθαίνουν πλέον οι φωνές που λένε .παιδιά αυτό δεν πρέπει να το αποφασίζουμε εμείς, δεν πρέπει να το αποφασίζει ο CEO μιας ιδιωτικής εταιρείας που έχει γίνει παίκτης ουσιαστικά διαμόρφωσης κοινωνικών , πολιτικών και άλλων συνθηκών, στην μεταξύ μας εμπειρία ,αυτό είναι κάτι το οποίο οι κοινωνίες θα πρέπει να το αναθέσουν σε θεσμούς , όπως αναθέτουν την περιφρούρηση κάθε δικαιώματός τους , και όπως διαθέτουν την περιφρούρηση της πρόσβασης σε κάθε αγαθό και αυτό θα έπρεπε να το αποφασίζει , όχι επί τούτου , αλλά να βάζει κάποιους κανόνες , το ίδιο το κράτος.».
Σε άλλο σημείο ανέφερε τους προβληματισμούς για την συγκεκριμένη πρακτική, δημοσίων προσώπων και πολιτικών από την Ευρωπαϊκή Ένωση και προτάσεις τους για το γενικότερο πλαίσιο διαμόρφωσης κανόνων.
Σχολίασε καταστάσεις στην χώρα μας όσον αφορά τον ρόλο του διαδικτύου σε πολιτικές εξελίξεις και προσδιόρισε τα όρια μεταξύ μιας κριτικής και μιας συκοφαντίας.
Τέλος διατύπωσε και τις ακόλουθες σκέψεις : “Και επειδή κάποιοι λένε ,μα οι φιλελεύθεροι δεν λέτε ότι το κράτος πρέπει να απουσιάζει….Ειδικά μετά τον ιό , φίλοι και φίλες, όλοι πρέπει να ξαναδούν λίγο τα ιδεολογικά τους όρια.Αποδείχτηκε ότι σε μια φιλελεύθερη αστική δημοκρατία, το κράτος πρέπει να περιφρουρείται , γιατί είναι πολύτιμο.Και αυτός είναι ένας ρόλος της κυβέρνησης που δεν πρέπει ποτέ να τον ξεχνάμε .Μην μειώνουμε διαρκώς το κράτος διότι υποτίθεται ότι τα κάνουν όλα καλά στον ιδιωτικό τομέα.Δεν ισχύει αυτό Το κράτος είναι ένας διαιτητής και φρουρός μαζί στις κοινωνίες μας και ως τέτοιον θα πρέπει να τον εκτιμούμε και να τον τιμούμε“