Μ.Μάρκου-Εμμένουμε πεισματικά στον δημόσιο χαρακτήρα του δάσους Βαλανιδορράχης και των παραλιών του

Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])—Τις θέσεις της Επιτροπής  Αγώνα Φαναρίου ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑΛΑΝΙΔΟΡΡΑΧΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΛΙΩΝ  μετέφερε η Μαρία Μάρκου ,σε συνέντευξή της(Ηχητικό ΕΔΩ) στην εκπομπή «ό,τι πεις εσύ» (Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων.

Η Μ.Μάρκου αναφέρθηκε αρχικά στις πληροφορίες με βάση τις οποίες  το δάσος ,συνολικής έκτασης 1993 στρεμμάτων, έχει επιδικαστεί σε ιδιώτες οι   οποίοι επικαλούνται τίτλους ιδιοκτησίας από Οθωμανούς Μπέηδες  πριν από έναν αιώνα περίπου .Οι έρευνες  και οι εξονυχιστικοί έλεγχοι μελών της Επιτροπής αναδεικνύουν  όμως νέα δεδομένα σύμφωνα με τα οποία οι τότε Μπέηδες δεν είχαν τίτλους ιδιοκτησίας σε περιοχή του δάσους .

Η Μ.Μάρκου ανέδειξε  το ακόλουθο  σημείο της ανακοίνωσης της Επιτροπής με  ενδιαφέροντα στοιχεία , τα οποία  , όπως είπε , σε συνδυασμό με τα νέα δεδομένα που αποκαλύφθηκαν όδηγούν την Επιτοπή να ζητήσει αναψηλάφηση της δίκης

{..}Η εν λόγω έκταση διεκδικείται σήμερα βάσει δικαστικών αποφάσεων από ιδιώτες. Φέρεται να αγοράσθηκε το 1931 από Οθωμανούς του Μαργαριτίου, που προφανώς είχαν μείνει με το ειδικό καθεστώς, καθώς οι αγοροπωλησίες μετά την απελευθέρωση και τη Συνθήκη της Λωζάνης δεν ήταν θεμιτές, ενώ τα μουσουλμανικά κτήματα περνούσαν στο ελληνικό Δημόσιο και στα ανταλλάξιμα.

Το επίμαχο δάσος φέρεται στην απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου του Υπουργείου Γεωργίας (υπ` αρ. 5/1927), εκτάσεως ουχί μεγαλυτέρας των 750 στρεμμάτων. Ανέρχεται σε 1993,625 στρεμμάτων στις δικαστικές αποφάσεις, ανυψώνεται στα 2206 από τη διαχειριστική επιτροπή των ιδιωτών του δάσους της Βαλανιδοράχης, ενώ απογειώνεται από τους εκπροσώπους των συνιδιοκτητών στα τοπικά δημοσιεύματα στα 2.500 στρέμματα.{..}

Στην συνέχεια υπογράμμισε πως αν η συγκεκριμένη έκταση του δάσους επιδικαστεί στους ιδιώτες , εκτός από τις εργασίες στον χώρο ,θα εφαρμόσουν την πρακτική του αντιτίμου για επίσκεψη στον χώρο «τότε μιλάμε για ιδιωτικοποίηση, θα πρόκειται  για την  πρώτη  ιδιωτικοποίηση παραλίας στην Ήπειρο».

Διατύπωσε  την άποψη για επιπτώσεις  από την  ιδιωτικοποίηση  στο δάσος , («πλήγμα για το Φανάρι»),τόνισε ότι η προσπάθεια διάσωσης αφορά και τις παραλίες της  περιοχής –Αλωνάκι,Σκάλα, Όρμος του Οδυσσέα- και κατέληξε  λέγοντας: «Εμμ΄ένουμε πεισματικά στον δημόσιο χαρακτήρα του δάσους Βαλανιδορράχης και των παραλιών του»