Η Σ.Σουλή παρουσιάζει “εικόνες” από το βιβλίο της ,”Ζηρό- Μαρτυρία για τις Παιδοπόλεις 1955–1963″

Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])—– “Ήταν   η  επιθυμία  του πατέρα  μου, ήθελε  ο μπαμπάς  μου τα  βιώματά  του να γίνουν  βιβλίο…”.

Με  αυτή την φράση ανέδειξε  το  βασικό ερέθισμα για την συγγραφή  του  βιβλίου της    “Ζηρό-
Μαρτυρία για τις Παιδοπόλεις 1955–1963″ -Άνεμος Εκδοτική – η Στεφανία Ι. Σουλή,σε συνέντευξή  της στην εκπομπή “ό,τι “πεις εσύ”(Γιώργος Γκόντζος),στο δημοτικό  ραδιόφωνο Ιωαννίνων.Είναι  το τρίτο  βιβλίο μιας  τριλογίας που αφορά  τα χρόνια του εμφύλιου στην Ελλάδα  και στον  “Ζηρό”, όπως ανέφερε  η ίδια καταγράφονται τα χρόνια  της ζωής  του πατέρα  της αρχικά  στην Παιδόπολη της Αγίας Ελένης (δύο  χρόνια),και κυρίως τα έξι  χρόνια της παρουσίας  του στην Παιδόπολη Άγιος Αλέξανδρος στον  ΖΗΡΟ Φιλιππιάδος του  νομού Πρέβεζας.
Η ίδια  μετέφερε στην  συνέντευξη “εικόνες”  από το βιβλίο στο οποίο παρουσιάζονται χαρακτηριστικές στιγμές  από  την διαβίωσή  του  στον συγκεκριμένο  χώρο  ,πληροφορίες  για γεγονότα  που διαδραματίστηκαν στον χώρο της Παιδόπολης , και καταστάσεις  που σημάδεψαν την μετέπειτα  ζωή  του.

Από  το οπισθόφυλλο του βιβλίου το ακόλουθο  κείμενο: {..} Το ταξίδι από την «Αγία Ελένη» μέχρι τον «Άγιο Αλέξανδρο» Ζηρού μού φάνηκε μακρύ, σαν να έφτασα στην άλλη άκρη του κόσμου. Εξήντα χιλιόμετρα απέχουν τα Γιάννενα από τη Φιλιππιάδα. Σήμερα είναι μία ώρα με τ’ αυτοκίνητο αλλά και τότε, με κείνα τα μικρά πράσινα λεωφορεία, δεν ήταν περισσότερο. Πώς μου φάνηκε εμένα το ταξίδι τόσο μεγάλο; Ήταν και η ναυτία μου που επιδείνωνε την ήδη επιβαρυμένη ψυχολογία μου. Από το πρώτο πεντάλεπτο ξερνούσα μες στο λεωφορείο και δεν έπρεπε να κοιτώ από το τζάμι. Έριχνα κλεφτές ματιές έξω κι έπαιρνα βαθιές ανάσες. Έχουμε κι άλλο; Κι άλλο; Πού μας πάνε; Αχ!, σκεφτόμουνα και κάθε χιλιόμετρο που αφήναμε πίσω μας, γινότανε σχοινί που μ’ έδενε και μ’ έπνιγε.{..}

Η Στεφανία Ι. Σουλή, με πατρική καταγωγή από το Ραδοβίζι Ιωαννίνων και μητρική από τη Μάνη, γεννήθηκε στο Μόναχο. 

Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω (ΔΣΑ) και διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια (υπουργείο Δικαιοσύνης) στις αστικές και εμπορικές διαφορές (Κέντρο Διαμεσολάβησης Πειραιώς και Toolkit Company) και στην οικογενειακή διαμεσολάβηση (ΚΕΔΙΠ και MiKK e.V.). 

Εργάστηκε ως νομικός σύμβουλος στο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ 2003-2004) και στο συμβουλευτικό κέντρο για θέματα βίας κατά των γυναικών στον Πειραιά (2005-2009) της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων. 

Εργογραφία 

«Αθέατη βία – Η αγάπη δεν πρέπει να πονάει», οδηγός αυτοβοήθειας για κάθε γυναίκα, εκδόσεις Ψυχογιός 2010.
«Λιβιάχοβο λένε το μοιρολόγι», εκδόσεις Πελασγός 2016.
«Λιβιάχοβο λένε το μοιρολόγι», μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Άνεμος εκδοτική 2018.
«Ιτς», μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Άνεμος εκδοτική 2018.
«Ζηρό – Μαρτυρία για τις Παιδοπόλεις 1955–1963», Ένα παιδί του Εμφυλίου θυμάται, μυθιστόρημα βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, Άνεμος εκδοτική 2020.