«Απολυμένη» του Αντώνη Τσιπιανίτη με την Κατερίνα Διδασκάλου σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων στο θέατρο «Καμπέρειο» την Τετάρτη 30 Μαρτίου

Από:Γιώργος Γκόντζος–«Απολυμένη» του Αντώνη  Τσιπιανίτη με την Κατερίνα Διδασκάλου
σε συνεργασία με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων στο θέατρο «Καμπέρειο» την Τετάρτη  30 Μαρτίου

Η Μαριέτα εργάζεται ως κοσμικογράφος σε μεγάλο γυναικείο περιοδικό. Η στήλη της θεωρείται κορυφαία στο είδος της. Πλούσιοι και διάσημοι κάνουν το παν για να δημοσιεύσει φωτογραφία τους. Η ζωή της είναι γεμάτη λάμψη, πάρτι, ταξίδια. Και μια μέρα απολύεται…
Όλες οι ‘πόρτες’ κλείνουν, το τηλέφωνο σιωπά, τα καλέσματα ακυρώνονται, οι επώνυμες φίλες ‘εξαφανίζονται’. Η Μαριέτα ολομόναχη, χωρίς στήριξη από πουθενά, αγωνίζεται να επιβιώσει.
Καθώς η μοναξιά και η πείνα την κυκλώνουν, συνειδητοποίει πως πριν απολυθεί από τη δουλειά της ήταν απολυμένη από τον ίδιο της τον εαυτό, από την ίδια της την ζωή που την διέσχισε σαν υπνοβάτρια χωρίς να γνωρίζει ποια είναι, τι θέλει, τι πραγματικά έχει ανάγκη. Και τότε όλα αλλάζουν.
“Η Μαριέτα πάει παντού” ήταν ο τίτλος της στήλης της όταν εργαζόταν. “Η Μαριέτα πάει στην αλήθεια της” αποφασίζει να είναι πλέον ο τίτλος της ζωής της. Συντελεστές:
Παίζει: Κατερίνα Διδασκάλου
Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης
Σκηνικά – Κοστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Μουσική: Κώστας Γάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Παπαφωτίου
Φωτογραφία: Νίκος Καρανικόλας
ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΜΠΕΡΕΙΟ ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ, ΩΡΑ 21.00
Τιμή εισιτηρίου: 12 €, φοιτητές, άνεργοι, 10 €. Κρατήσεις θέσεων και προπώληση εισιτηρίων στα γραφεία του Θεάτρου (Αρχοντικό Πυρσινέλλα, Παπάζογλου και Αραβαντινού γωνία, και στο τηλ. 26510 25670, καθημερινές, πρωινές ώρες). Κρατήσεις θέσεων λοιπές ώρες στο 6972 445 708.

Κριτικές
Απολυμένη δηλαδή λυμένη δηλαδή απελευθερωμένη και η Κατερίνα Διδασκάλου ερμήνευσε με έκρηξη ταλέντου και ευεργετικής απλότητας το ρόλο της κοσμικογράφου Μαριέττας που διανύει κλιμακωτά στα τετραγωνικά του σπιτιού της ένα ολόκληρο κόσμο, αυτόν που περικλείει μόνο το ίδιο το ονοματεπώνυμό μας ή αν προτιμάτε ο παντοτινός εαυτός μας. Ζυγιασμένα εκφραστικά μέσα, σωστή άρθρωση και σάρωση/δράση της θεατρικής σκηνής στο περισσότερο της λύτρωσης παρά της καθοδήγησης (κείμενο/σκηνοθεσία) με ορατό ερμηνευτικό στίγμα. Ουσιαστικά μια “ερμηνευτική αντίστιξη” που στην θεατρική πράξη (κείμενο- σκηνοθεσία- ερμηνεία) απέδωσε με άνεση και ποιότητα (ρόλου). Ευεργετική απλότητα στην επανάληψη της.     Καναβάκη Αριάδνη