Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων Ο ήχος της πόλης από το 1989 
Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])– «Βαθιά πολιτικό συνέδριο», χαρακτήρισε το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ο Δημήτρης Χαμπίπης, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, και περιφερειακός σύμβουλος της «Συμμαχίας Ηπειρωτών», μιλώντας στην εκπομπή «ό,τι πεις εσύ»(Γιώργος Γκόντζος) ,στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων,προσθέτοντας ότι πρόκειται για «ένα σημαντικό εγχείρημα,γιατί πρέπει στο πολιτικό σύστημα της χώρας να αναδειχτεί μια τρίτη μεγάλη δύναμη απέναντι σε ένα διπολισμό ,ανάμεσα ,από τη μία, σε μια συντηρητική παράταξη η οποία συγκρατεί μεγάλες δυνάμεις παρά τις ευθύνες της, και από την άλλη πλευρά σε μια παράταξη που αποδεικνύεται ένας διάττοντας αστέρας που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του κόσμου».
Τόνισε ότι στόχος είναι να δημιουργηθεί μια παράταξη με δυναμική που θα υπογράψει ένα νέο συμβόλαιο με το λαό,ενώ εξηγώντας το σημείο της ομιλίας του στο συνέδριο στο οποίο έκανε λόγο για «προβληματισμό», διευκρίνισε τα εξής: «Ο χώρος μας είναι κατακερματισμένος όχι τόσο καθαρά ιδεολογικά ,πολιτικά,γιατί δεν έχουμε διαφορές μεγάλες ,όσοι βρεθήκαμε εκεί…Αγκάθι αποτελεί το να μπορέσουμε όλοι να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια και να αφήσουμε πίσω τον κακό εαυτό μας» .
Για την απάλειψη του «ήλιου του ΠΑΣΟΚ» ,από το νέο σύμβολο της ΔΗΣΥ, ανέφερε ότι «πολλοί δεν το είδαμε με ευχαρίστηση ,αλλά θα το συνηθίσουμε» ,και πρόσθεσε: «Μέχρι το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ,θα κριθεί αν πρόκειται να διαλυθούν τα κόμματα ,ή αν θα πρέπει να πάμε σε μια ομοσπονδοποίηση κομμάτων,και ενδέχεται να πραγματοποιηθεί συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για το αν θα διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ , ή όχι,δεν μιλάμε ακόμη για διάλυση κομμάτων»
Ακολούθως δημοσιεύουμε την ομιλία του Δ.Χαμπίπη στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης
Δ.Χαμπίπης: Να μεταρρυθμίσουμε πρώτα τον εαυτό μας…
«Συντρόφισσες και σύντροφοι,
από Άρτα μεριά ορμώμενος. Είμαι Περιφερειακός Σύμβουλος Ηπείρου και θέλω να σας πω ότι το 2014 ήμασταν οι πρώτοι που επιχειρήσαμε την συνεργασία με προοδευτικές δυνάμεις συγκροτώντας ένα ψηφοδέλτιο με στελέχη ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Δεν είχαμε καλό αποτέλεσμα γιατί το πολιτικό κλίμα της εποχής ήταν πολύ κακό για εμάς. Έχουμε όμως μια γόνιμη συνεργασία και ασκούμε αποτελεσματική και δυναμική αντιπολίτευση με καλή προοπτική για το μέλλον.
Θέλω επίσης να σας πω ότι η Ήπειρος είναι μια όμορφη γωνιά της πατρίδας μας με ανεκτίμητης αξίας συγκριτικά πλεονεκτήματα πλην όμως κολλημένη σε δεύτερη ταχύτητα. Ένα σταυροδρόμι ανθρώπων, λαών, προϊόντων και πολιτισμών και η νοτιοανατολική πύλη εξόδου της Ευρώπης προς την Τουρκία και την μέση και άπω ανατολή ιδιαίτερα με τους μεγάλους οδικούς άξονες της Εγνατίας και της Ιόνιας οδού που τμηματικά παραδίνεται και ολοκληρώνεται. Δεν θα σας πω για τους στατιστικούς δείκτες για την ανεργία που αποτελεί βαθιά κοινωνική πληγή κι για τα εισοδήματα που εξανεμίζονται. Θα σας πω το οξύμωρο γεγονός μια περιοχή με άφθονα τρεχούμενα νερά και ιδανικές εδαφοκληματικές συνθήκες να είναι περιοχή δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων εκπαιδευτικών. Και στην διάρθρωση του παραγόμενου ακαθάριστου προϊόντος στην Ήπειρο ο πρωτογενής τομέας κατέχει την τελευταία θέση με 11% την στιγμή που ο τριτογενής τομέας (υπηρεσίες, τράπεζες κλπ) κατέχει την πρώτη θέση με 76%. Πρέπει να αλλάξει, να ανατραπεί αυτή η σχέση και αναλαμβάνουμε την ευθύνη για αυτό. Ήδη ο Κώστας Σκανδαλίδης παρουσιάζοντας το σχέδιο Ελλάδα μιλάει για ξεχωριστές πολιτικές ανάπτυξης για κάθε Περιφέρεια ανάλογα με την ιδιομορφία και το συγκριτικό της πλεονέκτημα. Η Ήπειρος χρειάζεται ένα μεταρρυθμιστικό σόκ για να αναδειχτεί ως περιοχή πρωτογενούς τομέα.
Χρησιμοποιώ τον όρο μεταρρύθμιση παρά το ότι είναι μια λέξη με ιδιαίτερη σημασία και μεγάλο ειδικό βάρος. Εμείς όμως εδώ δείξαμε και αποδείξαμε στο παρελθόν ότι μπορούμε να σηκώσουμε στις πλάτες μας πρωτοβουλίες για αλλαγές και βαθιές τομές στην οικονομία, τους θεσμούς και την κοινωνία.
Εμείς κάναμε την θεσμική τομή του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) με οραματιστή τον Γιώργο Γεννηματά. Ο Αντρέας Παπανδρέου οραματίστηκε την ανάπτυξη της Περιφέρειας και την αποκέντρωση από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 με την ανάθεση της εφαρμογής των ολοκληρωμένων μεσογειακών προγραμμάτων στην αυτοδιοίκησης Α’ και Β΄βαθμού. Εμείς την συνεχίσαμε το 1998 με τον Καποδίστρια και το 2010 με τον Καλλικράτη. Ο Αναστάσιος Πεπονής οραματίστηκε μια νέα αξιοκρατική και σύγχρονη δημόσια διοίκηση θεσμοθετώντας τον Ν. 2190/1994 για τις προσλήψεις στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ. Ο Αντρέας Παπανδρέου οραματίστηκε την τομή στην κοινωνία θεσμοθετώντας το σύγχρονο κοινωνικό κράτος. Θυμάμαι τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να δηλώνει ότι κοινωνικές υπηρεσίες θα απολαμβάνουν μόνο οι έχοντες να πληρώσουν. Εμείς λέμε ότι το κοινωνικό μέρισμα ένα κομμάτι δηλ. των δημοσίων εσόδων πρέπει να διατίθεται για κοινωνικές υπηρεσίες σε αδύναμες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Δεν φοβάμαι λοιπόν την πορεία αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα στην νέα μεταμνημονιακή εποχή και είναι πολλές. Θα θέσουμε όλα τα θέματα επι τάπητος και από μηδενική βάση.
Ξέρω ότι διαθέτουμε και την εμπειρία, και την γνώση, και τα στελέχη και την βούληση να αναλάβουμε την μεγάλη ευθύνη της εξόδου απ την κρίση και της επαναφοράς στην κανονικότητα.
Κρίνω όμως ότι σήμερα είναι αδήριτη ανάγκη να ασχοληθούμε με τα του οίκου μας. Να μεταρρυθμίσουμε τον εαυτό μας. Διαπιστώνω χθές και σήμερα δύο τάσεις εδώ στο συνέδριο. Τους υπεραισιόδοξους και τους βαθιά προβληματισμένους για το τι μέλλει γενέσθαι στον πολιτικό μας χώρο.
Δεν σας κρύβω ότι ανήκω στους δεύτερους.
Ήρθα εδώ και μαζί με άλλους συντρόφους με ανησυχία για την επιτυχία του εγχειρήματος. Ήμαστε εδώ ένα μωσαϊκό ανθρώπων με διαφορετικές αφετηρίες και διαφορετικές αντιλήψεις σε σχέση με την ανάληψη ευθυνών και την άσκηση και εφαρμογή πολιτικών. Δεν ξέρω κατά πόσον οι προθέσεις για συμπόρευση είναι ειλικρινείς. Είναι άλλωστε πρόσφατες οι πληγές από εσωστρεφείς αντιλήψεις και συμπεριφορές, τα απωθημένα και το ξεκαθάρισμα λογαριασμών
που εκφράστηκαν σε πολλές περιπτώσεις με ακραίο τρόπο σε καθεστώς ήττας.
Το μικρόβιο του διχασμού και της διάσπασης που αμέσως μετά την απώλεια του Αντρέα Παπανδρέου με το γκρουπάρισμα σε προεδρικούς και εκσυγχρονιστές φώλιασε μέσα μας εξακολουθεί και όλοι το νοιώθουμε να επωάζεται σε λανθάνουσα μορφή.
Αυτό εγώ και είναι το μόνο που φοβάμαι για την επιθυμητή από όλους μας εξέλιξη. Τον εαυτό, τον κακό, τον πολύ κακό εαυτό μας.
Το ΠΑΣΟΚ του 1974 είχε κτιστεί από όλα τα στελέχη του με ιδρώτα και προσωπική εθελοντική εργασία. Και άντεξε υπέρ το δέον πολύ.
Το νέο μας σπίτι θα πρέπει να κτιστεί νε νέα σύγχρονα υλικά και προδιαγραφές και κυρίως από τους νέους ανθρώπους που έχουν κατακλύσει αυτήν εδώ την αίθουσα και που θα το κτίσουν με τρόπο που θα αντέχει τους κλυδωνισμούς γιατί αυτούς θα αφορά.
Και όπως λέγει και ο θυμόσοφος λαός μας «πρώτα κτίζεται και οικοδομείται το σπίτι και μετά μπαίνουν μέσα οι νοικοκυραίοι».
Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
