Β.Κούμπουλης-Στην  τραγωδία δεν  υπάρχουν  πρόσωπα όπως ο “καλός”  και  ο “κακός”, δεν  υπάρχει  η “καλή” Αντιγόνη  και ο “κακός”Κρέων

Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])—  “Το ζήτημα  με την ΑΝΤΙΓΟΝΗ και ποια  τα μηνύματα  της  τραγωδίας,είναι αρκετά παλιό και  νομίζω λυμένο.Τουλάχιστον  σε ένα επίπεδο να έχει αναλυθεί η τραγωδία.Ούτως ή άλλως έχουν περάσει αιώνες  και αιώνες και άνθρωποι  από  τον Χέγκελ,έως το Καστοριάδη  και τον Στάινερ έχουν αναλύσει  σε μεγάλο  βάθος  τα μηνύματα της τραγωδίας ΑΝΤΙΓΟΝΗ.Όλο αυτό το πράγμα βεβαίως συνδέεται με το τι είναι γενικότερα  η τραγωδία  για  τους αρχαίους Έλληνες.Πρέπει  να έχουμε  υπ’ όψιν  μας ότι  στην  τραγωδία δεν  υπάρχουν  πρόσωπα όπως ο “καλός”  και  ο “κακός”, δεν  υπάρχει  η “καλή” Αντιγόνη  και ο “κακός”Κρέων,ο “καλός” Οιδίποδας” ο ¨κακός”Τειρεσίας”, ο ¨καλός” Ιππόλυτος”, η “κακή” Φαίδρα..Αυτά  τα πράγματα  δεν υπάρχουν στην τραγωδία.Στην  τραγωδία  υπάρχουν τραγικά πρόσωπα.Δηλαδή άνθρωποι οι οποίοι καλούνται  να αναμετρηθούν με  το πεπρωμένο  τους , με  την μοίρα ,με την κοινωνία, με το θεό.Το ζήτημα γενικά στην τραγωδία πάντα είναι σε ποιο βαθμό είναι εφικτή αυτή η αναμέτρηση και που μπορεί  να φτάσει.Γιατί όταν ξεπεράσει κάποιο όριο τότε έχουμε την ύβρι, η οποία προκαλεί από εκεί και  πέρα  την  νέμεση και  την κάθαρση.”

Αυτά  υπογράμμισε ο Βαγγέλης Κούμπουλης ,θεολόγος, ιστορικός,θεατρολόγος, σε συνέντευξή  του στην εκπομπή  “ό,τι πεις εσύ” (Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό  ραδιόφωνο Ιωαννίνων, σε μια προσπάθεια να αναδειχτούν ουσιώδη  θέματα  για  το έργο , παρά  το σχετικό σκηνικό  με τον ηθοποιό Γεράσιμο Σκιαδαρέση.(Ηχητικό ΕΔΩ)

Ο Βαγγέλης Κουμπούλης ανέφερε μεταξύ άλλων: “Για  την ΑΝΤΙΓΟΝΗ έχουμε δύο  καταστάσεις  δικαίου.Υπάρχει ένα  δίκαιο που θεωρείται φυσικό δίκαιο ή θεόθεν δίκαιο ,το οποίο εκπροσωπεί  η Αντιγόνη και  υπάρχει  και το θεσμικό δίκαιο ,το δίκαιο  των θεσμών, το δίκαιο  των νόμων  το οποίο εκπροσωπεί  ο Κρέων.Δεν είναι δηλαδή κάποιος “καλός”  και κάποιος “κακός”.Η άποψη  της επαναστάτριας, της φεμινίστριας , της αντιεξουσιάστριας Αντιγόνης, ξεκίνησε μόλις   μετά  τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ,κυρίως ίσως με κάποιες αφορμές από την ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Ανουίγ,ο  οποίος φυσικά είχε άλλες παραστάσεις στο μυαλό  του  και άλλα πράγματα θέλει  να δείξει  και καλά κάνει…”

Σε άλλο σημείο τόνισε απαντώντας σε σχετική επισήμανση πως “οπωσδήποτε έχουμε να κάνουμε σε  πολλές περιπτώσεις  με εργαλειοποίηση  της  τραγωδίας και  του αρχαίου δράματος εν προκειμένω”  και  πρόσθεσε: ” Η όποια ενόχληση υπήρξε σχετικά  με το περιστατικό με  τον κύριο Σκιαδαρέση ,δεν έχει να κάνει  ούτε  με  το χιούμορ,ούτε ότι αντιμετωπίζουμε   το αρχαίο κείμενο  σαν να είναι κάτι μουσειακό ,σαν  να είναι μια ιερή γραφή  την  οποία δεν την πειράζουμε , ή δεν είναι ανοικτή  σε ερμηνείες και εξηγήσεις .Προς θεού.Εξυπακούεται αυτό.Αλλά θα περίμενε κανείς από κάποιον ο οποίος έχει  μπει στην διαδικασία να ερμηνεύσει τον Κρέοντα,και στην διαδικασία να εμβαθύνει κάπως ,σε  όποιο  βαθμό έχει εμβαθύνει μέσα  στο αρχαίο κείμενο  ,και  μέσα  στην τραγωδία , να έχει  ξεπεράσει λίγο αυτή  την στερεοτυπική αντίληψη  περί ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ.Αυτό, τίποτα περισσότερο….”