Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων Ο ήχος της πόλης από το 1989 
Από:Γιώργος Γκόντζος([email protected])—Έντονη ήταν η κριτική που ασκήθηκεστην συζήτηση γαι τον προϋπολογισμό του 2018, από τον Δημήτρη Χαμπίπη στην Περιφερειακή αρχή για την σύνταξη ενός “αντιαναπτυξιακού και χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες προϋπολογισμό”.
Ο Δημήτρης Χαμπίπης ως ειδικός αγορητής αναφέρθηκε σε μια σειρά από επιφυλάξεις για τις οποίες η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ καταψήφισε τον Προϋπολογισμό του οικονομικού έτους 2018.Η ομιλία του είανι η ακόλουθη:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
ένας ακόμη προϋπολογισμός, ο τέταρτος κατά σειρά και ο προτελευταίος της θητείας της Περιφερειακής αρχής.
Είναι εκ των πραγμάτων πολύ δύσκολο να μελετήσει κανείς και να ελέγξει δεκάδες κωδικούς σε όλο αυτό το πακέτο του Προϋπολογισμού.
Σήμερα εμείς θα κάνουμε γενικής φύσεως παρατηρήσεις και θα σταθούμε στη φιλοσοφία κατάρτισης του Προϋπολογισμού, στις πολιτικές σκοπιμότητες που υποκρύπτει και στις δυνατότητες ρεαλιστικής και αξιόπιστης εφαρμογής του.
Ένας προϋπολογισμός που δεν διαφέρει σε τίποτα σχεδόν από τους προηγούμενους και που αποτελεί εν πολλοίς μια copy pace καταγραφή κωδικών και αριθμών στο ίδιο μοτίβο.
Καλούμαστε σήμερα να ψηφίσουμε και να συμπράξουμε σε έναν προϋπολογισμό καθαρά διαχειριστικής λογικής που σίγουρα αν δεν αποτελούσε ένα ενιαίο άρθρο δεν θα είχαμε αντίρρηση να ψηφίσουμε λειτουργικές δαπάνες που θα διασφάλιζαν την υπαρξιακή λειτουργία της Περιφέρειας και των Περιφερειακών Ενοτήτων (πχ. μισθοδοσία προσωπικού, προνοιακά επιδόματα, αγροτικές επιχορηγήσεις, μεταφορές μαθητών κλπ.)
Έναν προϋπολογισμό που στα πλαίσια της υφεσιακής πορείας της οικονομίας για 7ο συνεχές χρόνο ακολουθεί στην πραγματικότητα περιοριστικές πολιτικές και πολιτικές λιτότητας.
Για μια ακόμη χρονιά παρατηρείται σταδιακή απομείωση των εσόδων κατά 3.165,908, 00 € (93.240.762,00€ έναντι 96.406.670,00€ το 2017) και αντίστοιχα των εξόδων κατά 22.495.847,00 € (117.941368,00€ έναντι 140.437.215,00€ το 2017).
Και αυτή ακόμη η τρέχουσα διαχειριστική αντίληψη που κυριαρχεί στο σχέδιο του προϋπολογισμού δημιουργεί μεγάλες αμφιβολίες για το εάν
και κατά πόσον αυτός μπορεί στην πορεία να είναι ρεαλιστικός και ισοσκελισμένος που αποτελούν δύο βασικές αρχές για την νομομοποιητική του βάση. Παρακολουθούμε τους αργούς ρυθμούς ενσωμάτωσης των εσόδων και αντίστοιχα των εξόδων του τρέχοντος οικονομικού έτους και η αβεβαιότητα για το εάν θα πραγματοποιηθούν απολογιστικά είναι έκδηλη.
Κατά την συζήτηση του προηγουμένου θέματος για τα αποτελέσματα του Γ’ τριμήνου του τρέχοντος έτους εμφανίστηκε ανάγλυφη η εικόνα μιας εικονικής πραγματικότητας με ενσωμάτωση εσόδων στις 30 Σεπτεμβρίου σε ποσοστό 37,8% και εξόδων σε ποσοστό 33, 29%. Όταν η λογική λέει ότι θα έπρεπε να προσεγγίζουν το 75% η τουλάχιστον κοντά σε αυτό.
Διαπιστώνουμε ότι πέραν της σταδιακής απομείωσης των επιχορηγήσεων από τους ΚΑΠ που στα χρόνια της κρίσης ξεπερνά το 65%, και τα ίδια έσοδα από ανταποδοτικές υπηρεσίες και τέλη και δικαιώματα συρρικνώνονται και αυτά χρόνο με τον χρόνο σαν συνέπεια του περιορισμού της οικονομικής δραστηριότητας και κυρίως της αδυναμίας των πολιτών λόγω της φτώχειας να πληρώσουν.
Στην πράξη δηλ. υπάρχει αμφιβολία αν και κατά πόσον ακόμη και αυτά που προϋπολογίστηκαν ως έσοδα θα μπορούν να εισπραχτούν.
Και πέραν της διαχειριστικής λογικής απουσιάζει για μια ακόμη φορά από την συζήτηση το τεχνικό πρόγραμμα, το σημαντικότερο κομμάτι που έχει άμεση σχέση με τις πολιτικές επιλογές, προτεραιότητες και κατευθύνσεις της Περιφερειακής αρχής που όπως όλα δείχνουν για μια ακόμη φορά θα μας παραδοθεί λίγο πριν το καλοκαίρι.
Το κατά πόσο όμως ένας προϋπολογισμός που εξαρτάται άμεσα από την γενικότερη οικονομική κατάσταση της χώρας και από μια κεντρική κυβέρνηση που αδυνατεί να δρομολογήσει αναπτυξιακές πολιτικές μπορεί να είναι εφαρμόσιμος αποτελεί σήμερα ζητούμενο.
Σε μια εποχή που όλοι ευελπιστούμε ότι είναι μεταβατική μιας και διαφαίνεται το οριστικό τέλος των μνημονίων από το καλοκαίρι του 2018 η χώρα θα πρέπει να διαπεραστεί από ένα αναπτυξιακό ηλεκτροσόκ και οι περιφέρειες θα πρέπει να ηγηθούν της προσπάθειας της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Είναι ανεδαφικές και υπερβολικές οι αισιόδοξες και σε ορισμένες περιπτώσεις οι υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις και τα succes story όπως εκφράστηκαν στο πρόσφατο περιφερειακό συνέδριο από σύσσωμο το κυβερνητικό συμβούλιο που εμείς δεν συμμεριζόμαστε.
Είναι μια μαγική, μια εύφημη λέξη η ανάπτυξη που όλοι την χρησιμοποιούν αλλά αποτελεί ζητούμενο ποιοι την εννοούν πραγματικά. Ανάπτυξη όμως από ποιόν, για ποιους, με ποιόν τρόπο και με ποιες προϋποθέσεις;;;
Χρειάζεται σήμερα μια αναπτυξιακή δυναμική με έμφαση στην αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής και η Ήπειρος όλοι συμφωνούμε ότι υπερέχει σε ποιοτική πρώτη ύλη και σε δυνατότητες στον πρωτογενή τομέα. Η γεωργία, η κτηνοτροφία, η πτηνοτροφία, η αλιεία και τα δασικά προϊόντα σε συνδυασμό με το τουριστικό προϊόν θα πρέπει να αποτελούν την ατμομηχανή της δικής μας ανάπτυξης και προς τα εκεί θα στρέψουμε το βλέμμα μας στο μέλλον.
Είναι παράδοξο το γεγονός να διαπιστώνουμε όλοι την αξία της ηπειρώτικης γης και των ιδανικών εδαφοκλιματικών συνθηκών και να βρίσκεται η Ήπειρος στην πρώτη θέση σε δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους εκπαιδευτικούς κυρίως και εδώ φαίνεται ανάγλυφα η αποτυχία των πολιτικών επιλογών σε κεντρικό και αυτοδιοικητικό πολιτικό επίπεδο διαχρονικά και σε βάθος χρόνου στο παρελθόν.
Η υπεροχή του τριτογενούς τομέα και μάλιστα με το εξωπραγματικό ποσοστό του 76% σε σχέση με τον πρωτογενή που μόλις αγγίζει το 11% ως ποσοστό του παραγόμενου ΑΕΠ της Ηπείρου δείχνει την στρέβλωση και τις λαθεμένες επιλογές που οδήγησαν στην υπανάπτυξη.
Η ανάπτυξη όμως αποτελεί ένα σύνθετο οικονομικό γεγονός που απαιτεί ένα συνολικό σχέδιο με την ιδανική αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πόρων και των συντελεστών παραγωγής. Η ολοκλήρωση ενός μεγάλου έργου υποδομής όπως είναι η Ιόνια οδός σε συνδυασμό με την Εγνατία είναι μια σημαντική αφετηρία και πολύ θετική εξέλιξη.
Δεν αρκεί όμως από μόνη της να εγγυηθεί την ανάπτυξη της Ηπείρου.
Εμείς εδώ μπορεί να μην έχουμε το άγχος για υποβολή στους πολίτες μέτρων υπερφορολόγισης για την δημιουργία πλεονασμάτων, όμως η οικονομική εξάντληση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τις επιχειρήσεις σε αδιέξοδα, σε κόκκινα δάνεια, σε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο και εκτός αναπτυξιακής προοπτικής και συνάμα τα νοικοκυριά σε παραπέρα φτωχοποίηση και μηδενική ψυχολογία καταναλωτή.
Ο προϋπολογισμός ενός μεγάλου φορέα όπως είναι η Περιφέρεια Ηπείρου και ως ο βασικός πυλώνας της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας της, θα έπρεπε να περιλαμβάνει έναν πολιτικό προσανατολισμό για τον επανασχεδιασμό του παραγωγικού μοντέλου, με την κατασκευή μικρών και μεγάλων έργων υποδομής, με διαρκή και αέναη αξιοποίηση και εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πόρων που απλόχερα προσφέρει η Ηπειρώτικη γή, με σεβασμό στο περιβάλλον, με μείωση της γραφειοκρατίας, στήριξη νέων επενδύσεων, εκσυγχρονισμό υφιστάμενων επιχειρήσεων, ένταξη στην παραγωγική διαδικασία της επιστημονικής γνώσης και των καινοτόμων δράσεων, αξιοποίηση όλων των χρηματοδοτικών προγραμμάτων που τίποτα από όλα αυτά δεν διαφαίνεται ως όραμα για την μεταμνημόνιο εποχή για την Ήπειρο και τους Ηπειρώτες.
Και αυτός ο περιοριστικός προϋπολογισμός έχει λανθασμένη πολιτική στόχευση, αντιαναπτυξιακές προτεραιότητες και χωρίς ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας
Στην πλέον ζοφερή για τους Ηπειρώτες συγκυρία θα έπρεπε να δεσπόζει η κοινωνική αλληλεγγύη, η στήριξη των κοινωνικών δομών, των μονάδων υγείας και της παιδείας ακόμη και αν αυτό επιβάλλει περικοπές άλλων δαπανών και ιδιαίτερα σε συνεχή ταξίδια, σε συμμετοχή σε όλες τις εκθέσεις ανά την Ευρώπη, σε δεξιώσεις, και σε επικοινωνιακού τύπου παντός είδους δραστηριότητε
Η περιφερειακή αρχή οφείλει να εστιάσει στην αξιοποίηση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ και των διατομεακών Ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων και να δρομολογήσει την σύνταξη οικονομοτεχνικών μελετών που με έγκυρο και έγκαιρο τρόπο θα έχουν προϋποθέσεις ένταξης και έγκρισης μικρών αλλά κυρίως μεγάλων έργων που θα δώσουν ώθηση σε αναπτυξιακές προσπάθειες και θα δημιουργήσουν προϋποθέσεις ανάταξης της πραγματικής οικονομίας.
Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας που πρωτεύει στο σύνολο των φορέων της κεντρικής κυβέρνησης με ποσοστό απορροφητικότητας του ΕΣΠΑ 2007-2013 που άγγιξε το 113%, και για το νέο ΣΕΣ 2014-2020 να φτάνει ήδη στο 68% προγραμματίζοντας και εντάσσοντας έργα συνολικά της τάξης των 650 εκατομμυρίων ευρώ.
Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια για χαμηλή απορροφητικότητα η για απεντάξεις έργων λόγω κακής εφαρμογής και διαχείρισης.
Δεν θα επιστρέψουμε να χαθεί αλλά και να σπαταληθεί άσκοπα και με κακές επιλογές ούτε ένα Ευρώ από αυτά που δικαιούται η χώρα και αναλογούν στην Ήπειρο και στους Ηπειρώτες πολίτες.
Δεν συμφωνούμε με πολιτικές επιλογές περί ανακατανομής των υφιστάμενων περιορισμένων πόρων με κριτήρια πελατειακής αντίληψης, παροχολογίας και πολιτικής αντιπαροχής και να τίθεται σε δεύτερη μοίρα η υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών υγείας, πρόνοιας και εκπαίδευσης που στην πλέον ζοφερή συγκυρία για την χώρα έχουν περισσότερο ανάγκη από ποτέ και οι Ηπειρώτες πολίτες.
Και ακόμη να είναι έκδηλη η αδιαφορία για την λειτουργικότητα οργανισμών που από την φύση τους έχουν σημαντική συμβολή στην αναπτυξιακή προοπτική του τόπου και ιδιαίτερα του πρωτογενούς τομέα όπου και πρέπει να ρίξουμε πλέον το κύριο ενδιαφέρον μας.
Οι ΓΟΕΒ και οι ΤΟΕΒ έχουν αφεθεί στην μοίρα τους με τεράστια ελλείμματα και αδυναμία εξόφλησης ακόμη και των λογαριασμών της ΔΕΗ πλέον αδυνατούν να εγγυηθούν την υδροδότηση των εύφορων περιοχών και να στηρίξουν την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα της Ηπείρου.
Έχουμε επιφυλάξεις γιατί ενώ ορισμένες δαπάνες που έχουν από τη φύση τους μια σταθερή περιοδικότητα, μια παγιότητα θα λέγαμε, παρουσιάζουν μία περίεργη και αναιτιολόγητη απόκλιση χρόνο με το χρόνο και μας δημιουργούν σκέψεις και προβληματισμούς.
Διαπιστώνουμε μια ανορθολογική αποτύπωση των μειώσεων που πραγματοποιούνται χρόνο με τον χρόνιο στο σκέλος των εξόδων.
Δεν συμφωνούμε με περικοπές σε κοινωνικές και αναπτυξιακές δομές ενώ ταυτόχρονα παραμένουν σταθερά η ενισχύονται λειτουργικά έξοδα και πρόσθετες αμοιβές προσωπικού.
Επίσης έχουμε επιφυλάξεις για μία σειρά κονδυλίων που εμφανίζονται ως έσοδα, τα οποία δεν έχουν την αντίστοιχη αιτιολόγηση για το που, πως και με ποιον τρόπο θα διατεθούν.
Προϋπολογίζονται πολύ μεγάλα κονδύλια για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, του ΕΣΠΑ και των διατομεακών Ευρωπαϊκών Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων χωρίς να υπάρχει η ανάλογη αποτύπωση με τις στοχευμένες παρεμβάσεις σε έργα και κυρίως αναλογικά σε κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
εμείς δεν ήμαστε αρνητικοί και θα ψηφίζαμε μία μεγάλη ενότητα του Προϋπολογισμού που αφορά λειτουργικές δαπάνες της Περιφέρειας και των Περιφερειακών Ενοτήτων.
Για το υπόλοιπο όμως κομμάτι όπως αναφερθήκαμε παραπάνω και όπως με πιο συγκεκριμένα παραδείγματα θα αναφερθούν στην συνέχεια ο επικεφαλής της παράταξης Γιώργος Ζάψας και οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Μάκης Χατζηεφραιμίδης και Γιώργος Ζάκας έχουμε επιφυλάξεις.
Ο Προϋπολογισμός της Περιφέρειας αποτελεί ένα άρθρο, ένα ενιαίο κείμενο και δεν μπορούμε να το κατατμήσουμε ώστε μία ενότητα να την ψηφίσουμε και όπου έχουμε επιφυλάξεις να καταψηφίσουμε.
Γι’ αυτό εμείς σήμερα καταψηφίζουμε τον προτεινόμενο Προϋπολογισμό για το οικονομικό έτος 2018.
Σας Ευχαριστώ».
