Τετάρτη , 27 Μαρτίου 2024
Αρχική / Εκδηλώσεις Ιωάννινα / Προβολή ταινίας:Νατανιέλ Καν- Ο Αρχιτέκτονας μου

Προβολή ταινίας:Νατανιέλ Καν- Ο Αρχιτέκτονας μου

30-1 ταινιαΑπό:Γιώργος Γκόντζος-Το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ιωαννιτών και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ιωαννίνων προβάλλουν την ταινία του Νατανιέλ Καν, Ο Αρχιτέκτονας μου (My Architect, ΗΠΑ, 2003, 116΄), το Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016 και ώρα 8.30 μ.μ., στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δ. Χατζής».

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Ο Αρχιτέκτονάς μου του Νατανιέλ Καν δεν είναι άλλος από τον πατέρα του, Λούις, μια από τις σημαντικότερες μορφές στην αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα. Στην ουσία, όμως, ένας άνθρωπος που ο Νατανιέλ ελάχιστες φορές είδε στη ζωή του.

Ο Λούις Καν (1901-1974) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του εικοστού αιώνα. Εβραίος μετανάστης, φτωχός και θύμα ενός τραγικού ατυχήματος κατά την εφηβεία του, ο Καν κατάφερε να καταξιωθεί μέσα από τις δυναμικές, γεωμετρικές συνθέσεις των κτιρίων του. Υπήρξε άνθρωπος με μεγάλα πάθη και έντονες αδυναμίες. Όταν όμως είχε έμπνευση, σχεδίαζε κτίρια – τομές της παγκόσμιας αρχιτεκτονικής.

Διατηρούσε τρεις ξεχωριστές ζωές, ως νόμιμος σύζυγος και πατέρας μιας κόρης, αλλά και ως πατέρας δύο νόθων παιδιών, τα οποία μεν αναγνώρισε, όμως ποτέ δεν ανέλαβε ως κηδεμόνας, μέχρι το θάνατό του. Το μυστήριο που τον τυλίγει μεγάλωσε κάτω από τις περίεργες συνθήκες κατά τις οποίες βρέθηκε νεκρός: μόνος, χρεοκοπημένος, στην τουαλέτα του σιδηροδρομικού σταθμού της Πενσυλβανίας, από καρδιακή προσβολή. Ήταν 1974. Τότε, ο Νατανιέλ ήταν 11 χρονών. 25 χρόνια αργότερα, ο Νατανιέλ ξεκινά με μια κάμερα αυτό το ταξίδι αναζήτησης και γνωριμίας με ένα σύμβολο που έτυχε να είναι ο …απών πατέρας του. Μοναδικοί συνοδοιπόροι, οι ελάχιστοι εν ζωή συνεργάτες του Λούις Καν και τα επίσης λιγοστά κτίρια που αποδεικνύουν τη μεγαλοφυΐα του.

Στα πέντε χρόνια κινηματογράφησης, ο σκηνοθέτης καλείται να γνωρίσει τον πατέρα του, να αφουγκραστεί τις ανησυχίες του, να γευτεί τις πικρίες του, να μάθει τα γιατί και τα πώς μιας ζωής που δεν είχε ποτέ την χαρά να μοιραστεί. Ο Νατανιέλ συναντά παντού το πνεύμα ενός μοναχικού ανθρώπου που σχεδίαζε κτίσματα με αναφορές στα αρχαία ερείπια των ελληνορωμαϊκών πολιτισμών. Για σχεδόν δύο δεκαετίες δημιουργικού βίου, αυτό ήταν το όραμά του.

Η ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ, το 2004. Απέσπασε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Silverdocs (το Φεστιβάλ των AFI/ Discovery Channel) και το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ της Φιλαδέλφειας.

 

Δείτε Επίσης

Λ.Μενδώνη- Η Έκθεση της UNESCO  επιβεβαιώνει την ορθότητα των επιλογών και των επιστημονικών  και των πολιτικών.Ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ανήκει στο δημόσιο

  Από: Γιώργος Γκόντζος([email protected])— Τις  αντιλήψεις της για την πολιτική  με την οποία  λειτουργεί το ...

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Notify of
0 Comments
Inline Feedbacks
View all comments